Εις Μίλατον...

Όπου και ν' αγγίξει κανείς την Κρήτη στάζει ιστορία!

Έλληνας να μην τηνε επισκεφτεί, είναι μεγάλη αμαρτία!

H νήσος Κρήτη αποτελεί ένα τεράστιο ιστορικό, πολιτιστικό, και οικονομικό κεφάλαιο για την Ελλάδα. Οι περήφανοι κάτοικοί της φυσικά το γνωρίζουν και το αξιοποιούν όσο μπορούν. Η αξία της νήσου ξεπερνά τα σύνορά της. Ευρωπαίοι, ανατολικοί και δυτικοί, μεσανατολίτες και άλλοι μεσογειακοί λαοί εντάσσουν στο ετήσιο πρόγραμμα των διακοπών τους και λίγες από τις 300 ηλιόλουστες μέρες στην Κρήτη. Πάνω από 2 εκατομμύρια υπολογίζονται ετησίως οι επισκέπτες στα πάσης φύσεως ξενοδοχειακά καταλύματα. Η Κρήτη είναι ένας σύγχρονος "λύκνος" διακοπών για όλα τα πορτοφόλια... Είτε με αεροπλάνο είτε με καράβι μπορεί εύκολα κανείς να την προσεγγίσει. Αυτή εκεί παραμένει ακλόνητη, αγέραστη σαν ένα πελώριο καράβι που στέκεται αγέρωχο στην είσοδο του λιμανιού αιώνιος φύλακας του Αιγαίου των ανατολικών και δυτικών ακτών του...

Μίλατος ή Μίλητος, δεν έχει σημασία
σπίτια κυβικά, μικροσκοπικά, το καθένα και μια ιστορία (μαρτυρία)

Η Μίλατος είναι ένα παραδοσιακό χωριό στις βορειοανατολικές ακτές της Κρήτης στις πλαγιές του όρους Αγκινάρες και φιλοξενεί μια εξαιρετικού αρχιτεκτονικού κάλους ξενοδοχειακή μονάδα το Minos το Imperial. To Minos θέλει να θυμίζει τα ανάκτορα του Μίνωα και απλώνεται στις πλαγιές ενός λόφου που ξέρει να συνομιλεί με την θάλασσα. Χιλιάδες είναι οι επισκέπτες του κάθε χρόνο. Η Μίλατος διαθέτει πολλές τουριστικές θερινές κατοικίες, ξενοδοχεία και πολλά ενοικιαζόμενα δωμάτια. Στις ταβέρνες της οι κάτοικοι των πόλεων και της γύρω περιοχής συναντώνται με τις παραδοσιακές νοστιμιές και την φρεσκάδα του ατίθασου πελάγους. Το λιμανάκι της αγκαλιάζει πλήθος από πανέμορφα ψαροκάικα. Περισσότερα στοιχεία θα βρείτε εδώ: http://politistikossyllogosmilatou.blogspot.gr

"Κρητών δε Ιδομενεύς δουρί κλυτός ηγεμόνευεν,
οι Κνωσόν τ’ εσχον Γόρτυνα τε τειχιόεσσαν,
Λύκτον, Μίλητον τε και αργινόεντα Λύκαστον
Φαιστόν τε Ρύτιον τε, πόλεις εύ ναιετοώσας,
άλλοι θ’ οί Κρήτην εκατόμπολιν αμφενέμοντο".
'Ομηρος, (Ιλιάδα Β. 645 – 649)
http://neaitanos.blogspot.gr/2011/11/2.html

Η ιστορία, η μοίρα, η γεωγραφία, η κρίση, η συγκυρία, οι φίλοι, οδήγησαν τα βήματά μου εις την φιλόξενη Μίλατο για εποχιακή εργασιακή απασχόληση. Φυσικά αυτό κανένα, ούτε εμένα τον ίδιο, -(!)- ενδιαφέρει, ωστόσο όμως το ένστικτο, το άλλο μάτι ή το άλλο αυτί είδε και άκουσε στην άκρη αυτής της ελληνικής γης πολύ ενδιαφέροντα πράγματα και γνώρισε πολύ αξιόλογους ανθρώπους ντόπιους και ξένους. Από αυτά που συγκράτησε αποφάσισε να τα συμπυκνώσει σε κρητικό-φερνες μαντινάδες (?!?) όπως αυτές που ακολουθούν:

Στης Μιλάτου τις γειτονιές, τα σπίτια είναι γεμάτα
Με καλοσύνη, κ' ηρωισμούς, από της ιστορίας τα Βάθια.

Στη κάβα του Σπηλαίου, στο βράχο από κάτου
αγκομαχάνε οι ψυχές των παίδων της Μιλάτου.

Κι είναι γραμμένη με φωτιά τούτη η αθρωπο-θυσία
στη πέτρα μαύρη έμεινε των Τουρκαλάδων η θηριωδία.

Τριάντα εννέα κόρες λατρευτές, και η Σμαραγδιώ στη μέση,
στης στέρνας το θολό νερό χαθήκανε για να μη γίνουνε του χασάν πεσκέσι.

Ο βάρβαρος χασάν την Πιπίνα βάζει στο μάτι
και την τιμήν της θέλει να πάρει αμανάτι
Μα η Πιπινιώ την χάρη δεν του κάνει
και τα στήθη της ομπρός στη βολίδα βάνει!

Και στο Λασίθι αφήνιασαν όλωνε οι κατάρες
Και τον χασάν εκρήμνισαν στου χάρου τις χαράδρες.

Και κυνηγάνε από κοντά, ένα αιώνα και κάμποσο ακόμα
των Ντερέδων τη γενιά, που πρόδωσε το άγιο τούτο χώμα.

Στην Μίλατο και σήμερα σαν θα πας, το θεό μπορεί ν' απαντήσεις
Και θα σου πει πως κατοικεί στις σπηλιές με τους αιγάγρους
και έσιαξε έτσι τη στεριά νάναι χαρούπια ή σπαρτά ή ελιές γεμάτη
και στη θάλασσα έδωσε πλούσια ψαριά και μύριους σαπουνάδες....

Ανέβηκα μια στα αψηλά, στα όρη της Μιλάτου
και τρέλανέ με η μυρωδιά, του φασκόμηλου τ' αφράτου.

Στης Μιλάτου τις πλαγιές, τα λιόδενδρα είν' γεμάτα
για να φτιάχνουμε οι μιλαθιανές, 5νόστιμα σφουγγάτα.

Της Μιλάτου η ακροθαλασιά, με χαράκια είναι στολισμένη
Και ο Μερακλής (*) ρακιά κερνά τσι μαντινάδες με νόημα κρένει.

Και η Μαριώ με το Ρινιώ και την Βαγγελιώ στην θράκα
Φρέσκα ψάρια ψήνουνε ολημερής από την δικιά τους ...μ(β)άρκα.

Στην άκρη του χωριού πέρα από τους μύλους τους αλλοτινούς
και δώθε από τα ασβεστοκάμινα και τα τραχιά χαράκια
απλώνονται οι τωρινές, θερινές του Μίνωα οικίες
και έρχονται από τις άκρες του ντουνιά μιλούνια
νιά και γέρικα κορμιά στους κολύμπους(**) ριλάξ να βρούνε...

Και στην μέση εκεί του μιλαθανιού γιαλού περασμένα μεσονύχτια
στοχάζεται ο Μπαρκαλάκης(***) τ άυλα,τα σύμπαντα,της πλάσης τα τερτίπια

Αυτά θέλησε, φίλοι μου η γραφίδα μου μόνο να τυπώσει
και από το άκαρπο copy - paste της ιστορίας να γλυτώσει...
Και σαν ποθείτε περισσότερα για την Μίλατο να βρείτε
του Τερζάκη τις μαντινάδες μην διστάσετε να επισκεφτείτε!!!
http://politistikossyllogosmilatou.blogspot.gr

Αθήνα, Τετάρτη, 31 Οκτωβρίου 2012
Χρήστος Ρουμελιώτης, http://roumeliotis.blogspot.gr,

 από την εις Μίλατον παραμονήν 15/7-24/10/2012
(*) Ιστορικά και τοπογραφικά, στοιχεία, λέξεις, ονόματα κλπ. αντλήθηκαν από συζητήσεις με ντόπιους όπως ο κ. Γιώργος ο Μερακλής, ο Γιάννης o Μπαρκαλάκης κ.α.
(**) κόλυμπος = πισίνα (παρερμηνεία που πηγάζει από τη τοπική διάλεκτο)
(***) Γιάννης Μπαρκαλάκης : βλέπε ποιητική συλλογή του "Από το φως στη Γαλήνη" Μίλατος 1999