Vassilis Marros
Simultaneites
Les canons tonnent dans la nuit
On dirait des vagues tempête
Des coeurs où pointe un grand ennui
Ennui qui toujours se répète
Il regarde venir là-bas
Les prisonniers l’heure est si douce
Dans ce grand bruit ouate très bas
Très bas qui grandit sans secousse
Il tient son casque dans ses mains
Pour saluer la souvenance
Des lys des roses des jasmins
Eclos dans les jardins de France
Et sous la cagoule masque
Il pense a des cheveux si sombres
Mais qui donc l’attend sur le quai
O vaste mer aux mauves ombres
Belles noix du vivant noyer
La grande folie en vain vous gaule
Brunette écoute gazouiller
La mésange sur ton épaule
Notre amour est une lueur
Qu’un projecteur du cœur dirige
Vers l’ ardeur égale du coeur
Qui sur le haut Phare s’ érige
O Phare-fleur mes souverains
Les cheveux noirs de Madeleine
Les atroces lueurs des tirs
Ajoutent leur clarté soudaine
Α tes beaux yeux O Μadeleine !
Calligrammes
Gillaumme Apolinnaire
Δια-σταύρωση …ριμών
ΧΡ
Οι κανονιές τη νύχτα σχίζουν
Σαν άγρια κύματα π’ αφρίζουν
Ο πόνος τις καρδιές κομματιάζει
Πόνος που εκεί μόνιμα ουρλιάζει
Οι ώρες κυλούν
Οι φυλακισμένοι σκυφτοί περπατούν
Το αβέβαιο μας (τους) περιμένει
Σαν σκόνη απ’ τον ουρανό φερμένη
Το κράνος του κρατάει στα χέρια
Σαν λουλούδια ή …περιστέρια
Τριαντάφυλλα κρίνα και γιασεμί
Άνθισαν και πάλι στο Paris (παρί)
Και κάτω από τη μάσκα η κουκούλα
Θυμάται τα μαλλιά της τα σκούρα
Αλλά ποιος στην αποβάθρα άραγε τον περιμένει
Ω μαύρη θάλασσα κυματο-φορεμένη !
Ω καρποί ωραίοι στρογγυλευμένοι καρποί
Κανέναν δεν θ’ αφήσω να σας πειράξει
Άσε μικρό μου μελαχρινάκι
Στον ώμο σου να τιτιβίσει το πουλάκι…
Η αγάπη είναι λάμψη
Η λάμψη είναι Φάρος
Ο Φάρος είναι πάθος…
Που σημαίνει Σωτηρία
Φάρος Λουλούδι Σωτηρία
Eίσαι για μένα ωραία μου Κυρία
Η λάμψη των πυρών η φοβερή
Την ματιά σου Ω Μανταλένα
Δεν μπορεί να-νταγωνιστεί !
Από τη συλλογή "Καλλιγράμματα " του Γκιγιώμ Απολιναίρ
Χρήστος Ρουμελιώτης
Πέμπτη, 29 Νοεμβρίου 2007
9:24:19 μμ
