ΤΟΥ ΠΑΡΙΣΙΟΎ ΤΟ ΔΕΝΔΡΟ
L' ARBRE DE PARIS
Στου Παρισιού το κέντρο
φύτρωσε έν' άμοιρο δένδρο!
Καλή ώρα Χριστουγέννων!
Μα δεν πρόλαβε ν' ανθίσει
όπως ήταν έτσι φορτωμένο
με βαρύ αντικοινωνικό μπουφέ
φιλοδοξίες του μικρού Μπαρνιέ
και ανοησίες του μονάρχη Μακρόν
(ήταν σαν Μπαγιαντέρα Ινδιών)
δεν άντεξε τη βαριά μομφή
του μετώπου των αριστερών
που με γερό κοινοβουλευτικό
τσεκούρι σακάτεψαν το δένδρο
και το έστειλαν πεσκέσι
στο αφεντικό της Ματινιόν
για να τρέχει και να μη φτάνει
ο Μακρ(ι)όν!
ΝΙΚΗ! όσων επιμένουν
ότι η δημοκρατία μπορεί να νικήσει!
~~~
VERSION FRANÇAISE
~~~
Au centre de Paris est poussé
un arbre malchanceux!
(Joyeux Noël quand-même)!
mais il n'a pas eu le temps de fleurir
comme il était ainsi chargé
avec un lourd -antisocial- buffet
d' ambitions du petit Barnier
et de l'absurdité du monarque Macron
(Il était comme Bayandera de l'Inde)
ne supportait pas la charge lourde
et le NFP avec une forte majorité
Parlementaire a abattu l'arbre
et l' a envoyé en toute hâte
au patron de Matignon!
et Macron cours
depuis sans cesse!
VICTOIRE!
de ceux qui persistent
que
la démocratie peut gagner !
Christos Roumeliotis
Athènes le, 5/12/2024
~~~
Ο ΜΑΚΡΟΝ (Ο σιμητομητσοτάκης της Γαλλίας) στην ουσία θέλει να ακολουθήσει την ίδια πολιτική της μείωσης των κοινωνικών παροχών και εύνοιας του μεγάλου κεφαλαίου και ψάχνει για καλοθελητές. Παράλληλα κοιτάει σαν μαϊμού να διαρρήξει το Μέτωπο NFP τον κύριο αντίπαλο του.
Μέρος άρθρου του Jean-Luc Melanchon
30/12/2024
...
ΜΕΛΑΝΣΟΝ ΣΤΑ ΓΑΛΛΙΚΑ
J’ai écouté François Bayrou avec attention sur BFM.
Je commence par ce qui me concerna.
Il me récuse pour avoir écrit qu’en politique il faudrait tout conflictualiser.
Je lui pardonne d’ignorer que ce soit la base du matérialisme historique, pour qui, tout fait politique étant inclus dans la lutte de classes, c’est en assumant cette conflictualité qu’on accède à une conscience réaliste.
Mais l’agrégé de latin et de grec qu’il est, peut-il ignorer le message d’Héraclite pour qui la discorde (ou la lutte) est mère du futur ou bien le combat père de toute chose?
La réalité est dialectique parce qu’elle est mouvement entre des contradictions.
N’est-ce pas d’ailleurs aussi la base même de la démocratie: choisir entre des points de vue opposés?
Tout conflictualiser, c’est rendre possible la liberté.
Car l’antagonisme est père du choix et le choix est le lieu de naissance de la liberté.
Vu?
ΜΕΛΑΝΣΟΝ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΆ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΑΠΟ GOOGLE ΓΙΑ ΕΥΚΟΛΙΑ. ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΘΚΟΣ ΒΑΘΜΟΣ 75%
Άκουσα τον Φρανσουά Μπαϊρού με προσοχή στο BFM. (Γράφει ο Μελανσόν).
Θα ξεκινήσω με αυτό που με απασχολεί.
Με προκαλεί που γράφω ότι στην πολιτική όλα πρέπει να είναι συγκρουσιακά.
Του συγχωρώ που αγνοεί ότι αυτή είναι η βάση του ιστορικού υλισμού, για τον οποίο, αφού κάθε πολιτικό γεγονός περιλαμβάνεται στην ταξική πάλη, με την υπόθεση αυτής της σύγκρουσης αποκτούμε πρόσβαση σε μια ρεαλιστική συνείδηση.
Μπορεί όμως ο Λατίνος και ο Έλληνας agrégé ότι είναι να αγνοήσει το μήνυμα του Ηράκλειτου για τον οποίο η διχόνοια (ή ο αγώνας) είναι η μητέρα του μέλλοντος ή η μάχη ο πατέρας των πάντων;
Η πραγματικότητα είναι διαλεκτική γιατί είναι κίνηση μεταξύ αντιφάσεων.
Δεν είναι και αυτή η ίδια η βάση της δημοκρατίας: η επιλογή ανάμεσα σε αντίθετες απόψεις;
Το να κάνεις τα πάντα συγκρουσιακά σημαίνει να κάνεις δυνατή την ελευθερία.
Γιατί ο ανταγωνισμός είναι ο πατέρας της επιλογής και η επιλογή είναι η γενέτειρα της ελευθερίας.
Έτσι δεν είναι;
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ από το website melancon.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου