Άνοιξη
Τώρα πού έρχεται η άνοιξη
Έρχονται και οι αποκριές
Με τις Διονυσιακές γιορτές
Με τους παπάδες στις τριβές
Και στα εδώλια δικαστές !
Τώρα που έρχεται οι άνοιξη
«Γλυκείς είναι οι πειρασμοί»
του Παραδείσου εις την Γη
Ιερωμένοι και δικαστικοί
Άνθρωποι ωχ αδελφέ είναι και αυτοί… !
Τώρα που έρχεται η άνοιξη
Οι γυναίκες έχουνε γιορτή
Οχτώ του Μάρτη θέλουν
Κάθε μέρα, αγάπη και στοργή !
Τώρα που έρχεται η άνοιξη
Οι γυναίκες σκορπάνε χαμόγελα
Γλυκά, κι ανθισμένα περιμένουνε
Οι άνδρες τα δικά τους, τα φιλιά… !
Τώρα που έρχεται οι άνοιξη
Δανείστηκα τις ανωτέρω δύο «στροφές»
Από ένα άλλο πρόσφατο ποίημα μου
Για να διακοσμήσω το καλυμμαύχι μου !
Τώρα που έρχεται οι άνοιξη !
Οι μυγδαλιές μας περιμένανε ανθισμένες στην άκρη του δρόμου της Νεμέας !
Οι πορτοκαλιές χαιρόντουσαν και πάλι τις πράσινες φορεσιές τους στο Αργολικό !
Ο μπάρμπας Κώστας άνοιξε και πάλι τη φελάδα του και είπε δύο ιστορίες !
Ο οίνος του ήταν άκρατος και αφαρμάκωτος !
Οι «κότες» του Αριστοφάνη ηγήθηκαν στο καρναβάλι του Ναυπλίου !
Ένα προφυλακτικό ήθελε να πάρει μέρος στη παρέλαση !
Το ιστορικό πάρκο του σταθμού του Ναυπλίου ήταν λίγο …κοτέτσι !
Η Σχολή Καλών Τεχνών (δεν) έκανε την εμφάνισή της !
Το δικαστικό μέγαρο και το Ξενία κραύγαζαν τις κραυγαλέες οικο-παραβάσεις !
Αλλά δεν τα άκουγε κανένας !
Πήραμε το δρόμο επιστροφής χωρίς φανάρι !
Ο Δίας ένιωθε περήφανος για το σκήπτρο του!
Χρίστος Ρουμελιώτης
Δευτέρα, 14 Μαρτίου 2005////9:21 πμ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου