Simultaneites

Vassilis Marros

Simultaneites

Les canons tonnent dans la nuit

On dirait des vagues tempête

Des coeurs où pointe un grand ennui

Ennui qui toujours se répète

Il regarde venir là-bas

Les prisonniers l’heure est si douce

Dans ce grand bruit ouate très bas

Très bas qui grandit sans secousse

Il tient son casque dans ses mains

Pour saluer la souvenance

Des lys des roses des jasmins

Eclos dans les jardins de France

Et sous la cagoule masque

Il pense a des cheveux si sombres

Mais qui donc l’attend sur le quai

O vaste mer aux mauves ombres

Belles noix du vivant noyer

La grande folie en vain vous gaule

Brunette écoute gazouiller

La mésange sur ton épaule

Notre amour est une lueur

Qu’un projecteur du cœur dirige

Vers l’ ardeur égale du coeur

Qui sur le haut Phare s’ érige

O Phare-fleur mes souverains

Les cheveux noirs de Madeleine

Les atroces lueurs des tirs

Ajoutent leur clarté soudaine

Α tes beaux yeux O Μadeleine !

Calligrammes

Gillaumme Apolinnaire

Δια-σταύρωση …ριμών

ΧΡ

Οι κανονιές τη νύχτα σχίζουν

Σαν άγρια κύματα π’ αφρίζουν

Ο πόνος τις καρδιές κομματιάζει

Πόνος που εκεί μόνιμα ουρλιάζει

Οι ώρες κυλούν

Οι φυλακισμένοι σκυφτοί περπατούν

Το αβέβαιο μας (τους) περιμένει

Σαν σκόνη απ’ τον ουρανό φερμένη

Το κράνος του κρατάει στα χέρια

Σαν λουλούδια ή …περιστέρια

Τριαντάφυλλα κρίνα και γιασεμί

Άνθισαν και πάλι στο Paris (παρί)

Και κάτω από τη μάσκα η κουκούλα

Θυμάται τα μαλλιά της τα σκούρα

Αλλά ποιος στην αποβάθρα άραγε τον περιμένει

Ω μαύρη θάλασσα κυματο-φορεμένη !

Ω καρποί ωραίοι στρογγυλευμένοι καρποί

Κανέναν δεν θ’ αφήσω να σας πειράξει

Άσε μικρό μου μελαχρινάκι

Στον ώμο σου να τιτιβίσει το πουλάκι…

Η αγάπη είναι λάμψη

Η λάμψη είναι Φάρος

Ο Φάρος είναι πάθος…

Που σημαίνει Σωτηρία

Φάρος Λουλούδι Σωτηρία

Eίσαι για μένα ωραία μου Κυρία

Η λάμψη των πυρών η φοβερή

Την ματιά σου Ω Μανταλένα

Δεν μπορεί να-νταγωνιστεί !

Από τη συλλογή "Καλλιγράμματα " του Γκιγιώμ Απολιναίρ

Χρήστος Ρουμελιώτης

Πέμπτη, 29 Νοεμβρίου 2007

9:24:19 μμ