Καλά Χριστούγεννα με Παλαμά

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ (απόσπασμα)

Νάμουν του σταύλου εν’ άχυρο, ένα φτωχό κομμάτι,

Την ώρα π’ άνοιξ’ ο Χριστός στον ήλιο του το μάτι!

Να ιδώ την πρώτη του ματιά και το χαμόγελό του,

Το στέμμα των ακτίνων του γύρω στο μετωπό του,

Να λάμψω από τη λάμψι του κ’ εγώ σα διαμαντάκι,

Κι από τη θεία του πνοή να γίνω λουλουδάκι,

Να μοσχοβοληθώ κ’ εγώ από την ευωδία

Που άναψε στα πόδια του των Μάγων η λατρεία,

Να ιδώ την Αειπάρθενο, να ιδώ το πρόσωπό της

Πως εκοκκίνησε, καθώς είδε το μικρό της,

Όταν λευκό, πανεύοσμο το προσωπάκι εκείνο,

Της θύμησ’ έτσι άθελα του Γαβριήλ τον Κρίνο…

Νάμουν του σταύλου εν’ άχυρο, ένα φτωχό κομμάτι,

Την ώρα π’ άνοιξ’ ο Χριστός στον ήλιο του το μάτι!

Κωστής Παλαμάς