Δες υπαίθρια βιβλία Voir une bibliothèque en plein air

(*) Άγιος Αδριανός 9/1/2025.. ο κυρ χειμώνας δεν ήρθε ο ίδιος ακόμα.. έστειλε όμως ένα προάγγελο να εξετάσει την περιοχή - πριν τις γιορτές - τους ανθρώπους τα χωράφια τους και τις ανάγκες τους.. έκανε αρκετά πάντως πότισε τις ελιές τις πορτοκαλιές χόντρινε λίγο τα καχεκτικά πορτοκαλάκια.. επέτρεψε άνετα το μάζεμα της ελιάς.. άκουσε πολλούς στα καφενεία και τα γιορτινά αλλά κάπως μαζεμένα τραπέζια.. είδε άλλους από τα social media και αποφάσισε να κάνει ακόμα χώρο στο ινδιάνικο καλοκαιράκι που έπλευσε τόσο δρόμο του Ατλαντικού τα μέρη.. και ξέχασε τη Φλόριδα που ήταν κοντά.. άφησε τον Τραμπ να βράζει στο καζάνι με τη φωτιά με το δηλητηριώδες ζουμί του (αλίμονο από τους ανθρώπους και το βιός τους) και από το θυμό του και να μην ξέρει τι λέει.. ακόμα και γι'αυτό το νεοφιλελεύθερο απόσταγμα στην ελλάδα.. έδωσε χώρο να ενταφιαστεί με τα θυμιατά των Παππάδων και των γεροβασιλειάδων.. αλλά τι λέω γω ξέφυγα από τα καλούδια του καλοσυνάνου γελαστού πρωινού ήλιου που επισκέφθηκε την αυλή μου και όλες τις κρυφές κάμερες της καρδιάς μου και τα δωμάτια του σπιτιού μου με τις θερμοφώτιστες ακτίνες του και πέρασα στα τοξικά.. πίσω στο ήλιο το φως και τον κήπο.. τι πιο χαλαρωτικό σκηνικό έξω από το καμαράκι και το πρώην πλυσταριό του θεάτρου μου.. ευτυχώς σε μεγάλο βαθμό ο κυρ χειμώνας άφησε απείραχτη τη πίστα της αυλή μου τα γλυπτά ξύλα θαλάσσης ντεκόρ και τις επίσης πέτρες που αιώνες φιλούσαν τα όνειρα της θάλασσας και τα όστρακα να τις κάνουν επιθυμητές στους άκαρδους ανθρώπους και που τις αφαίρεσα.. χωρίς την άδεια της.. στο σκηνικό προστέθηκε μια υπαίθρια βιβλιοθήκη με γαλλικά και ελληνικά βιβλία ποίησης και τέχνης.. ανυψωτική δηλαδή εμ ψυχωτική μουσική.. καφές τσάι χυμώδη μανταρίνια original λεμόνια ιδανικά για λεμονόπιτα με γαλλική συνταγή και πορτοκάλια.. όλα συνάδουν όλα συνομιλούν όλα τραγουδούν όλα κλαίνε όλα δακρύζουν όλα γελάνε όλα χορεύουν όλα χαίρονται την φύση και τα δώρα της.. με τα τσαλίμια της.. την ζώσα ύλη.. τη ζωή την ίδια.. (*) σημείωση: χωρίς τελεία και κόμμα.. χωρίς ανάσα .. (**) σημείωση το σπίτι είναι το πατρικό των παιδιών μου από μητέρα συγχωρεμενη και είναι πλέον οικεία φιλοξενίας κατά καιρούς φίλων των παιδιών και εμού του ιδίου.. χρ.ρου.. φίλους έχω και το Φουκ ο οποίος λέει τα δικά του στο ΤΙΚΤΟΚ με τη παρέα του το σαμ τη φρε-γάτα τη τιγγρέ κ.ά. στη γειτονιά

Κωστής Παλαμάς

“Πρωί, πάλι. Ένας ήλιος ποθητότερος, ύστερα από τη χτεσινή νεροποντή, καταφιλεί την Αθήνα. Τα ίδια πουλιά μού κελαϊδούν και τα ίδια τα δέντρα, αγνάντια απ’ το παράθυρό μου, με χαιρετούνε σιγοσειώντας μου τα φυλλαράκια τους.
(…)
“Ήθελα ένα κάποιο άλλο, αλλιώτικο πρωί να μου φέγγει, με άλλον ήλιον, άλλους κελαϊδισμούς και άλλα πρασινίσματα, για να ανταποκρίνεται αρμονικά με τον κόσμο, που με γιομίζει μέσα μου από χτες, που μου έδωκες εμπνευσμένο, γραμμένο, εκτελεσμένο, χυμένο, παιγμένο από τα πλαστικά σου χέρια, στη χρυσόχορφη, στην πολύηχη, την απαλότατη και γλυκύτατη άρπα του χαρτιού σου, το άσμα ασμάτων της αγάπης σου, το άσμα ασμάτων ενός αγγέλου!
…ένιωθε μια “camaraderie amoureuse”, θα πει ο Δημήτρης Συναδινός. Μια ερωτική οικειότητα».
Κωστής Παλαμάς Ποίηση
Βήμα στο Google news..

Σχόλια στο FB