Πορτοκάλια

Lettre a Lou XXXIV

(Συνέχεια του ταξιδιού στα ερωτικά γράμματα του Απολλ-ιναίρ)

Λου

Σήμερα μου ήρθε στο νου

Το καλαθάκι με τα πορτο-κάλια

Ήσανε πολύ όμορφα. Σαν τον έρωτά μας

Μοιάζανε αγγελικά δεν θέλησα να τα΄γγίξω...

Περνάνε οι μέρες. Τα έχω ακόμα απείραχτα

Θάθελα να πίναμε μαζί το ζουμάκι τους

Γιατί μου το έχεις τάξει. Πως θαρχόσουνα στη Νιμ...

Μαραίνονται τα φύλλα... τρέμει το φυλλο-κάρδι μου !

Ένα πορτο-καλάκι. Γλυκό πορτοκαλάκι

Μαραζώνει. Με παρακάλεσε να μην το πειράξω.

Του το υποσχέθηκα. Δεν θα το ξεχάσω.

Το γλυκό πορτο-καλάκι μέσα απ' το καλα-θάκι !

Και καθώς, οι οβίδες γύρω μου σφυρίζουν

Απολαμβάνω το νόστιμο το πορτο-καλάκι

Γιατί είναι η αγάπη μου, η ρίμα μου από την Νίμ

Γιατί είναι ο ήλιος μου, ο ερωτάς μου το μικρό πορτο-καλάκι....

Αλήθεια μήπως οι αναμνήσεις δεν μοιάζουν με ωραία φρούτα

Που μας παρακαλούν να μην τα πειράξουμε;

Πως μπορώ να ξεχάσω την φτωχή μου αγάπη από την Νίμ;

Πως μπορώ να αφήσω το άρωμά τους (της) να μην με κατακλύζει;

Λου, μη ξεχνάς το μικρό μικρό πορτο-καλάκι

Το τόσο γλυκό όσο και ένα φτωχό της Νιμ κοριτσάκι

Το τόσο γλυκό όσο και ο ερωτάς μας εκείνο τον καιρό

Αχ γλυκό - πικρό πορτο-καλάκι μου πόσο σ' αγαπώ !

Χρήστος Ρουμελιώτης

Αθήνα, Δευτέρα, 28 Ιουλίου 2008