Ερέτρια Όλυμπος

Ο ΟΛΥΜΠΟΣ ΚΑΙ Η ΕΡΕΤΡΙΑ

«Ολυμπε Ευβοϊκέ άλλοτε πολύ πυκνέ

Του θεόσκεπου Μεγάλου αδελφέ

Στην Aρότρια σε πλάγιασαν οι θεοί

Για να ξεκουράζονται γυμνοί οι αετοί

Σου έδωσαν και όνομα θεϊκό

Φίλο τον τρελλόωραίο Ευβοϊκό

Και για παρέα τον Γέροντα και το Γυμνό»

«Αχ πολύφθαλμε Ολυμπε

Αιώνες αγναντεύεις από κει ψηλά

Η Ιστορία δεν σου έχει κρύψει μυστικά

Πες μου τι είδες τα χρόνια εκείνα τα παλιά;»

«Ακούτε φίλοι της Ιστορίας καρδιακοί:

Την Ερέτρια σα γεννήθηκα μου έταξαν οι θεοί

Ριζικό της έγραψαν να γίνει μεγάλη και τρανή

Δεύτερη πόλη λαμπρή με κάστρο σε τούτη τη περίεργη Γη

Πλούτη βόες ίππους να γνωρίσει πάμπολλους αυτή

Να μην αγαπήσει κανένα κατακτητή

Πέρση, Αθηναίο, Ρωμαίο ή Μακεδόνα υλιστή

Να γνωρίσει ανάπτυξη πολιτιστική

Ναυτιλία, Θέατρο, Ναό, Κεραμική και Αγγειοπλαστική

Και ο Μενέδημό της να ιδρύσει Περίφημη Σχολή

Να υμνήσει το απλό και το λιτό ως μεγαλύτερο αγαθό

Γιατί τι μπορεί να μείνει τελικά στον Κόσμο Αυτό;

Γνωστικά Βουνά και πουλιά που τα πάντα βλέπουν από ψηλά!

Την λαιμαργία στα …φαγητά ! αλλά

Και την πλεονεξία που βασιλεύει δυστυχώς σε πολλά μυαλά»

Χρήστος Ρουμελιώτης, Ερέτρια 7/10/02