Les cloches

Les cloches

Mon beau tzigane mon amant
Écoute les cloches qui sonnent
Nous nous aimions éperdument
Croyant n'être vus de personne
Mais nous étions bien mal cachés
Toutes les cloches à la ronde
Nous ont vus du haut des clochers
Et le disent à tout le monde
Demain Cyprien et Henri
Marie Ursule et Catherine
La boulangère et son mari
Et puis Gertrude ma cousine
Souriront quand je passerai
Je ne saurai plus où me mettre
Tu seras loin Je pleurerai
J'en mourrai peut-être

Οι καμπάνες
Αρκετά ελεύθερη απόδοση ΧΡ

Καλέ μου τσιγγάνε εραστή
Άκου τις καμπάνες που χτυπάνε
Λένε πόσο αγαπιόμασταν τρελά
Κρυμμένοι στις σκιά τους
Πιστεύαμε ότι δεν μας βλέπανε
Και όμως αυτές μας θωρούσανε από ψηλά
Κι ο κόσμος τόχε τύμπανο για την αγάπη μας..
Αύριο όταν με δούνε η Συπριέν και ο Ανρί
Η Ούρσουλα η Κατερίνα και η Μαρί
Η φουρνάρισσα και ο μαρί (άντρα) της
Και η Γερτρούδη η ξαδέλφη μου
Θα με κοροϊδεύουν !
Και γω δεν θα μπορώ να σταθώ πουθενά
Δεν θα το αντέξω
Ίσως και να πεθάνω !

Χρήστος Ρουμελιώτης
Αθήνα, Σάββατο, 17 Νοεμβρίου 2007