Παλιά αγαπημένη γειτονιά 1η & 2α Εμπορικού Γυμνασίου Ρόδος 1965-1967
Μπράβο Θανάσης Στάμος που την έβγαλες στην επιφάνεια.. Πολλά ονόματα ήρθαν στη μνήμη σαν όμορφο αρωματικό λιβάνι Γιάγκος Σολούνιας Βρούχος κλπ επίσης Αγαπητός Πάχος Βαγγέλης ο μακαρίτης ο αδελφός του Μαρί η μαμά εξαιρετική κυρία Παντί η αδελφή της αρχόντισσα όλα τόσο όμορφα και ζεστά σε εκείνη την αλληλέγγυα γειτονιά.. με τα όμορφα στενά σοκάκια... Ευκαιρία λοιπόν να μαζέψω τις αναμνήσεις της εποχής και να τις βάλω σε ένα από τα καλλίτερα συρταράκια του roumeliotisxristos.blogspot.com
Ευχαριστούμε Θανάση.
Παρακάτω το ποστ του Θανάση
ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΛΙΟ ΝΙΟΧΩΡΙ
Πριν πολλά χρόνια την Μεγάλη Τρίτη οι εκκλησίες ήταν ασφυκτικά γεμάτες για να ακούσουν το τροπάριο της Kασσιανής.Όσο πιο πολλή ώρα διαρκούσε το τροπάριο τόσο πιο καλός ήταν ο ψάλτης και η χορωδία. Υπήρχαν δε και τα σχετικά πειράγματα μεταξύ των ναών π.χ. τη Μεγάλη Τετάρτη το πρωί Ο παπα-Κυριάκος περνώντας από το ραφείο του Κώστα Φαρμακίδη, που έψαλλε στον Ευαγγελισμό για την καθιερωμένη επίσκεψη του λέει:
- Καλημέρα, Κώστα, και του χρόνου πώς τα πήγατε χθες με την Κασσιανή ;
- Τι να σου πω παπά μου τέτοια ψαλμωδία ούτε στη Μητρόπολη της Αθήνας…. πάνω από 15 λεπτά κράτησε.
- Καλά τα λέεις αλλά αν έκουες το Γιάννη τον Καστρουνή με τη χορωδία που όλοι μαζί μαζευτικαν στο δεξιό αναλόγιο ο Μενέλαος, οι Γιαλλουράκηδες, ο Κώστας ο κουνιάδος του καμπουριού, ο Κατσαράς και εν εξερω πόσοι άλλοι, τι ψαλμωδία ήταν αυτή ! κοντά μιση ώρα το έψαλλαν και όλοι έλεγαν ας μην τελειώσει !... τόσο μελωδικά το εψάλλαν.
- Ε όχι, παπά μου και μισή ώρα μπας και κάμαν λάθος και το είπαν δυο φορές; και συνέχισε ο παπάς… του χρόνου που θα σε έχω μαζί μου στο Νιοχώρι θα δεις .και ο Φαρμακίδης..- Καλά παπά μου.. και πριν στρίψει ο παπάς μουρμούρισε .. - καλά περίμενε!
Πριν γίνει η ανακαίνιση και η επέκταση του ναού το παγκάρι βρισκόταν δεξιά της κυρίας εισόδου. Ακριβώς απ'εναντι και κάτω από τον άμβωνα το μοναδικό στο είδος και την τέχνη του προσκυνητάρι με την ασημένια εικόνα των Εισοδίων που έφερε την επιγραφή: Δωρεά οικογένειας Λεβεντέρη, του βαφέα όπως τους λέγαμε, στο Νιαχώρι και δίπλα το τριώροφο μανουάλι με την πινακίδα που έγραφε: Δωρεά οικογένειας Καλαφατά.. Μετά την ανακαίνιση του ναού και την επέκταση του νάρθηκα προς τα πίσω καθ υπόδειξη του μακαριστού Μητροπολίτη Σπυρίδωνα το παγκάρι μετεφέρθη στη θέση που βρίσκεται μέχρι σήμερα.
Εδώ πρέπει να θυμίσουμε ότι τα περισσότερα στασίδια ήταν νοικιασμένα και οι κάτοχοί τους πλήρωναν το προβλεπόμενο αντίτιμο κάθε χρόνο. Υπήρχαν και ορισμένα τα οποία είχαν παραχωρηθεί τιμής ένεκεν σε άτομα με μεγάλη προσφορά στο ναό . Από τα ανδρικά στασίδια θυμάμαι του Παναή Καραγιάννη, του Χρήστου Μαλανδράκη, του Κωστή Καμπέρη, του Δουκάκη, του Χατζηγιακουμή , του Νικ. Σουλούνια, του Γιάγκου, του Βρούχου του Κόχυλα, του Παλιούρη κλπ και από τα γυναικεία της Κατίνας Ασπράκη, της Μαρίκας του Βρούχου, της Φιλαλήθη, της παπαδιάς του παπα-Κυριάκου που ήταν δωρεάν της Φωτεινής Παπαδόπουλου, της Παπατσή και της δωρήτριας Αξελού που ήταν δωρεά τιμής ένεκεν , της Ανέζας Καμπέρη και πολλών άλλων..
Την Κυριακή των Βαϊων το βράδυ έσβηναν όλα τα φώτα και οι επίτροποι μοίραζαν κεριά προετοιμάζοντας τους πιστούς για την έξοδο του Νυμφίου ενώ ταυτόχρονα έλεγαν και το όνομα κάποιου ενορίτη που είχε αποβιώσει και η οικογένειά του τα είχε προσφέρει ή είχε δώσει ένα ποσό για τον σκοπό αυτό. Το ίδιο συνέβαινε και την Μεγάλη Πέμπτη. Όταν έβγαιναν Ιερείς κρατώντας την μεγάλη εικόνα του Νυμφίου με το στεφάνι το οποίο είχαν φροντίσει οι κυρίες της ενορίας να επιμεληθούν και άρχιζε το το Ιδού ο Νυμφίος έρχεται εν τω μέσω της νυκτός και ενώ όλοι άρχισαν να σταυροκοπιούνται πίσω στον νάρθηκα ακούγονταν σιγανοί αναστεναγμοί από τις μεγαλοκοπέλες της γειτονιάς και στο τέλος του τροπαρίου ψιθυριστά αντάλλαζαν ευχές κι από τα δικά μας Δέσπω μου, "αμήν Μπέπα μου", "ο Θεός να δώσει απαντά η Διαλεχτή" "ό,τι θέλει ο Θεός" συμπληρώνει η Σεβαστή και η Μερόπη. Την Μεγάλη Τρίτη , στο τέλος και κατά την απομάκρυνση από τον Ναό υπήρχαν και οι σχετικοί σχολιασμοί για το τροπάριο της Κασσιανής και κυρίως για το "η εν πολλαίς αμαρτίες περιπεσούσα γυνή" .. κι εμείς οι καλές και οι μυρισμένες τι καταλάβαμε που εκάτσαμε μπουκάλες? Η Κασσιανή όλα τα έκαμε και στο τέλος έγιασε κιόλας..
ΚΑΛΟ ΥΠΟΛΟΙΠΟ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΚΑΙ ΣΤΟ ΛΑΤΡΕΜΕΝΟ ΝΙΟΧΩΡΙ.
- Καλημέρα, Κώστα, και του χρόνου πώς τα πήγατε χθες με την Κασσιανή ;
- Τι να σου πω παπά μου τέτοια ψαλμωδία ούτε στη Μητρόπολη της Αθήνας…. πάνω από 15 λεπτά κράτησε.
- Καλά τα λέεις αλλά αν έκουες το Γιάννη τον Καστρουνή με τη χορωδία που όλοι μαζί μαζευτικαν στο δεξιό αναλόγιο ο Μενέλαος, οι Γιαλλουράκηδες, ο Κώστας ο κουνιάδος του καμπουριού, ο Κατσαράς και εν εξερω πόσοι άλλοι, τι ψαλμωδία ήταν αυτή ! κοντά μιση ώρα το έψαλλαν και όλοι έλεγαν ας μην τελειώσει !... τόσο μελωδικά το εψάλλαν.
- Ε όχι, παπά μου και μισή ώρα μπας και κάμαν λάθος και το είπαν δυο φορές; και συνέχισε ο παπάς… του χρόνου που θα σε έχω μαζί μου στο Νιοχώρι θα δεις .και ο Φαρμακίδης..- Καλά παπά μου.. και πριν στρίψει ο παπάς μουρμούρισε .. - καλά περίμενε!
