Παπαρούνα και κλαράκι
Την άκρη του δρόμου τζάμπα διακοσμώ
Μέσ’ στο χωράφι καμώνω τον χνουδωτό μου το λαιμό
Το κεφαλάκι μου στην αρχή κρατάω σκυφτό
Μα σαν μπαίνει η άνοιξη
τα πέταλά μου ανοίγω προσευχή στον ουρανό
Με τη μαργαρίτα είμαι φίλη
Αλλά και με το χαμομήλι
Το βάζο ούτε λεπτό δε το μπορώ
Στη φύση την ομορφιά μου απλόχερα σκορπώ
Αχ γλυκιά μου άνοιξη πόσο σε λατρεύω
Κάνε όσο πιο πολύ να ζήσω σ’ ικετεύω
ΧΡ 10/5/2004<>11:18 μμ
ΤΟ ΚΛΑΡΑΚΙ ΠΟΥ ΜΙΛΑ
Γυμνό κλαράκι είμαι το καημένο
Ολο το χειμώνα περιμένω
Με αγκάθια φορτωμένο Μιαν αχτίδα να με ζεστάνει
Μιαν αξίνα να με ανασάνει
Λίγο φουσκάκι να με γλυκάνει!
Με υπομονή μεγάλη
Περιμένω αγάλι αγάλι
Τα παιδάκια μου ν’ ανθίσουν
Τα πέταλα μου να μοσχομυρίσουν,
Την κυρά να καλοπιάσουν,
Και μαζί της να …πλαγιάσουν !
Άνοιξή μου αγαπημένη
Πες στο κηπουρό σου
Ποτέ μη μ’ αφήσει να ξεραθώ
Και γω θα τον αμείβω κάθε χρόνο Με άρωμα μοναδικό !
ΧΡ 5/5/04
Un bouquet des fleurs
C’ est un contact avec la bohneur
Un bouquet des fleurs
C’ est la geste d’ un adorateur
Un bouquet des fleurs
C’ est le gout du compositeur
Fleurs Fleurs Fleurs
Roses des differentes couleurs
Vous etes les vainqueurs de Mon Coeur
Christos Roumeliotis
Eretria, le pays des rosiers,
le samedi 15 mai 2004<>12h02
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου