Μου επιτρέπεις να κλάψω; allow me cry

Διάλογος:

Χτες βράδυ σκοτεινιά

Στων Αγίων Αποστόλων τα οικεία νερά 

Σε είδα μέσα στην αστροφεγγιά 

Να τρεμοπαίζεις φωτεινή σκιά

Μου επιτρέψεις να κλάψω;

Σε ρώτησα φωναχτά

Στο δρόμο σπίτι μοναξιά

Σκόρπια τ' αναφιλητά

Μου επιτρέπεις να κλάψω;

Ναι αν με αγαπάς αληθινά!

Ναι αν δεν είσαι μακρυά..

Τα βλέπεις τα παιδιά;

Μου επιτρέπεις να κλάψω;

Ναι λέω σε βλέπω σκεπτικό 

Βουρκωμένο σκυθρωπό

Είμαι δω δεν σας ξεχνώ 

Μου επιτρέπεις να κλάψω;

Το ξέρω. Σου λείπει η χαρά

Σου λείπει αγάπη κι αγκαλιά

Σου λείπει το σπίτι τα παιδιά!

Έχουν περάσει δύο χρόνια

Και δυόμισι μήνες από τότε

Που μας άφησες μοναχούς

Αγκαλιά με τη δική σου σιωπή..

Σε αγαπούμε! ❤️ Σε σκεπτόμαστε!

Χρ.+χρ.+σπυρ.+ιασ.

Αγ.Απ.27/9/2024

Φρίντα Κάλο: 

«Μη χτίσεις ένα τείχος 

γύρω από τον πόνο σου, 

μπορεί να σε 

καταβροχθίσει 

από μέσα»

 

4/10 / Messenger