Στο σαλονάκι.. ευαίσθητες στιγμές.. Waiting.. sensitive moments..

Στο σαλονάκι.. ευαίσθητες στιγμές..
Είναι μερικές καταστάσεις που δεν μπορείς να αποφύγεις ή να ανησυχείς και δεν υπάρχει λόγος. Πχ Την αναμονή, έξω από τα χειρουργεία, ενός προσφιλούς μέλους της οικογένειας σου. Στην προκειμένη περίπτωση του Σπύρου για μια επέμβαση στο γόνατο ήσσονος(!) σημασίας. Και το λέω αυτό γιατί η ζωή απαιτεί έγνοια για τον δικό σου άνθρωπο. Και εδώ ακριβώς θέλω να σταθώ στη λέξη "έγνοια" και σε τι παραπέμπει. Παραπέμπει λοιπόν πολύ δυνατά σε μια εξαιρετική μορφή που λεγόταν Γιάννα, μάνα, σύζυγος και που παραμένει ζωντανή μέσα μας. Ποιος άλλος διέθεσε τόση δύναμη ψυχής και σώματος και τόση αγάπη για την σωστή και με αρχές ανατροφή και την ποιοτική ζωή και υγεία των τριών σπλάχνων της; Μόνο μία μάνα / Γιάννα. Τη φαντάζομαι λοιπόν δίπλα μου, δίπλα μας, στο σαλονάκι του χειρουργείου, στο θάλαμο του ν., στο αυτοκίνητο, στο σπίτι με τεντωμένες τις κεραίες της προσοχής της στο πάσχοντα. Καμιά τρίτη δύναμη δεν θα μπορούσε να εισχωρήσει στην ψυχή / καρδιά της και να αντικαταστήσει την αγάπη, το ενδιαφέρον, τα αισθήματά της για το (κάθε) σπλάχνο της σε μια ιδιαίτερη στιγμή ανάγκης και πόνου. Σίγουρα η βαθύτατα ανθρώπινη επικοινωνιακή της δύναμη θα είχε βάλει μπρος όλα τα σύγχρονα εργαλεία επικοινωνίας κινητό, μηνύματα κλπ να ενημερώσει το στενό της φιλικό και οικογενειακό περιβάλλον για την κατάσταση της υγείας ενός εκ των σπλάχνων της. Τέλος καλό όλα καλά θα λέγαμε όλοι μαζί (μαμά, μπαμπάς, Χρίστος junior, Ιάσονας) με μια φωνή, Σπύρο περαστικά, γερός και δυνατός, σε αγαπάμε, πάλεψε με πείσμα για ζωή, δημιουργία, ευτυχία, όλοι μια μπουνιά.
Ευχαριστούμε το φίλο και άνθρωπο και χειρουργό ορθοπεδικό Ευτύχη στο Ερρίκος Ντινάν.

Το μήνυμα αυτό αποστέλλεται ευθύς ως ανακοινώνεται η επιτυχία της επέμβασης από το γιατρό στο οικογενειακό messenger και στο e-mail της νονάς του Σπύρου Γιάννας Μακρή την οποία και θεωρούμε πνευματική μητέρα ήθους αγάπης και ενδιαφέροντος για αυτόν.

Χρήστος Ρουμελιώτης.
Αθήνα 30/1/2024

Λίγο με Γκόρκι (M.Gkorki) ταξίδι στην ακροποταμιά, διασκευή από πεζό λόγο

Σκουρασημόχρωμο το νερό

Αδιόρατο το κύλισμά του

Βαλσαμωμένο στη ζέστη

Παλιό κοκκινωπό βαποράκι

Που σε πάει η ασουλούπωτη μαούνα;

Βραχνά αναστενάζει ο ατμός

Κάτι λέει το καμπανάκι

Βαριά κινιέται η αλυσίδα

Το τιμόνι κάνει τη δουλειά του

Νυσταλέα η γαλήνη απλώνεται

Φτωχό το καλοκαίρι

Ρηχά τα νερά στο ποτάμι

Σιγοτραγουδάει θλιβερά ο ναύτης

Χωρίς ιδιαίτερο κόπο το βαποράκι

Υπακούει στη χορδή του παλαμαριού

Και η πλώρη τραβάει το δρόμο της

Και το φωτεινό κύμα το δικό του

Χαϊδεύει τις ακροποταμιές..

Άλικο σύννεφο πάνω από μαύρα δάση

Κρύβονται οι λεύκες στα φαράγγια

Απέραντα λειβάδια

Ζέστη κι ερημιά στη γη

Θαμπογάλανος ο ουρανός

Αποκοιμισμένα δένδρα

Χρυσοΰφαντα τα χωράφια

Όλα απλά κοντινά συγκινητικά

Εύκολονόητα και προσφιλή

Αργοκίνητες οι εναλλαγές της φύσης

Όμορφοι τόποι κιτρινισμένα φύλλα

Σκεφτικό το χαμόγελο της νιόνυμφης

(Από τον Ταξιδιώτη του Μ.Γκόρκι)

Επιλογές χρ.ρ. 26/1/2024

Γήρανση, Kavafis, Aging, Πρωί, morning, Seferis

Μελαγχολία του Ιάσονος Κλεάνδρου· ποιητού εν Κομμαγηνή· 595 μ.Χ. 

(Κ. Π. ΚΑΒΑΦΗΣ)

Η γήρανση του σώματος 

και της μορφής μου

είναι πληγή 

από φρικτό μαχαίρι.

Δεν έχω εγκαρτέρησι καμιά.

Εις σε προστρέχω 

Τέχνη της Ποιήσεως,

που κάπως ξέρεις από φάρμακα·

νάρκης του άλγους δοκιμές, 

εν Φαντασία και Λόγω.

Είναι πληγή 

από φρικτό μαχαίρι.-

Τα φάρμακα σου φέρε 

Τέχνη της Ποιήσεως,

που κάμνουνε – για λίγο – 

να μη νοιώθεται η πληγή.

Ένθετο 

Πρωί (Γιώργος Σεφέρης)

Άνοιξε τα μάτια και ξεδίπλωσε

το μαύρο πανί πλατιά και τέντωσέ το

άνοιξε τα μάτια καλά στύλωσε τα μάτια

προσηλώσου προσηλώσου τώρα ξέρεις

πως το μαύρο πανί ξεδιπλώνεται

όχι μέσα στον ύπνο μήτε μέσα στο νερό

μήτε σαν πέφτουνε τα βλέφαρα ρυτιδωμένα

και βουλιάζουνε λοξά σαν τα κοχύλια,

τώρα ξέρεις πως το μαύρο δέρμα του τυμπάνου

σκεπάζει ολόκληρο τον ορίζοντά σου

όταν ανοίξεις τα μάτια ξεκούραστος, έτσι.

Ανάμεσα στην ισημερία της άνοιξης και την ισημερία του φθινοπώρου

εδώ είναι τα τρεχάμενα νερά εδώ είναι ο κήπος

εδώ βουίζουν οι μέλισσες μες στα κλωνάρια

και κουδουνίζουνε στ’ αφτιά ενός βρέφους

και ο ήλιος νά! και τα πουλιά του παραδείσου

ένας μεγάλος ήλιος πιο μεγάλος απ’ το φως.

Αθήνα 3/2/2024

Paul Verlaine, Beams, Αποδοχή.. στην ακροθαλασσιά

Elle voulut aller 

sur les flots de la mer

Et comme un vent bénin 

soufflait une embellie

Nous nous prêtames 

tous à sa belle follie,

Et nous voilà marchant 

par le chemin amer

Le soleil luisait haut dans 

le ciel calme et lisse,

Et dans ses cheveux blonds 

c' étaient des rayons d'or,

Si bien que nous suivions 

son pas plus calme encor

Que le déroulement 

des vagues, ô délice!

Des oiseaux blancs 

volaient alentour mollement

Et des voiles au loin 

s' inclinaient toutes branches.

Parfois de grandes varechs 

filaient en longues branches

Nos pieds glissaient 

d'un pur et large mouvement.

Elle se retourna, 

doucement inquiète

De ne nous croire pas 

pleinement rassurés,

Mais nous voyants joyeux 

d'être ses préférés,

Elle reprit sa route et 

portait haut de tête.

|°°|

Ήθελε να περπατήσει 

προς τη θάλασσα

Και να νιώσει 

το ευλογημένο αεράκι της

Όλοι μας νιώσαμε 

την τρελή επιθυμία της

Και την ακολουθήσαμε 

στο πικροράδικο μονοπάτι

Ο ήλιος έλαμπε ψηλά 

στο ήρεμο γαλάζιο ουρανό

Και στα ξανθά μαλλιά της 

χύνονταν ακτίνες χρυσού

Ακολουθούσαμε τα όμορφα 

ελαφρά της βήματα

Παράλληλα με τα 

εναλλασσόμενα κύματα!

Θεέ μου τι ομορφιά!

Λευκά πουλιά κινούνταν 

στον ορίζοντα ανέμελα

Ταυτόχρονα με τα λευκά 

πανιά των ιστιοφόρων

Αλλά και τα αθέατα 

στο βυθό κλαδιά των φυκιών

Τα πόδια μας την ακολουθούσαν 

με αέρινες κινήσεις

Κοίταξε πίσω της 

με τσαχπινιά

Να δει αν ήμασταν 

ευχαριστημένοι

Και όταν επιβεβαίωσε 

την αποδοχή της

Συνέχισε να βαδίζει 

με το κεφάλι καμαρωτά!

Απόδοση από τα Γαλλικά

Χρήστος Ρουμελιώτης 25.1.2024

Nafplio, Nauplie, Florence, Carina

Nafplio:

La vieille carte postale écrite:

Je suis une vielle carte postale

Sur un rang restée en attendant

Une personne bien accueillante

De me recevoir en France souriante

Pleine des anciennes couleurs 

Mais le bleu et le céramique 

Pour toujours restant(e)s

 -o-

Je m'appelle Nauplie

Je viens de Péloponnèse

Mon nom est lié 

Avec les Vénitiens

Napoli du Romagna

Je vous offre une belle vue

De la montagne et de la mer

Et un bout important de mon coeur

Le plus sincère!

Reponce:

 

Cher Christos,

Quelle jolie surprise aujourd'hui 

en ouvrant ma boîte aux lettres!

Merci infiniment pour cette 

délicate attention qui me touche beaucoup.

J'écoute en ce moment le CD "Emotions', 

formidable ce groupe! 

Une bien belle découverte pour moi.

La carte postale et ses poèmes 

m'ont fait voyager.

Tu peux dire à Nauplie 

que je lui garde une place dans mon coeur.

Et à toi aussi.

Je t'envoie des bisous de chez nous. 

Et mon amitié aussi.

Carina

FLORENCE

Merci de t'aimer
Un jour si profondément 
Un jour si honnêtement 
Je t'ai écrit des poèmes
Et nous avons fait des belles p(l)ages

Merci de t'aimer
D'une autre manière

En aimant tes caresses
En aimant tes yeux
En adorant ton buste
En aimant tes goûts

Merci de t'aimer
Je ne veux pas te perdre
je ne veux pas t' oublier
Ton regard magique
Ton réalisme pragmatic 

Merci de t'aimer
Je m' en souviens les vagues 
Je me souviens le coucher du soleil
À la mer dans un rêve sans toit

Merci de t'aimer
C' est écrit dans l'histoire d'amour 
Je t'ai retrouvé de façon inattendue
A l' Avignon en avant-garde de la lutte
Rivaliser les droits de notre société

Le 21 janvier arrive chaque année
Une nouvelle route entame 
Avec de la lumière et de l'optimisme
Pleine de l'espoir et de la patience
Plein de la force et de la persévérance
Pour peu, que une autre amour soit vu !

Au présent, même pas un instant 
Je n'ai pas osé dire que je t'oublie

Je ne dis pas "que je ne t'aime pas"

 Mais je te dis franchement que

Je t' aime autrement..

Ton poète Grec 

Christos Roum.

21/1/2024

Nafplio

Chère Florence

Bonne anniversaire!

Trempée dans la

Beauté des .. fleurs 

L'amour, le bonheur et

Dans la Sagesse de la vie 

Et dans le fraiseur d' un ..kir (*)

Avec de respect et de l'amitié 

Je t'embrasse 

Christos Nafplio 21/1/2024

(*) C.a.i.r - vin mousseux de Grèce

+ Samos doux

Pousser des fleurs 

Pour avoir l'amour 

... autrement 

Bisous

Christos

Bonne année 

 

Μια μικρή ιστορία

Ήμουνα χρόνων +δύο

"Μην είν' ο πατέρας μάνα";

Στο κτήμα στο Κιβέρι

Ακούστηκε η φωνή του!

Κρότος τρομερός

Των Γερμανών η νάρκη

Τρόμος μέταλλα σάρκες

Στο χωράφι κομμάτια

Βασίλη είσαι κάτω;

Η Δάφνη είμαι..

Έρχομαι κατά κει

Άφησα μόνο το κορίτσι

Στο Κιβέρι μιαν αυγή

Ο Βασίλης.. σιωπή 

Εξαφανίστηκε από τη γη

Βασίλη μείναμε ορφανοί!

Αφήγημα της κυρά Κατίνας

Κόρης της Δάφνης και του Β.

Καρκαλάτου

Για τον σκοτωμένο από νάρκη

Γερμανών, πατέρα της

Μετά τον πόλεμο του 1940

Για την καταγραφή Χρ.

17/1/2024

Στην Αισώπου.

Κατσίγγρι

Θεατά & αθέατα, Αγναντεύοντας λίγο ιστορία & θάλασσα, Contempler un peu d'histoire et de la mer

ΘΕΑΤΆ & ΑΘΈΑΤΑ

Αγναντεύοντας 

λίγο ιστορία & θάλασσα

Θεατές οι βαρκούλες

Αθέατοι οι Ιχθύες

Στου Αργολικού τα νερά

Στου Ναυπλιού τα σκαλοπάτια

Θεατή η αμμουδιά (Καραθώνα)

Μες στο χρυσό της τόξο

Στα σκούρα βράχια από ψηλά

Αθέατες νεράιδες τραγουδάνε

Αθέατα τα ιστορικά γεγονότα

Θεατές οι γέρικες οι ντάπιες μιλάνε

Ε! Εσύ ξένε!

Κάτσε στη πέτρα να μας ακούσεις!

Θεατός ο ξεναγός

Αθέατος ο ιστορικός

Τα κείμενα και οι δύο

Σαν εικόνες προσκυνάνε

Θεατή η βάρκα στο νερό

Γεμάτη παράπονο κι αρμύρα

Μιλάει μόνη της με το βυθό

Και κλαίει τη μαύρη της την τρύπα

Θεατό το ρολόϊ

Αθέατος ο μάστορας

Θεατή η πόλη

Αθέατος ο ποιητής

Ορατά τ' άρματα

Ορατά τα καριοφίλια

Και τα κλειδιά της ανδρειάς

Αόρατα μες στης καρδιάς τα φύλλα

Της Ναυπλίας τα σκαλιά

Κανείς δεν μπόρεσε να πατήσ'

Ούτε δήμιος θεατός,

Ούτε αόρατος θεός

Δεν τόλμησε τ' άδικο να νικήσ'

και μόνο του Γέρου η ψυχή μπόρεσ'

Αιώνια να κατοικήσει

Χρ.ρουμ. 15/1/2024

Ναύπλιο συνεχίζεται..

Φωτογραφίες εδώ 

 

Χειρόγραφο πρόχειρο

Πρωί εξύπνησα, proi eksypnisa, I woke up this morning

Πρωί εξύπνησα

Κι είπα καλημέρα

Η καρυδιά ντυνόταν

Η αμυγδαλέα χασμουριόταν

Και η βερυκοκέα ενιβόταν

Καταπράσινο το χωραφάκι

Με το κουρεμένο γκαζόν_άκι

Χαιρόταν το σπιτάκι

Του Γενάρη τη δροσιά

Το χιονάκι στα βουνά 

Του πρώτου ηλίου τη ζεστασιά

και του Αγ. Αδριανού την αμιλιά!

Θυμόταν το σπιτάκι

Τα χρόνια τα παλιά

Του νοικοκύρη την Αγάπη 

Που κελαηδούσαν τα πουλιά

Χαρούμενα όλη μέρα στα κλαριά!

Χρ.ρουμ. 9/1/2024

Άγιος Αδριανός 

Υστερόγραμμα:

Η Αγάπη είναι Μούσα (*)

Η Αγάπη είναι Ιδιότητα

Εκδηλώνεται από παρατήρηση 

Της Ομορφιάς στη Φύση

Που απλόχερα προσφέρει 

Για να απολαύσεις ζήση 

Σε διακριτές της περιόδους

Μούσες περνούν πολλές

Όλες μας αφήνουν κάτι 

Μα μία, πιο πολύ (*)

Κατέχει μέσα στη καρδιά

το πιο μεγάλο το κομμάτι 

(*) Βάλτε το όνομα σας! 💔

Άδειο το καφενείο, Adeio to kafeneio, Short of clients the coffee shop

Άδειο το καφενείο

Ήσυχη η καρδιά ❤️

Το πήρε ο Λάνθιμος (*)

Τσαούσα η Έμμα Στόουν 

Στενός ο καφές

Μαλώνει το σκυλί

Αραίωσαν τα φύλλα (*)

Περνά ο Θανάσης (***)

Saumon τα ρόδα

Κοινή σύνθεση 

Στοχευμένο χρώμα

Πλησιάζει η είκοσι 1

Μια άλλη ανθοδέσμη

Λέξεων ψήνεται..

Να φθάσει εκεί που πρέπει..

(*) Βραβείο κωμικής ταινίας 

(**) Πλάτανος

(***) Ανθοπωλείο 

ΕΔΕΜ Ναύπλιο

Χρ.ρουμ. 8/1/2024

Είναι κάποιες μέρες.. Synthia : Einai kapies mères san ti simerini 7/1/2024 Γράμμα στη Γιορτή σου.

Είναι κάποιες μέρες,

σαν τη σημερινή

που η απουσία σου

Βαραίνει τον ουρανό

Που κρέμεται πάνω

Από το παράθυρο σου

Καμία συννεφιά

Σαν την σημερινή

Δεν μπορεί να την σκιάσει

Καμία βαρυχειμωνιά

Σαν αυτή που έχει

Πλακώσει τη καρδιά μας

Δεν μπορεί να την καλύψει

Καμία βροχή σαν την σημερινή

Δεν μπορεί να την σβήσει

Είναι κάτι ποιητές

Σαν τον Τάσο και το Νίκο (*)

Ευλογημένοι που τη θυμίζουν

Είναι κάτι φωτογραφίες

Σκόρπιες και όλες μαζεμένες

Στην κόγχη της καρδιάς μας

Είναι κάτι μύτες μολυβιών

Που τρελές πάνω στο χαρτί

Τρέχουν και δεν ξέρουν τι γράφουν

Όχι όχι ψέματα! γνωρίζουν

Θυμούνται ζουν ζωντανεύουν

Μιλούν για τα όσα ζήσαμε μαζί

Τραγουδούν όπως τραγουδούσες

 Φλέρυ Νταντωνάκη εσύ 

Μιλούν για όσα αγαπήσαμε μαζί!

Χρόνια πολλά Γιάννα μας

Σε αγαπούμε Χρίστος 

Παιδιά (**) Σύνθια

Ευχαριστούμε τη Σύνθια 

Για την ποιητική χορηγία

Του εναρκτήριου λακτίσματος

7/1/2024 Κατσίγγρι Αργολίδος

Χρ.Ρ.

(*) Τάσος Λειβαδίτης

κ Νίκος Γκάτσος 

(**) Σπυράκος 

Χρηστάκος κ Ιασωνούλης

Tolo, petits bateux de peche,Τολό βαρκούλες, Nafplio

Δεν υπάρχει ιδιαίτερος λόγος να επισκεφθεί κάποιος το Τολό χειμώνα παρά μόνο να κάνει χρήση της εκεί διαμονής του σε ένα από τα καταλύματα και να το καταστήσει κέντρο αποδράσεων στην πλούσια αργολική γη με τα πολυάριθμα αρχαιολογικά μνημεία και φυσικά το Ναύπλιο. (*) Ηλιόλουστη η τελευταία ημέρα ημέρα του 2023 και να πάλι μπροστά μας οι αγαπημένες πανέμορφες βαρκούλες ψαροπούλες "φονιάδες" της φτώχειας.. Ξαποστάνουν στο κοινό τους σπιτάκι λιμανάκι κουβεντιάζουν, καταστρώνουν σχέδια, κρίνουν τα καλά και τα κακά των διαχειριστών της θαλάσσιας χώρας τους, επικροτούν τους χρήστες τους, ευγνωμονούν τους ευεργέτες τους, στήνουν μαντινάδες και τραγουδούν και απολαμβάνουν την στερνή ημέρα του 2023.

Απολαύστε φίλοι μας τη ζωή

Όσο η φύση είναι ακόμα ορθή

Όσο η θάλασσα είν' ακόμη καθαρή

Όσο είν' ο καιρός καλός

Όσο είν' ο ουρανός σοφός

Όσο είν' ο Θεός βουβός

Όσο ακόμα η ειρήνη διαρκεί

Έστω και επί μέρους στη γη

και οι τρελοί στρατηγοί δεν

Αμολάνε πολέμους αβλεπί.-

6/1/2024 ΦΩΤΩΝ XR.ROUM.

AGIOS ADRIANOS ARGOLIS

(*) + Μπάνια ψάρεμα χειμώνα καλοκαίρι..

 

Γενέθλια, ο πλάτανος, Anniversaire, le platane

Μιμή Τάμπαση!

Τα γενέθλια σου 

σαν ήρθαν 3 Γενάρη 

φέραν μαζί τους πάλι 

Ένα ολόφωτο φεγγάρι

Το είδε η αυγή και είπε με νάζι 

Να ζήσεις Μιμή και το φως μας

Να λούζει τα χρονάκια σου

Με νιότη και με χάρη!

.........................

Ρώτησα το Νίκο.

Πειράζει που ένα πρόσωπο

Σήμερα έχει γενέθλια;

Όχι όχι τι λέτε! Το αντίθετο

Τότε του διάβασα το στίχο

Πολύ ωραίο, μου είπε!

Ωραία του απάντησα με γεια της!

Πήρε έγκριση!

Ας το φορέσει σήμερα 

Πιστεύω να της πηγαίνει!

Γέλασε!

............................

Ο πλάτανος:

Πριν έρθει ο χειμώνας

Και χαθούν τα φύλλα 

Και δακρύσει η βροχή 

Και θαμπώσει ο ήλιος

Και κουρνιάσει το κορμί 

Και κλείσει η πληγή 

Αναπάντεχη ευτυχία*!

Ένιωσα σήμερα πρωί!

Σαν σκέφτηκα και πάλι

Τι ωραία περάσαμε μαζί!

(Στου Κοκό το μαγαζί)

3/1/2024 Χρ.Ρουμ Κατσίγγρι

Ναυπλίου Αργολίδας 

(*) Ρέιμοντ Κάρβερ 

Tags:

Δήμητρα Τάμπαση

Απολογισμός, report

<<Απολογισμός>>

Λίγα ονόματα συγκρατώ

Από τα χρόνια των αυτοκτονιών 

Έως των ευκολόπιστων πολ-ιτών 

"Χρυσοσκονίδη" και 40 τα-κατό 

Ένα σκύλο στη πόρτα του πρωθυπουργού

Και ενός στρουθοκαμήλιου υπουργού

Και ολίγων κουρασμένων παληκαριών

Δέος κρατώ για την αιώνια 

ωραιότητα των δανείων 

ένα γαλλικό υπερηχητικό 

Ένα ξεροκάματο μνημονιακό 

και μια φυσαρμόνικα να παίζει 

Νόμο και τάξη στο στρατό 

Ένα καλάθι μεταξωτές κορδέλες 

Με ζέση κρατώ και μια 

γλάστρα γεμάτη φύκια

Μια γερασμένη βάρκα στο μόλο βρήκα 

Και την άφησα στο παιδί μου προίκα 

Μην με ρωτάτε τώρα 

πόσο κοστίζουν όλα αυτά

Ρωτήστε αυτούς που ξέρουν

Πως κατάντησαν τα λεφτά

Μα εγώ τον αγώνα δεν αφήνω 

Στο δίκαιο και στην ειρήνη 

Λογαριασμό μόνο δίνω

Και σε τίποτα πίσω δεν κάνω 

Tις αξίες κ τα πιστεύω 

βάζω από πάνω 

Χρ.Ρ. 2/1/2024

Ένα πρόχειρο search στο διαδίκτυο εντόπισε τον <<Απολογισμός>> της Ελένης Γλύκατζη-Αβδελέρ (Ε.Γ-Α.). Το τοποθέτησα παράλληλα με αυτό που μου έστειλε η Αντίς. Αρέσκομαι συχνά στο ελάχιστο. Τι εννοώ; Έχω 1 βιβλίο της στη βιβλιοθήκη μου που κάποτε ένα ίδιο το έκανα και δώρο. Την εκτιμούσα και εκτιμώ για το δωρικό της ύφος.. Ήτανε περίπου 2009 ή 2010 ή και 2011. Ο πεθερός μου Χρίστος Χρήστου ζούσε.. και ήμασταν στο σπίτι του.  Ο ίδιος ήταν ξαπλωμένος ως συνήθως. Εμείς απολαμβάναμε δίπλα το καφεδάκι της πεθεράς μου χωρίς να μας πειράζει η υπερβολικά ξεχειλισμένη από ζάχαρη κουταλιά (που χύθηκε αδιάντροπα στο μπρίκι) αλλά ελεγχόμενα ώστε να καταστήσει το καφεδάκι μοναδικό κομψοτέχνημα φιλοξενίας καρδιάς.

Οι καμπάνες της χρεοκοπίας της χώρας ηχούσαν λυσσασμένα πάνω από κεφάλια των κατοίκων της "αιθαλομιχλούσης τηλεοράσεως". Χαμπάρι. Ο αδιάβαστος Χρυσοχοΐδης απάγγειλε το μαγικό ποίημα του.. <<ανάπτυξη>> όλα καλά. Η Ελένη Γλύκατζη - Αβδελέρ (Ε.Γ-Α.) υπεύθυνη του πολιτιστικού της <<Καθημερινής>> δεν το γνώριζα, αφελώς, εκείνη την εποχή.

Τι έλεγε περίπου η κυρία τότε; Ο,τι έγινε, έγινε. Φταίμε όλοι.. Η λύση είναι από δω και μπρος ο κάθε ένας από μας να κάνει "τέλεια" τη δουλειά του.. ή τέλος πάντων, όσο πιο καλά γίνεται.. Ορθώς, θυμάμαι ότι σκεφτόμουνα τότε.. για να το λέει αυτή σωστό είναι.. Πέρασαν τα χρόνια μνημόνια κυβερνήσεις προπαγάνδες ανατροπές έξοδοι από τα μνημόνια, κρυφά μνημόνια κόβιντ κολοτούμπες.. και ανάπτυξη δεν βλέπουμε για τους μη επαρκώς έχοντες.. αλλά για τις ελίτ..

Και να πάλι μπροστά μου η Ε.Γ-Α. με αναδημοσίεση από κάποιο ιστότοπο ενός απολογισμού λυρικού μεν αλλά κοινωνικά ασπόνδυλου (γραμμένου μάλλον το 2023 ή και άλλοτε δεν έχει σημασία και στα όρια του οικονομικού κ πολιτικού προβληματισμού).. <<ρωτήστε αυτούς που ξέρουν πόσο αξίζουν τα λεφτά>> Θα έλεγα .. ρωτήστε αυτούς του πως κατάντησαν τα λεφτά εν έτει 2024.. Γιατί αλλιώς αξίζουν λεφτά πολλών χιλιάδων μηδενικών το μήνα και αλλιώς μικρών λιτοδίαιτων ραγιάδων..

Δεν μιλάμε βέβαια πως το "εγώ" έγινε θεός και το "εμείς" λαγός..

Καλημέρα και ευτυχώς 

που υπάρχουμε εμείς

Γράμμα στη Σύνθια, Letter to Synthia

 

Αγαπημένη μου Σύνθια
Ξύπνησα πρωί αχάραγα
Βρήκα στο fb μύνημα σου
Και χάρηκα ιδιαίτερα
Δεξιά μου το βιβλίο του
Του αγαπημένου Τάσου μας
Αριστερά το συρταράκι μου
Ανέγγιχτο όπως το άφησα
Μπήκε ακόμα ένας Γενάρης
Μετά τον αποχωρισμό μας
Μου λείπει η καταπληκτική
Συντροφιά σας φίλες μου.
Άνοιξα το βιβλίο και είδα
Μια καρικατούρα του Τάσου
Μπορείς να μου πεις αν
Είναι σχέδιο προσωπογραφία
Του Τάσου ή δικιά μου;
Σίγουρα έχεις το βιβλίο
Κοίταξε το σε παρακαλώ.
Συνέχισα το ξεφύλλισμα
Δεν είδα μέσα ούτε μολυβιά
1 ημερομηνία 29 Μάη 1975.
Θυμάμαι το έχω γράψει στη 💓
Στάθηκα στο απόσπασμα
Που σου στέλνω απόκομμα.
Τα μελοποιημένα ποιήματα
Τα έχω στην αντζέντα μου
Και τα ακούω καμιά φορά
Εγώ εδώ κατόρθωσα και
Πάγωσα το χρόνο στα όσα
Σαν φίλες αγαπήσαμε..
Και προλάβαμε να ζήσουμε
Ξέρω θα πάρεις τηλέφωνο
Τη Λίλυ την Ελένη την Κική..
Πες τους και από μένα
Χρόνια πολλά και κάνε τις
Μια πολύ σφιχτή αγκαλιά
Τα καθημερινά τα μαθαίνω..
Κρατάω σημειώσεις.
Σε διαβεβαιώνω ότι εδώ
Στο βυθό του Υπέροχου
Ωκεάνιου κόσμου.. υπάρχω..
Μην κάνεις πίσω σε τίποτα
Από όσα πιστεύεις
παρακαλώ, μην δακρύσεις
Καταραμένοι πόλεμοι!
Χαμένα κορμιά στρατηλάτες!
Καταραμένοι χασάπηδες!
Να είσαι χαρούμενη
και να μου γράφεις.
Σε αχνοφιλώ
Σε αγαπώ
Γιάννα.
Ά! Ναι σε παρακαλώ άκουσε λίγο
Και το τραγουδάκι που αγαπώ:
<<Μενεξέδες και ζουμπούλια>>

Υστερόγραφο:
Ω! Φτωχό μου συρταράκι
Ποτέ να μη σε δω
Πεντάρμο μοναχό!
ΧΡ
Άγιος Αδριανός 1η Γενάρη 2024
Tags:
Σύνθια
Γιάννα Χ.