Στου δάσους τη σιγαλιά
Κελαηδάν αμέτρητα πουλιά
Κυκλαμινάκια στη σειρά
Λένε τα δικά τους μυστικά
Πανύψηλα πεύκα από ψηλά
Τα παρατηρούνε σιωπηλά
Κι αυτά με τη μουσουδίτσα τους σκυφτά
Κοιτάν το χώμα σκεφτικά
Παρέα κάνουνε διό-διό εις την σκιά
Μόνα-χούλια τους μένουνε μερικά
Πουλάκια τους κάνουνε όμως συντροφιά
Με ήχους που ξέρουνε μόνο αυτά
Κυκλαμινάκια μέσ’ στο δάσος μοναχά
«Δάσος» νιώθουνε και αυτά
Πάνω σε μια πατάτα στριμωχτά
Χαίρονται του φθινοπώρου τη δροσιά
Κυκλαμινάκια μια σταλιά
Και άλλα λουλουδάκια τόσα δά
Αγάπη φυλάει η κυρά μες στη καρδιά
Και τα περιμένει και τα λαχταρά!
Χρήστος Ρουμελιώτης
Λαμπίρι
2:25:55 μμ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου