Ο φουρναράκος

Ο φουρναράκος

Ενας φουρναράκος πλάθει:

Πλάθω πλάθω

φύλο πολύ λεπτό

Σαν της καρδιά σου τον ιστό

Μέσα του θέλω να τυλιχτώ

και να εξ-αγνιστώ

Πλάθω πλάθω

ζύμη τρυφερή

Εσένα σκέπτομαι

από το βράδυ ως το πρωί

Κανέλα ζάχαρη βανίλια

ζήλεψαν μόλις είδαν

τα τρυφερά σου χείλια

Και ήρθαν και μου είπαν

Γιάννο σαν τα μάτια σ΄προσεχέ τα

Σαν πολύτιμα στολίδια

Πλάθω πλάθω όνειρα με άχνη

Αχ θεέ μου να μην είναι πλάνη... 

Ερέτρια20 Ιου 2010