Η πόρτα της Πηνελόπης
«Ποτέ στη ζωή της δεν σηκώθηκε από κεί
Ίσως εκεί γεννήθηκε στα πένθη της και γέρασε
Νερό των πεθαμένων πίνει, της Σελήνης
Φοράει μαύρα και πενθεί
Και για πολλούς πενθεί ίσως και μένα»…
Μάνος Ελευθερίου
Η ΠΟΡΤΑ ΤΗΣ ΠΗΝΕΛΟΠΗΣ
Εκδόσεις «Γαβριηλίδης»
Η ΠΗΝΕΛΟΠΗ !
Πάντα κάθεται εκεί !
Αγέρωχη και σκεπτική !
Το φόβο κάνει ευχή !
Το καημό μαρμαρυγή !
Το πόνο κρύβει στη ψυχή !
Ίσως γεννήθηκε εκεί !
Ίσως γεράσει εκεί !
Των Μνηστήρων το σταυρό κρατά !
Της Σελήνης τον χυμό αχόρταγα ρουφά !
Φοράει μαύρα αλλά μ’ ελπίδα τ’ άστρα κοιτά !
Φοράει μαύρα αλλά τη χαρά έχει στα μυαλά !
Φοράει μαύρα αλλά δεν πενθεί !
Στη καρδιά της ο Δυσσέας ζει !
Ζω και γω, ζωκαιγωμαζίμ’Αυτή~!~
Χρήστος Ρουμελιώτης
Πηγή η κριτική του Γιώργου Ξενάριου
στο βιβλίο του Μάνου Ελευθερίου
«Η ΠΟΡΤΑ ΤΗΣ ΠΗΝΕΛΟΠΗΣ»
Ερέτρια 9/5/2004 8:47:41 πμ
«Tώρα σαν τους θεούς είναι αήττητος
Τίποτα στον κόσμο δεν μπορεί να τον βλάψει
Ούτε κάποιας γυναίκας η απόρριψη
Ούτε η μακρόχρονη αρρώστια
Ούτε οι αγωνίες του στίχου
Ούτε εκείνο το άσπρο πράγμα
Το φεγγάρι
Που πια δεν χρειάζεται να το ακινητίσει σε λέξεις
Τώρα, σαν τους θεούς είναι αήττητος»
Κατερίνας Σχινά Φεύγοντας νωρίς Βιβλιοθήκη 7/5/04
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου