Από του Σαρωνικού τα μέρη
(Ερμιόνη) Ψαράς
για χταπόδια ερχόταν
στους Αγίους Αποστόλους.
Εκεί γνώρισε την οικογένεια
Γκικάκη και βάφτισε τη
κορούλα τους Ερμιόνη!
Α! Τι ωραίο όνομα μυθικό!
...
Φτωχοί αλλά περήφανοι οι
ψαράδες του χωριού δεν
έλειπε τίποτα από το σπίτι.
Η μικρή Ερμιόνη ήταν η
αγαπημένη όλων, μικρό
κορίτσι με 8 αδέλφια.
Ο πατέρας της είχε μαγαζί
και καλές σχέσεις με όλο
το κόσμο! Ζούσαν ήσυχα
με πολλές χαρές και λύπες
όπως όλος ο κόσμος.
Θυμάται η κυρά Ερμιόνη την
πολύ παιδική της ηλικία
την κατοχή (1941-44) από τους
Ιταλούς και τους Γερμανούς.
Ήταν βάναυσοι, χτυπούσαν και
κλωτσούσαν τους ντόπιους
χωρίς οίκτο οι κατακτητές.
Πολλοί βγήκαν στην αντίσταση.
Αναπόφευκτα θυμήθηκα
και γω παρόμοιες εικόνες
αφηγήμα της μάνας μου
Βάσω του Κορδή η οποία
κάποτε μου διηγούνταν
ιστορίες από την κατοχή.
Την αρπαγή του καϊκιού
της οικογένειας από τους κατακτητές
Ιταλούς. Το είδαν με δάκρυα στα
μάτια και οργή να πλέει δυτικά.
Και την άλλη ιστορία του Γερμανού
που για τα μάτια ίσως μιας μικρής
αυτοκτόνησε μες στο σπίτι στη σάλα
στο πάνω πάτωμα και που το αίμα
έβαψε ανεξίτηλα το πάτωμα.
Από το γεγονός κινδύνεψε
η οικογένεια..
Αυτά και άλλα αρκετά είπαμε
με την κυρα-Ερμιόνη που είχε
την καλοσύνη να ξετυλίξει
ένα μέρος από το "μπαλωμένο"
της αλλά απλό και ανθρώπινο
"δίχτυ" της ζωής της και
την ευχαριστώ πολύ.
......
Σήμερα έχουν μείνει δύο
αδελφές / αδελφοί από 9.
Οι άλλοι/άλλες πήγαν στον
αγύριστο.. μονολογεί η κυρά
Ερμιόνη "αμ δεν γύρισε και
κανένας να μας πει πως
είναι εκεί"!
Αχ Ερμιόνη μου καλή
Έτσι είναι η ζωή
Άλλος εδώ και άλλος εκεί
Με κόπο και αλμύρα
Βγαίνει το δίκαιο ψωμί.
Η κυρά Ερμιόνη ήταν
Expert στο μπάλωμα
και το αρμάτωμα των
διχτυών όλων των κατηγοριών!
Σήμερα τα παιδιά της
κυρά Ερμιόνης έχουν
ωραίο Φούρνο Καφέ Γλυκό
στους Αγίους Αποστόλους
ΓΚΙΚΆΚΗ.
Για την καταγραφή
σήμερα Χρήστος ρουμ.
28/8/2024
Επιμύθιο:
Δύχτια, αρμάτωμα, μπάλωμα
Από τη μιά μεριά τα φελά
(Τα ζυγιά της ζωής)
και απ' την άλλη τα μολύβια!
(Οι βάσεις της ζωής)
"Τόνους δύχτια αρμάτωσα
και άλλους τόσους μπάλωσα
και εγγόνια καλά γνώρισα.
Ο άνδρας μου ο Γιώργης
ξαφνικά μια μέρα έφυγε
απο πεζούλι με λουλούδια
και προκοπή πίσω άφησε
ένα σωρό .. καλούδια
Ερμιόνη: Τι να κάνουμε;
Τι να πούμε;
Δεν βαριέσαι!
Τα παιδιά δεν μας ακούνε
Δεν τα καταλαβαίνουμε
Μεγαλώσαμε
Τα χρόνια πέρασαν
Όσα μας έχει γράψει η ζωή
Με αυτά θα πάμε..
Ρούλα Μπελεσιώτη:
"Ωραία η πένα σου, Χρήστο μου!
Συναισθήματα ανάμεικτα!
Πόνος, νοσταλγία, θαυμασμός
για την ηρωΐδα Ερμιόνη..
κι αχνά χαμόγελα στο βάθος"!
"Έχεις κάνει tag το κορίτσι.
Άραγε σε πια θάλασσα αρμενίζει!
Τώρα είμαι εκεί και θα διαβάσω
για άλλη μια φορά αυτά
που έχεις γράψει και την αφορούν"..
Ρούλα Μπελεσιώτη!
Λουδοβίκος:
Δεν έχω τι να πω
το ξέρω σ’ αγαπώ
μα φεύγω πριν χαθείς
για να με ξαναβρείς.
Το δάκρυ της χαράς
έρχεται σαν γυρνάς
σαν σύννεφο βροχής
στη διψασμένη γη.
Ποιος θα το φανταστεί
πως η αγάπη αυτή
αγγίζει την καρδιά
μονάχα από μακριά.
