Πολυποιήματα Ανοίξεως
Τώρα που έρχεται η άνοιξη
Άσπρα είναι ακόμη τα βουνά
Και οι μυγδαλιές πασχίζουν (αμοκαλιές)
Να συν-αγωνιστούν τη παν-Αχαϊκή ομορφιά !
(Αφιερωμένο στο χιονισμένο παν-Αχαϊκό Όρος)
Τώρα που έρχεται η άνοιξη
Στα ποτάμια τρέχουν άφθονα νερά
Και τα πουλιά τρέχουν τρέχουν και αυτά
Να (τα) πάρουν (φωτογραφία)
*θέση σ’ τα ανθισμένα τα κλαριά !
(Αφιερωμένο στον Μεγανίτη και τον Σελιανίτη και τον Φοίνικα)
Τώρα που έρχεται η άνοιξη
Εσύ και πάλι μου e-γράφεις
Και μου σκαλίζεις τη καρδιά
Γιατί θέλεις-θέλω να είναι πάντα ανθισμένη !
(Αφιερωμένο στους ερωτευμένους)
Τώρα που έρχεται η άνοιξη
Τα τραίνα χαίρονται κι αυτά
Τρέχουν στους κάμπους στα βουνά
Σαν παιδιά τρελά από χαρά !
(Αφιερωμένο στη παραδοσιακή
και πανέμορφη Σιδηροδρομική γραμμή
Αθηνών - Πατρών που μου συνδέει το παρελθόν και το Παρόν)
Τώρα που έρχεται η άνοιξη
Εσύ είσαι τόσο μακριά
Γλυκιά που είναι η ανάμνηση
Όνειρο σβησμένο με ωραία πινελιά !
(Αφιερωμένο στους από-ΜΕμακρυσμένους)
Τώρα που έρχεται η άνοιξη
Σπουργιτάκια μπουμπουκάκια
Περιμένουν του ηλίου τις «thermo-εντολές»
Να ανταλλάξουνε έστω και διό ερωτικές ματιές !
(Αφιερωμένο στους ερωτευμένους)
Τώρα που έρχεται η άνοιξη
Σμίγουν όλο και πιο πολύ οι καρδιές
Που παγώναν’ το χειμώνα
Σ’ του EGO τις κορυφές !
(Αφιερωμένο στους ξανα-μονιασμένους)
Τώρα που έρχεται η Άνοιξη/
Οι γυναίκες έχουνε Γιορτή
Οχτώ του Μάρτη θέλουν κάθε μέρα /
Αγάπη χάδια και στοργή
Τώρα που έρχεται η Άνοιξη /
Οι γυναίκες μοιράζουνε χαμόγελα γλυκά
Ανθισμένα περιμένουνε κι οι άνδρες τα δικά τους τα φιλιά !
(Αφιερωμένο στις οχτώ του Μάρτη, παγκόσμια μέρα της Γυναίκας)
Τώρα που έρχεται η άνοιξη
Μαλακώνει η γραφή
Και ζητάει μπόλικο χαρτί
(taboula rasa=άγραφο χαρτί)
Να υμνήσει, λέει, πιο πολύ τη «Μητέρα Γη» !
(Αφιερωμένο στη ΠΡ)
Ω «Μητέρα Γη» εσύ είσαι χώμα και νερό
Τέμενος ψυχών και σωμάτων ιερό
Ω Μάνα τυχερών λουλουδιών !
Ω Μάνα αδικοχαμένων αδελφών !
(Αφιερωμένο στη ΠΡ)
Τώρα που έρχεται η άνοιξη
Σε τούτο δω το κομμάτι Γης
Έλα, έλα πάλι να το δεις
Είναι νωπό απ’ το δάκρυ της βροχής !
(Αφιερωμένο στους ρομαντικούς)
Τώρα που έρχεται η άνοιξη
Πασχαλινό αρνάκι γυρίζει στη φωτιά
Μεθύσανε τα κουλούρια στα χωριά (και τα’ αφεντικά)*
Ούζα κερνάνε φιλιά και κρασιά !
(Αφιερωμένο στην Ελληνική παράδοση)
Τώρα που έρχεται η Άνοιξη
Τη καρδιά μου Λαμπιρί-ζει
Και τη ψυχή ξανά Φλο-γίζει (ανθίζει)*
Τώρα που έρχεται η Ανάσταση… !
Χρίστος Ρουμελιώτης
Δια-κειμενικός (* φιλο-νικία δύο λέξεων για το πια θα πείσει τη γραφή)
Λαμπίρι Νέος Ερινεός Αιγίου
Τετάρτη, 9 Μαρτίου 2005////18:09, μια μέρα μετά τις 8 Μάρτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου