Στο σαλονάκι.. ευαίσθητες στιγμές..
Είναι μερικές καταστάσεις που δεν μπορείς να αποφύγεις ή να ανησυχείς και δεν υπάρχει λόγος. Πχ Την αναμονή, έξω από τα χειρουργεία, ενός προσφιλούς μέλους της οικογένειας σου. Στην προκειμένη περίπτωση του Σπύρου για μια επέμβαση στο γόνατο ήσσονος(!) σημασίας. Και το λέω αυτό γιατί η ζωή απαιτεί έγνοια για τον δικό σου άνθρωπο. Και εδώ ακριβώς θέλω να σταθώ στη λέξη "έγνοια" και σε τι παραπέμπει. Παραπέμπει λοιπόν πολύ δυνατά σε μια εξαιρετική μορφή που λεγόταν Γιάννα, μάνα, σύζυγος και που παραμένει ζωντανή μέσα μας. Ποιος άλλος διέθεσε τόση δύναμη ψυχής και σώματος και τόση αγάπη για την σωστή και με αρχές ανατροφή και την ποιοτική ζωή και υγεία των τριών σπλάχνων της; Μόνο μία μάνα / Γιάννα. Τη φαντάζομαι λοιπόν δίπλα μου, δίπλα μας, στο σαλονάκι του χειρουργείου, στο θάλαμο του ν., στο αυτοκίνητο, στο σπίτι με τεντωμένες τις κεραίες της προσοχής της στο πάσχοντα. Καμιά τρίτη δύναμη δεν θα μπορούσε να εισχωρήσει στην ψυχή / καρδιά της και να αντικαταστήσει την αγάπη, το ενδιαφέρον, τα αισθήματά της για το (κάθε) σπλάχνο της σε μια ιδιαίτερη στιγμή ανάγκης και πόνου. Σίγουρα η βαθύτατα ανθρώπινη επικοινωνιακή της δύναμη θα είχε βάλει μπρος όλα τα σύγχρονα εργαλεία επικοινωνίας κινητό, μηνύματα κλπ να ενημερώσει το στενό της φιλικό και οικογενειακό περιβάλλον για την κατάσταση της υγείας ενός εκ των σπλάχνων της. Τέλος καλό όλα καλά θα λέγαμε όλοι μαζί (μαμά, μπαμπάς, Χρίστος junior, Ιάσονας) με μια φωνή, Σπύρο περαστικά, γερός και δυνατός, σε αγαπάμε, πάλεψε με πείσμα για ζωή, δημιουργία, ευτυχία, όλοι μια μπουνιά.
Ευχαριστούμε το φίλο και άνθρωπο και χειρουργό ορθοπεδικό Ευτύχη στο Ερρίκος Ντινάν.
Το μήνυμα αυτό αποστέλλεται ευθύς ως ανακοινώνεται η επιτυχία της επέμβασης από το γιατρό στο οικογενειακό messenger και στο e-mail της νονάς του Σπύρου Γιάννας Μακρή την οποία και θεωρούμε πνευματική μητέρα ήθους αγάπης και ενδιαφέροντος για αυτόν.
Χρήστος Ρουμελιώτης.
Αθήνα 30/1/2024
