Η τριανταφυλλιά (100όφυλλη)
Στο πέτρινο σπιτάκι
Ένα χέρι (*) όρισε να ζω
Στα ριζά του τοίχου
Σε ένα όμορφο χωριό (**)
Περήφανη να είμαι
Για την καταγωγή μου (***)
Αγνή πάντα να μένει
η μυστική ψυχή μου
Από κοντά εγνώρισα
Τη Πόπη και το Χρίστο
και τη γλυκιά τους τη βουή
Στο πέρασμα από τούτη τη ζωή
Δεν ζήλεψα πλούτη μεγαλεία
Παρτέρια σε βίλες και αγγεία
Μου έφτανε που έκανα
Παρέα στην τραπεζαρία..
Ποτέ δεν με ξεχνάγανε
Ο Χρίστος και η Πόπη
Κάθε καλοκαίρι στην αυλή
Η καθαριότης πρώτη
Παράπονο δεν έχω κανένα
Από τη Ιωάννα και τα παιδιά
Που με σκέπτονται πυκνά
Και τη Γιάννα και τη Μιμή (****)
Που με γνωρίζουν από μικρή..
Εγνώρισα πολλούς
Φίλους θείους πολύ καλούς
Και με τα αγκαθάκια μου
Προστατεύω τους ανθούς..
Πότισμα θέλω κάπου κάπου
Και φυσική τροφή (φουσκί)
Άρωμα κ Χαρά δ. προσφέρω
Σε όποιον με επισκεφθεί..
Ριζούλες φίλες έχω πολλές
Ζουμπούλια και πορτοκαλιές
Με τη κληματαριά μιλάμε συχνά
περιμένω όμως και εΣας..
.
Χρ.Ρουμ. 28/5/2022
(*) Πόπης
(**) Άγιος Αδριανός
(***) Όχι μεταλλαγμένη
(****) Αφορμή για το στόρυ
δ.: Δωρεάν
Η κληματαριά
Φυλλαράκια τρυφερά
Πράσινα οδοντωτά
Απρίλη τ' αναθρέφω
Μάη τα γεμίζω
Με Ριζάκι κ μυρωδικά
Και σως λεμόνι λούζω
Αχ Μάη μου
Πόσο αγαπώ
Τα φύλλα σου
από τον αγρό.
Υστερόγραφο:
"Η ομορφιά μου δεν περιγράφεται"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου