Φθινόπωρο

Φθινόπωρο

Μéli mélo !!!!!

Sur le toit gris du ciel ,

les regards sont délavés

à percer les nuages de leurs yeux d'étincelles...

L'ange gardien de mes nuits,

a remué mes pensées ;

transformées en mots,

Enfin, l'ancre est levée...

Aujourd'hui, j'ai puisé sur les sons,

les images d'innombrables visions.

Sache ; qu'il y aura toujours une pluie d'automne

pour laver tes blessures...

Par Valérie Pinson publié dans : Poèmes,

Dimanche 14 septembre 2008

http://lesmotsdesmaux.over-blog.com

Ελεύθερη απόδοση

Ο ουρανός γίνεται γκρίζος

Τα σύγνεφα πυκνώνουν

Πνίγουν τη φλόγα των ματιών σου !

Ο άγγελος-ονειροφύλακας,

Αναδεύει τις σκέψεις μου

Και τις κάνει λέξεις...

Τελικά, η άγκυρα σηκώνεται...

Ακούω τον ...αγκομαχητό της αλυσίδας της...

Βυθίζομαι στο άπειρο των σκέψεών μου...

Μπαίνει και πάλι φθινόπωρο

Θα μπορέσει άραγε η βροχούλα

Να ξεπλύνει τις ανοιχτές πληγές μας;

Χρήστος Ρουμελιώτης

Ερέτρια, 16/09/08