Στης Πλάκας τα νερά
Στη ταβέρνα τη παλιά
Με τα φυλοκάρδια ανοιχτά
Με σπασμένα τα φτερά
Σκέφτηκα εσένα
Σκέφτηκα τα παιδιά
που ερχόμασταν συχνά
καλοκαίρια μπάνιο στα ρηχά
γέλια πηράγματα ανεμελιά
Τότε
Όλα ήτανε ωραία
εκείνα τα χρόνια όνειρο
αληθινό σαν τον Θεό
που κατέβαινε από ψηλά
και μας ψιθύριζε μυστικά:
Να περνάτε καλά..
Στο Τολό και το Καστράκι
στη Κάντια στο Βιβάρι
στου Κοντήλη τη παραλία
ο ήλιος έγερνε σαν Κυρία κ
έλεγε προσευχή στη Παναγία
Τώρα
Η θάλασσα στενοχωριόταν
τα κυμμματάκια εβουρκώναν
Σαν καταλάβαιναν την απουσία
Έλειπες εσύ Κυρία
(Για τη Γιάννα /μαμά)
Χρήστος Ρουμελιώτης
Παραλία Πλάκας Δρέπανο
22/8/2025










Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου