Το ρέμα δεν κυλά..
Χάραξε τις κοίτες..
Τις κάνανε δρόμους..
Ο Αίσωπος είναι δω..
Λυπημένη η μυγδαλιά..
Κοιτάει το παραθύρι..
Ατημέλητη η καρυδιά..
Απότιστη η λεμονιά..
Μαζί τα λένε και κλαίνε..
Περίπτερο σούπερ μάρκετ..
Χρήστου Χρήστου παλαιόν..
Καφενείο Σάκη Νούλη "κλειστόν"..
Κόκου πλάτανος café "ανοικτόν"..
Καφενείον "Σελέμη"..
Γωνία πλατεία Παντοπωλείον..
Όπα όπα το βράδυ ραντεβού..
Προφήτης Ηλίας..
Τύρινθα, Ροϊνό..
Μονή Καρακαλά Ξηρόβρυση.
Η φύση ομιλούσα..
Η φύση ρέουσα "βάλσαμο"..(*)
τα σώματα τυλίγονται..
στη δίνη της μνήμης..
και χάνονται στο μέλλον..
Η ηλικία δεν έχει σημασία..
Υπάρχουν χρήσιμα πράγματα..
να ασχοληθεί ο άνθρωπος...
Η θάλασσα η τόσο απέραντη..
Τα κύματα χαμογελούν..
Τα κύματα είναι θυμωμένα..
Η ευτυχία της πρέπει να συνεχιστεί..
"Au Bonheur des morts"
Ας πάρουμε τη σκυτάλη..
Στα βήματα της Γιάννας ως αποστολή..
(*) Φωτούλα
Χρ.Ρουμ. 12/11/2022 Κατσίγκρι
Αφήγημα Χρίστου Ράφτη : Είναι καλά παιδιά, 1ος ξάδερφος Χρήστου, Οι πατεράδες αδέλφια
Δημήτρης
/ Αντώνης + 1 αδελφή + 1 χαμένος. Ένας Αδελφός στον αλβανικό μέτωπο λεγόταν
Χρήστος και άλλες 2 αδελφές Μαρία και Αναστασία παντρεμένη με Κυριάκο
Μπουρμπούλη με ρίζες Μπουμπουλίνας.. Ήσαν μικροί που τον έχασαν.. "Στάικος Σταϊκόπουλος, Σταϊκούλης και φουντοθιάφης, έτσι τον έλεγε η Μπουμπουλίνα". Μαρτυρία τοπικού Ναυπλιώτη καλλιτέχνη. Πρόεδρος συλλόγου αρματωμένων μωραϊτών..
Λέει το banner:
Ανεμοδείκτης είμαι τρομερός
Ο ράφτης Χ.Χ είναι παρατηρητικός
Του ανέμου τη πνοή
Δείχνω ανά πάσα στιγμή
Εκτός και αν βραχώ
Κατεβάζω τα φτερά μου και δεν μιλώ..
Χρ. 28.11.2020
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου