Έχει ο καθένας μας πέρα απ’ το φθόνο
‘Έναν άνθρωπο για τον εαυτό του και μόνο
Άλλον άνθρωπο που του απλώνει φυλλωσιά
Χωρίς να ναι δένδρο ή ομπρέλα, μοναχά δροσιά
Τον κρατάει κρυφόν από τον κόσμο, αλλά
Ο ίδιος τις νύχτες τον αγγίζει απαλά
Κι ας είναι άυλος όμως μεσουρανεί
Στα χαρούμενα όνειρα σε χρώμα ουρανί
Γιατί ο άυλος στ’ όνειρο γίνεται υπαρκτός
Πιάνει το σώμα του, τα στήθη, εκτός
Αν χάσεις ποτέ το αόρατο νήμα
Θα μείνεις μόνος, με τα δάκρυα και τη ρίμα
"Εφήμεροι είμαστε. Ο καθένας μας τι είναι; Τι δεν είναι; Ο άνθρωπος είναι όνειρο είναι σκιά,αλλά όταν μια αχτίνα σταλεί από μια θεά,φέγγος λαμπερό λούζει τη σκιά και η ζωή γίνεται πιό γλυκιά" "Πάντα για τις αρετές χρειάζεται μόχθος και ξόδεμα για έργο σταθερό, που τυλίγει καιροφυλακτώντας ο κίνδυνος. Οσοι πετύχουν σοφοί λογίζονται στους συμπολίτες τους" (Πίνδαρος)
Τετάρτη 19 Οκτωβρίου 2022
Ο θαυμαστός κόσμος της Γιάννας, The Wonderful World of Gianna through images, μέσα από εικόνες
(Συνεχίζεται)
Οι Κεφάτοι..
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου