Σοφία Πασσά

ΘΕΙΑ ΣΟΦΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ

Δέκα του Δεκέμβρη με χιόνια ίσως στα βουνά

Δίπλα σε τζάκι και φωτιά με άρωμα από ελιά ή λεμονιά

Μέσα ίσως σε βοριά που άφριζε τα καταγάλανα νερά

Kαι είπε η Αναστασιά : «Γενηθήτω η Σοφιά»

Πέρναγαν τα χρόνια στη σειρά. Παιδικά ή νεανικά

Κουτσό ή κρυφτό με Ζωή και Βάσω στο στενό μέχρι αργά

Πατέρας, ξενιτιά, μάνα, σπίτι, δουλιά, πόλεμος, φωτιά

Στου Κορδή ελάτε θα περάσετε καλά. Λαγάνα και ελιά

Και έπνιγε το πόνο η Αναστασιά που είχε μέσα στη καρδιά

Και έπλεκε αγάπη και ζύμωνε στοργή και ζεστασιά

Και στόλιζε τις νύφες και οι νύφες έλαμπαν σαν τα φλουριά

Και έραβε αγάπη η Σοφιά και μοίραζε αγάπη σε παιδιά

Δέκα Δεκέμβρη. Δέκα Δεκέμβρη. Τα χρόνια περνούν γοργά

Με το Σταμάτη η ζωή ποτέ δεν σταματά. Γεννά και πάλι γεννά

Μάνος Πάθος Σταματάκος αξίζουν πολλά και Γιώτα από κοντά

Αχ θειούλα και δεύτερη μητερούλα Σήμερα «Χρόνια σου Πολλά»

Αχ Ροδοπούλα και Μελισσιωτοπούλα.Τα τρελαίνεις τα μωρά

Ιάσονας Χρίστος Σπύρος θα σου τραγουδάνε πάντα πολύ γλυκά:

«Να ζήσεις γιαγιούλα Χρόνια Καλά και ας τα βάφεις τα μαλλιά!»

«Πάντα κέφια νάχεις και να μας φτιάχνεις πεντεσπάνια γλυκά»!

Χρίστος Γιάννα και παιδιά

Αθήνα 10/12/02 23:23

Η ΤΑΡΑΜΟΣΑΛΑΤΑ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ

Μέσα σε μπλέντερ ειδικό ωθώ

Καλαμποκέλαιο και λεμόνι απ’ το χωριό

Και ταραμοπολτό

Τα δουλεύω όσο ξέρω γώ

Το σποράκι λιώμα να γίνει το φτωχό

Μέσα στο ψωμί το μουλιαστό

Αχ κρεμμυδάκι μου ψιλοκοφτό

Σαν το δάκρυ μου καυτό

Έμπλεξες με τη θεια μου τη Ροδιά

Και σέκανε Ταραμοσαλάτα ροδαυγειά!.

Χρίστος Ρουμελιώτης

21/03/02 Ευαγγελισμός