Τριζόνι
Φτερούγισες και φώλιασες
Απ’ το πρωί μεσ’ στο μυαλό μου
Και βράδυ βράδυ έτρεξες
Έξω από το παραθυρό μου
Έτρεξες φορά ακόμα μία
Νότες γλυκές να μου παίξεις μία μία
Για να μην ξεχάσω : «σ’ αγαπώ»
Στο όνειρό μου κι απόψε να στο πω !
Κι εσίγησες απαλά μέσα στη νύχτα
Σαν, σβήνοντας λαλιά μέσα σε γλύκα
Αχ αγκαλιά όλη νύχτα ας σ’ είχα
Και ας έπινα ένα ποτήρι πίκρα!
Έλα, πάλι αύριο θα σε περιμένω
Από μακρύ γιαλό ξενιτεμένο
Ολόγιομο φεγγάρι ευλογημένο
Με σένα, είναι τρελά ερωτευμένο !
Φεγγάρι και λουλούδια
Στο κήπο σκορπισμένα
Μέρα νύχτα φωτισμένα
Περιμένουνε εσένα !
Φεγγάρι και λουλούδια
Αρώματα και αγγελούδια
Χρώματα και κοπελούδια
Σου γράφουνε τραγούδια !
Τραγούδια για να τραγουδάς
Καθώς θα τα κοιτάς
Με τα μάτια της καρδιάς
Και γύρω γύρω θα πετάς !
Θα πετάς και θα ξεχνάς
Τα μάτια που πονάς
Και για αυτά που ξενυχτάς
Όπου και να πας !
Τριζόνι τριζονάκι μου
Κρυφό μαντολινάκι μου
Παίξε μου φορά ακόμη μία
Ατέλειωτη ας μείνει αυτή η μελωδία !
Χρίστος Ρουμελιώτης
Ερέτρια, Τετάρτη, 16 Ιουνίου 2004
12:59:19 πμ (Μία παρά ένα!)
Κάτι το καταπληκτικό !
Το τριζόνι
Εμεινε για λίγο σκεπτικό !
Και μετά άρχισε επίμετρο σκοπό !
«Φίλε άκου να σου πω !
Ισως είναι πολύ πικρό !
Πρέπει να ξεχαστώ !
Δεν μπορώ στη ζωή μου
Άλλο με ή χωρίς εσένα να πορευτώ !
Είμαι ένα τριζόνι ονειρικό !
Ίσως ποίημα με ή δίχως τελειωμό !
Πρέπει να το δεχτείς αυτό !
Είναι για το δικό σου το καλό !
Γεια σου στο καλό !
Και ν’ ξέρεις πάντα θα σ’ αγαπώ» !
Τριζόνι, Τετάρτη, 16 Ιουνίου 2004
1:12:41 πμ (Δευτερόλεπτα αργότερα)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου