Fusée Apolinnaire

Fusée

La boucle des cheveux noirs de ta nuque est mon trésor
Ma pensée te rejoint et la tienne la croise
Tes seins sont les seuls obus que j'aime
Ton souvenir est la lanterne de repérage qui nous sert à pointer la nuit
En voyant la large croupe de mon cheval j'ai pensé à tes hanches
Voici les fantassins qui s'en vont à l'arrière en lisant un journal
Le chien du brancardier revient avec une pipe dans sa gueule
Un chat-huant ailes fauves yeux ternes gueule de petit chat et pattes de chat
Une souris verte file parmi la mousse
Le riz a brûlé dans la marmite de campement
Ça signifie qu'il faut prendre garde à bien des choses
Le mégaphone crie
Allongez le tir
Allongez le tir amour de vos batteries
Balance des batteries lourdes cymbales
Qu'agitent les chérubins fous d'amour
En l'honneur du Dieu des Armées
Un arbre dépouillé sur une butte
Le bruit des tracteurs qui grimpent dans la vallée
Ô vieux monde du XIXe siècle plein de hautes cheminées si belles et si pures
Virilités du siècle où nous sommes
Ô canons
Douilles éclatantes des obus de 75
Carillonnez pieusement
Guillaume Apollinaire (1880 - 1918)

Το πυροβόλο !
Προσ-έγγιση ΧΡ

Αγαπώ τα μαλλιά σου…
Η σκέψη μου είναι και δικιά σου
Αγαπώ τα οβι-δένια στήθη σου
Η θύμηση σου είναι η μόνη μουσική που μ’ αρέσει !
Αντί για σένα ένα … άλογο έχω συντροφιά…
Οι στρατιώτες διψάνε για νέα…
Ο σκύλος του νοσοκόμου κλαφουνάει…
Μια κουκουβάγια με άχαρα μάτια κοιτάζει…
Ένα ποντικάκι παίζει με τις μύγες…
Ο μάγειρας άφησε να του καεί το ρύζι!
Τα μεγάφωνα ουρλιάζουν : Άρξατε πυρ!
Άρξατε το πυρ της αγάπης με τα πυροβόλα σας!
Κρατάτε ψηλά τα κύμβαλα του πολέμου !
Που βαράν προς τιμή του Αρη !
Ένα δένδρο χάνει τη φυλλωσιά του από τις μπαταριές
Γκριτζανάνε τα τρακτέρ στην κοιλάδα…
Ω κόσμε των πανέμορφων καμινάδων του 19ου αιώνα !
Ω αρρενωπές ελπίδες του αιώνα που ζούμε !
Ω κανόνια…Ω κανονάκια…
Ω οβίδες των εβδομήντα πέντε χιλ.
Ρίχτε, ρίχτε με ευλάβεια… για την αγάπη !
Guillaume Apollinaire (1880 - 1918)

Christos Roumeliotis
Κυριακή, 25 Νοεμβρίου 2007
7:32:58 μμ