Rosemonde

Rosemonde

A André Derain

Longtemps au pied du perron de

La maison où entra la dame

Que j'avais suivie pendant deux

Bonnes heures à Amsterdam

Mes doigts jetèrent des baisers

Mais le canal était désert

Le quai aussi et nul ne vit

Comment mes baisers retrouvèrent

Celle à qui j'ai donné ma vie

Un jour pendant plus de deux heures

Je la surnommai Rosemonde

Voulant pouvoir me rappeler

Sa bouche fleurie en Hollande

Puis lentement je m'en allai

Pour quêter la Rose du Monde

Ροζ-μ(ό)ντ

Αφιερωμένο στον Αν-τρέ Ντεραί-(ν)

Ελεύθερη απόδοση ΧΡ

Ώρες δύο (2) περπατώ

Και σε ακολουθώ

Κοντο-στέκομαι και τραγουδώ

Κάτω απ' το παράθυρό σου τ' αψηλό

Ω ωραία μου κυρία

Από την Ολλανδία !

Τα χέρια μου σου στέλνουν φιλιά

Και θυμούνται τα παλιά…

Ώρες δύο (2) με τη Ρόζα

Που είχε στο πέτο Ρόδα

Τώρα ώρα να εξαφανιστώ…

Το κανάλι είναι άδειο

Η αποβάθρα έρημη

Και η Ρόζα πάντα εύ-θυμη…

Χρήστος Ρουμελιώτης

Δευτέρα, 19 Νοεμβρίου 2007

8:48:03 πμ