Πριν γίνει η ανακαίνιση και η επέκταση του ναού το παγκάρι βρισκόταν δεξιά της κυρίας εισόδου. Ακριβώς απ'εναντι και κάτω από τον άμβωνα το μοναδικό στο είδος και την τέχνη του προσκυνητάρι με την ασημένια εικόνα των Εισοδίων που έφερε την επιγραφή: Δωρεά οικογένειας Λεβεντέρη, του βαφέα όπως τους λέγαμε, στο Νιαχώρι και δίπλα το τριώροφο μανουάλι με την πινακίδα που έγραφε: Δωρεά οικογένειας Καλαφατά.. Μετά την ανακαίνιση του ναού και την επέκταση του νάρθηκα προς τα πίσω καθ υπόδειξη του μακαριστού Μητροπολίτη Σπυρίδωνα το παγκάρι μετεφέρθη στη θέση που βρίσκεται μέχρι σήμερα.
Εδώ πρέπει να θυμίσουμε ότι τα περισσότερα στασίδια ήταν νοικιασμένα και οι κάτοχοί τους πλήρωναν το προβλεπόμενο αντίτιμο κάθε χρόνο. Υπήρχαν και ορισμένα τα οποία είχαν παραχωρηθεί τιμής ένεκεν σε άτομα με μεγάλη προσφορά στο ναό . Από τα ανδρικά στασίδια θυμάμαι του Παναή Καραγιάννη, του Χρήστου Μαλανδράκη, του Κωστή Καμπέρη, του Δουκάκη, του Χατζηγιακουμή , του Νικ. Σουλούνια, του Γιάγκου, του Βρούχου του Κόχυλα, του Παλιούρη κλπ και από τα γυναικεία της Κατίνας Ασπράκη, της Μαρίκας του Βρούχου, της Φιλαλήθη, της παπαδιάς του παπα-Κυριάκου που ήταν δωρεάν της Φωτεινής Παπαδόπουλου, της Παπατσή και της δωρήτριας Αξελού που ήταν δωρεά τιμής ένεκεν , της Ανέζας Καμπέρη και πολλών άλλων..
Την Κυριακή των Βαϊων το βράδυ έσβηναν όλα τα φώτα και οι επίτροποι μοίραζαν κεριά προετοιμάζοντας τους πιστούς για την έξοδο του Νυμφίου ενώ ταυτόχρονα έλεγαν και το όνομα κάποιου ενορίτη που είχε αποβιώσει και η οικογένειά του τα είχε προσφέρει ή είχε δώσει ένα ποσό για τον σκοπό αυτό. Το ίδιο συνέβαινε και την Μεγάλη Πέμπτη. Όταν έβγαιναν Ιερείς κρατώντας την μεγάλη εικόνα του Νυμφίου με το στεφάνι το οποίο είχαν φροντίσει οι κυρίες της ενορίας να επιμεληθούν και άρχιζε το το Ιδού ο Νυμφίος έρχεται εν τω μέσω της νυκτός και ενώ όλοι άρχισαν να σταυροκοπιούνται πίσω στον νάρθηκα ακούγονταν σιγανοί αναστεναγμοί από τις μεγαλοκοπέλες της γειτονιάς και στο τέλος του τροπαρίου ψιθυριστά αντάλλαζαν ευχές κι από τα δικά μας Δέσπω μου, "αμήν Μπέπα μου", "ο Θεός να δώσει απαντά η Διαλεχτή" "ό,τι θέλει ο Θεός" συμπληρώνει η Σεβαστή και η Μερόπη. Την Μεγάλη Τρίτη , στο τέλος και κατά την απομάκρυνση από τον Ναό υπήρχαν και οι σχετικοί σχολιασμοί για το τροπάριο της Κασσιανής και κυρίως για το "η εν πολλαίς αμαρτίες περιπεσούσα γυνή" .. κι εμείς οι καλές και οι μυρισμένες τι καταλάβαμε που εκάτσαμε μπουκάλες? Η Κασσιανή όλα τα έκαμε και στο τέλος έγιασε κιόλας..
ΚΑΛΟ ΥΠΟΛΟΙΠΟ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΚΑΙ ΣΤΟ ΛΑΤΡΕΜΕΝΟ ΝΙΟΧΩΡΙ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου