Το πέταγμα των λέξεων

Το πέταγμα των λέξεων

Είναι οι λέξεις όπως τα πουλιά.
Γύρω από τη γη ελεύθερα πετούν.
Και συχνά πολλές μαζί πετάνε σε σχηματισμό.
Ποιημάτων.
Κάποιος είπε τα πουλιά είναι οι βασιλιάδες τ’ ουρανού.
Οι λέξεις είναι οι βασιλιάδες της Γης.
Οι άνθρωποι τις δημιούργησαν για να τους κυβερνούν.
Ο κυβερνοχώρος και τα γκουγκλοεργαλεία να τις διαδώσουν.
Μια μέρα ήρθαν κάτι πουλιά. Άγνωστα.
Και κάθισαν μπρος στα μάτια μου. Και κελαηδούσαν.
Ήταν οι λέξεις της Ιφιγένειας Κουτίνιο. (Efigenia Coutinho)
Που προσπαθούσαν να μου πουν τη σκέψη της.
Τις πήρα, τις έπλασα και ξαφνικά ξέφυγαν από τα χέρια μου!
Α Ναι ! ξέχασα τα πουλιά δεν μπορείς να τα κρατήσεις.
Πήγαν πίσω στον ιδιοκτήτη τους αλλά με άλλα ρούχα!
Και από τότε οι λέξεις πετούν Ελλάδα – Βραζιλία – Ελλάδα και ελεύθερα εκφράζονται.
Οι ελληνικές λέξεις δεν μιλούν πορτογαλικά…
Και οι πορτογαλικές λέξεις δεν μιλούν ελληνικά…
Ωστόσο συναντιώνται ! Ωστόσο αγαπιώνται !
Christos Roumeliotis
Athens 28-10-2009