Εφη Χρισοστομίδου για τη Γιάννα: Οι δύο γλαστρούλες

Σήμερα είναι τα γενέθλιά μου. Γίνομαι 65 χρονών και απλά απορώ πως πέρασε τόσο
γρήγορα όλος αυτός ο χρόνος. Με τη Γιάννα είμασταν συνομήλικες, ίδια χρονιά γεννημένες.
Τη βρήκα στο σύλλογο, όταν πρωτοξεκίνησα να οδηγώ την ομάδα στήριξης των ασθενών
πριν από 8 χρόνια και έφυγε από τη ζωή λίγο μετά τη λήξη της ομάδας, που ήταν και η
τελευταία χρονιά για μένα. Συμπορεύτηκα μαζί της όλα αυτά τα χρόνια στο πλαίσιο της
ομάδας, πάντα και με την αίσθηση της κοινής ανθρώπινης μοίρας, που όλους μας συνδέει.
Ήταν η ζεστασιά και το ενδιαφέρον με τα οποία περιέβαλε τους πάντες, μαζί και μένα, που
πολλές φορές χρειαζόταν να καταβάλω προσπάθεια ώστε να μη τη νοιώσω και άρα φερθώ
όπως σε μία φιλενάδα αλλά απλά σαν ένα μέλος της ομάδας μας, όπως ο ρόλος μου πάντα
επιβάλλει.
Για δύο συνεχόμενες χρονιές, τα πρώτα χρόνια της θητείας μου, η Γιάννα μου πρόσφερε στα
γενέθλιά μου δύο γλαστρούλες. Πολύ μικρές με κάτι υπέροχα μικρά μωβ λουλούδια. Μου
έδωσε οδηγίες φροντίδας και τις τήρησα ευλαβικά. Δύο φορές το χρόνο τα φυτά άνθιζαν και
η χαρά μου ήταν μεγάλη. Κάποια στιγμή το ένα από τα δύο φυτά άρχισε να κιτρινίζει.
Πίστεψα ότι το έχανα. Το καθάρισα σχολαστικά, μείωσα το πότισμα και το μεταφύτεψα. Του
πήρε 6 μήνες αλλά ορθοπόδισε. Έδωσε και πάλι λουλούδια. Το φθινόπωρο του 2021 άρχισε
μία φθορά που δε συμμαζευόταν. Το Πάσχα του 2022 δεν υπήρχε επιστροφή. Ήταν σα να
συνδεόμουν και με τη Γιάννα μέσα από αυτά.
Απλά μοιράζομαι μαζί σας μικρά πράγματα της καθημερινής ζωής, μια μικρή ιστορία δύο
λουλουδιών ασήμαντη ίσως, για εσάς, αλλά και τόσο χρωματιστή για μένα. Και μου δίνει
χαρά αυτό το μοίρασμα σήμερα. Με συνδέει μαζί της. Και όταν συνδέομαι με τη Γιάννα η
αίσθηση που με κατακλύζει βρίσκει έκφραση σε μία λέξη. Στη λέξη λεπτότητα. Θα θυμάμαι
πάντα τη Γιάννα για αυτή της τη ποιότητα. Για την ευαισθησία της, την αγάπη της για τη
τέχνη, κυρίως τη μουσική, την αγάπη της για τη φύση. Με λίγα λόγια την αγάπη της για την
ομορφιά την οποία αναζητούσε και έφερε ή προσπαθούσε να φέρει ακόμη και εκεί που δεν
υπήρχε μερικές φορές.
Πάντα λέγαμε στην ομάδα πως κάθε άνθρωπος που φεύγει αφήνει το αποτύπωμά του. Στο
σύνολο (είτε αυτό λέγεται κοινωνία, οικογένεια, ομάδα) αλλά και στο καθένα μας ξεχωριστά.
Το αποτύπωμα σε μένα από τη Γιάννα – αυτό που κατά κάποιο τρόπο μου δίδαξε και μου
άφησε σα κληρονομιά μέσα από το τρόπο που εκείνη υπήρχε - είναι οι τόσες λεπτές
αποχρώσεις της ζωής. Οι τόσες λεπτές αποχρώσεις στο τρόπο που μπορεί να υπάρχει, να
κινείται κανείς τη ζωή. Μία αίσθηση υποβόσκουσας λεπτότητας και αέρινης ελαφράδας
ακόμη και στη παρουσία βάρους και δυσκολίας. Και την ευχαριστώ γι’ αυτό!
Θα θυμάμαι πάντα τη Γιάννα όπως και όλους τους υπέροχους ανθρώπους που γνώρισα μέσα
από την ομάδα μας. Αυτούς που είναι αλλά και αυτούς που δεν είναι πια μαζί μας.

EFFIE CHRISTODIMOU <echr58@gmail.com>

Feb 18, 2023, 7:08 PM

 Δεν θα μπορούσε κάποιος καλλίτερα να εκφράσει τις αέρινες ιδιότητες της Γιάννας. Ευχαριστούμε θερμά, Έφη. Χρίστος, σύζυγος και παιδιά Χρήστος, Σπύρος Ιάσων.

Tag : Χρήστου Ι