Lettre a Lou XXIIΙ
(Συνέχεια του ταξιδιού στις αγάπες του Απολλιναίρ!)
Γλυκιά μου αγάπη.
Τέσσερις μέρες δίχως γράμμα
Κόκκινα μάτια από κλάμα
Η μέρα δεν έχει νόημα, ο ήλιος θολός
Στη πύλη (ο) φαντάρος βουβός !
Τι άραγε να συμβαίνει;
Γράμμα μήπως, υπόσχεση ξεχασμένη;
Ρίξε λοιπόν κατά δώ μια «οβίδα» σε παρακαλώ
Με γέμιση το γέλιο σου για να χαμογελώ !
Οχτώ φορές ο ταχυδρόμος τόπε
Ντεζολέ *μεσιέ - ντεζολέ μεσιέ...
Δεν έχετε κουριέ** - δεν έχετε κουριέ...
Μαύρη μαυρίλα τώρα, παρέα με σκυλιά !
Ο μαύρος τώρα ο ωραίος σκύλος
Που γνωρίσαμε μαζί, ο μόνος φίλος.
Χάδια μου γυρεύει ως ανταλλαγή
Για να μου φέρνει λέει, τη θύμησή σου τη καλή!
Χωρίς τα νέα σου, η ζωή μου μαύρη απελπισιά
Μόνο ένα γράμμα σου θα διαλύσει τη καταχνιά
Που πλακώνει την ψυχή μου, καθημερινά
Αχ φιλή-ματα και δάκρυα για σένα είναι καυτά!
Χρήστος Ρουμελιώτης
Αθήνα 11/5/2008
(*) λυπούμαι
(**) γράμμα/ταχυδρομείο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου