Μνήμες, (12), 1821-1897, Κορδαίοι από Πύργο Καλαβρύτων ιστορικό

Αδελφοί Κορδή:Χρίστος,Φίλιππος,Άγγελος

"Το γράψιμο δεν είναι μια διαδικασία ελεγχόμενη με ορθολογικό τρόπο. Γράφει κανείς ανασύροντας υλικό από αυτό το βαθύ υπόστρωμα που περιλαμβάνει όλα όσα έχει ζήσει και διαβάσει. Η λογοτεχνία εμπνέεται από τη λογοτεχνία, η μνήμη παίζει τα δικά της παιχνίδια, συχνά οι αναμνήσεις μας είναι παραμορφωμένες" Ερση Σωτηροπούλου

 

ΠΡΟΛΟΓΟΣ:

Δεν ξέρω από που να αρχίσω. Πόσο οπίσω να υπάγω. Πόσο μπροστά να προβλέψω. Εις ποίαν γλώσσα να ομιλήσω.Καρπός τριών εκπαιδευτικών μεταρρυθμίσεων. Μια καθαρεύουσα μια δημοτική μια και γω δεν ξέρω τί  ζικ ζακ.  Δεν πειράζει θα χρησιμοποιήσω την μικτήν. Μικτές (ιστορικές) πηγές. Μικτή αλήθεια και εικασία και ιστορία. Με έχει ιντριγκάρει (συναρπάσει) μεταξύ άλλων πολύ η ιστορία της Ελληνικής Επανάστασης του 1821. Μικρός με είχανε ντύσει τσολιά και μου είχαν ζητήσει να απαγγείλω στην εκκλησία τον Αγιο Δημήτρη ένα πατριωτικό ποίημα. Ωχ θεέ μου θυμάμαι ακόμα το άγχος της ένδυσης, της αποστήθισης του ποιήματος και της απαγγελίας. Ένα ποίημα που κανένας σίγουρα δεν θα του έδωσε σημασία. Ένα κοινό μάλλον ουδέτερο ωστόσο εθισμένο στην κατάνυξη και την εθιμοπροσήλωση. Τίποτα άλλο. Η στολή του τσολιά επεστράφει στο Λαλιώτη το γέρο-Μήτσο τον παππού μου Δημήτρη Ρουμελιώτη. Δεν είμαι ιστορικός και ούτε μπορώ να γίνω. Αλλά πείτε μου και ποιος δεν αναζητά τα ίχνη των προγόνων του; Τις ρίζες του; Από Πατέρα και Μητέρα; Από γιαγιά και παππού πατρός και αντίστοιχους μητρός; Μισό DNA από δώ και άλλο μισό από κεί και μισό και μισό και μισό από τα πίσω ποιος ξέρει από που έρχεται ο καθένας μας και που πάει.

 

 Η ΕΡΕΥΝΆ:

 

 Έτσι ύστερα από πολύ προβληματισμό και συμπτώσεις εύρεσης κάποιων ιχνών επωνύμων από το σόι της μητέρας μου, εστράφηκα στην παρακολούθηση δημοσιευμάτων, ερευνών, βιβλίων και εγκυκλοπαιδειών γύρω από την επανάσταση του 1821. Βάλθηκα να διαβάζω ειδικές μπροσούρες, σελίδες από τόμους κορυφαίων ιστοριογράφων γύρω από διάφορες φάσης της ιστορίας της επανάστασης. Άρχισα να διασταυρώνω απόψεις, γεγονότα, μαρτυρίες και ό,τι άλλο. Δεν γνωρίζω κατά πόσο προσέγγισα ή θα προσεγγίσω την αλήθεια γιατί καμία συστηματική μελέτη δεν μπορώ να κάνω ούτε προορισμένος για κάτι τέτοιο είμαι. ΑΛΛά ΟΜΩΣ: θεώρησα από κάποια στιγμή και μετά ότι μπορώ να αισθάνομαι ικανοποιημένος που έφερα μπρός των οφθαλμών του νού μου στοιχεία που κανένας άλλος εκτός από τον ίδιο τον γράφοντα δεν σού λέει ΝΑ ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΔΕΣΤΑ. Ωραία και τι να τα κάνω; Ιδού ο προβληματισμός. Δεν κληρονομούνται ούτε απαιτώ να μεταβιβαστούν θελητά ή αθέλητα σε κάποιον συγγενή ή φίλο. Μόνη διέξοδος η σύνθεσή τους όπως κάνουν οι συγγραφείς, η στιχουργική όπως κάνουν οι στιχουργοί, η ποίηση και η αλληγορία όπως κάνουν οι ποιητές. Το Roumeliotis-Kordis Poetic Strolls με αντιπροσωπεύει. Ψάχνομαι να κάνω μια αρχή καταγραφής της δικής μου ιστορίας μέσα από τις πηγές που "σκύβω να πιω νερό".. και που συχνά αλμυρίζω με συγκίνηση και δάκρυα.. που συχνά οικτίρω την αυτοπάθεια μου να μην δέχομαι την κακοποίηση της (ταξικής) (επιστημονικής) (ιστορικής) αλήθειας η οποία αν και ολοφάνερη αποκρύπτεται (εμφανώς) και με επιμέλεια (δια βίου) από τους οφθαλμούς του νου μου ή διαστρεβλώνεται επιμελώς από εντεταλμένους γιαυτό το σκοπό..

 

ΤΟ 22 ΚΑΙ Ο ΘΟΔΩΡΑΣ

 

11h49/01.01.2022. Το 22 είναι το αγαπημένο μου "σκυλάκι". Με ακολουθεί από το δημοτικό σε δρόμους, τάξεις, αυτοκίνητα και αλλού. Πάντα μια τρομερή σύμπτωση που ένα 22 βγαίνει μπροστά μου. Ας το ακολουθήσω λοιπόν. Τι μου λέει : Ακολούθησε τον Θόδωρο. Έχε εμπιστοσύνη στην "ορθότητα του πνεύματός" (1) του. Παρακολούθησε τη λαλιά του. Τις στρατηγικές του κραυγές. Τις  λαλιές και αντιλαλιές  του στις ρεματιές τα λαγκάδια τα δερβένια.. Τα οράματά του. τα απομνημονεύματά του και τέλος πάντων ο,τι γράφουν για αυτόν.

"Δεν πάγω πουθενά. 

Αν θέλετε σεις τραβάτε. 

Εγώ θα μείνω εδώ,

 όπου και τα βουνά 

και τα πουλιά 

με γνωρίζουν.

Αν χαθώ κάλλιο 

να με φαν αυτά".

ΑΝΕΚΔΟΤΑ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ ΑΠΟ ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΎΜΑΤΑ: 

 

Κολοκοτρώνης: Γεννήθηκε το 1770 εις το Ραμαβούνι της παλαιάς Μεσσηνίας. Ο πατέρας του τα τέσσερα πρώτα χρόνια του διέμενε στη Κόρινθο και μετά ανεχώρησε δια την Μάνη και εκυνηγούσε τους Τούρκους.. Με χίλιους στρατιώτες έπιασε τα Τρίκορφα..

 

Παναγιώτης Μούρτζινος και ο Χαριστέας ήσαν φίλοι πατρικοί με το Κολοκοτρώνη.. σελ.38, λέει οι Κολοκοτρώνης:   "ελαβώθηκα.. πήγα στο αρματολίκι μου.. 1802: εβγηκε φιρμάνι να μας σκοτώσουν και τους δύο, Πετιμεζά και εμέ.. σελ. 39  ο Ζαΐμης τον είχε τον Πετιμεζά στα χέρια του γιατί πήγαινε συχνά στα Καλάβρυτα... Εις τα Μαγούλια ανταμόνωνται τότε οι άνθρωποι μας.. εσκότωσαν τότε τον Πετιμεζά εις τα Καλάβρυτα και έστειλαν το κεφάλι του στη Τριπολιτσά.. εις τα Μαγούλιανα εσκοτώσαμεν τους Τούρκους (έκαια τα χωριά) και οι προεστοί βάζουν τον Κόλλια να προσπέση να συμβιβαστούμε.. μας έδωσαν το αρματολίκι.. 1804 πήγα στη Ζάκυνθο.. σελ.41.. "Οι Μανιάται λησμονούν όλα δια τα γρόσια" εκλώτσησα το κανάτι όπου είχε το κρασί.. γιατί μου βάλει αφιόνι να με δηλιτηριάσουν και άνθρωπός μου με είχε ειδοποιήσει.. Αλή Φαρμάκης: φίλε πατρικέ ο Βελή Πασσάς ετοιμάζεται να με βαρέση και αν είσαι φίλος να έλθεις να με βοηθήσεις"..

 

Το προεπαναστατικό σχέδιο του Κολοκοτρώνη συνίστατο στο εξής: "ο μυστικός μου σκοπός ήτο αφού εμβαίναμε και επιάναμε όλα τα φρούρια τότε το εκάμναμε εθνικώτερο και εχαλούσαμε τους Τούρκους οι περιστάσεις ήθελον με οδηγήσει τι έμελλα να κάμω". Στο Βρετανικό ναυτικό στη Ζάκυνθο "εμβήκα εις την δούλευσιν με βαθμό καπετάνιου".. Εις τας 6 Ιανουαρίου εβγήκα εις την Μάνη εις του καπετάν Μούρτζινου το σπίτι.. λίγο πριν την έναρξη της επανάστασης.. Ο Κολοκοτρώνης θα είχε ξεκαθαρίσει την Πελοπόννησο (την επανάσταση) πολύ νωρίτερα αλλά δεν τον αφήνανε..

"Εις τα 1820 με ήλθαν γράμματα από τον Υψηλάντη δια να είμαι έτοιμος καθώς και όλοι οι δικοί μας, 25 Μαρτίου ήτο η ημέρα της Γενικής Επαναστάσεως". "Στις 6 Ιανουαρίου ανεχώρησα και εμβγήκα εις την Μάνη εις του καπετάν Παναγιώτη του Μούρτζινου το σπήτι".. 22 Μαρτίου έγινε το κίνημα εις την Καλαμάτα. Αδελφώσαμε διάφορα σπίτια Μανιάτικα χωρισμένα κατά την συνήθεια..

 

Ο Ζαίμης εχτύπησε τον βόιβόδα Καλαβρύτων.. Ο Μούρτζινος είχεν την δύναμην εις την Μάνη (σελ.78) Εις τας 23 Μαρτίου επιάσαμε τους Τούρκους εις την Καλαμάτα.. είμεθα 2.000 Μανιάταις, Πετρόμπεης, Μούρτζινος, Κύβελος.. Του Μούρτζινου (σελ.79) αρρώστησε το παιδί του Διονύσιος και έτσι δεν εκινήσαμεν όλοι.. Μουρτάτης = Τούρκος που έπαιρνε γυναίκα Χριστιανή., εξ ου και Μουρτατοχώρια. Ητο η έναρξη του σκοτωμού εις την παλαιά Αρκαδία, Λεοντάρι, Φραγκόβρυσο.. Οι Καλαβρυτινοί και οι Πατραίοι και οι Βοστιτσιάνοι (σελ 81) , πολιορκούν την Πάτρα και Καστέλι. Ητον αρχηγοί Ζαίμης, Σωτήρης Χαραλάμπης, Ανδρέας Λόντος και λοιποί..

"Εγώ δεν έλειψα να κάμω μια προσταγή

και επάτησα την βούλα μου. 

 Όποιο χωριό δεν ήθελε να ακολουθήσει  

την φωνήν της Πατρίδος τσεκούρι και φωτιά"

Η μάχη των Καλαβρύτων ήταν μία από τις πρώτες και του Καστράκι ακολούθησε.. Μούρτζινος  (σελ.89) Παπαφλέσσας, Αναγνωσταράς στην πολιορκία της Τριπολιτσιάς.. Τα Κολιόπουλα με τους Καλαβρυτινούς επολιορκούσαν του Λάλα.. (σελ.91).. Ο Κεχαγιάς ήρθεν με 4.000 και έκαψε την Βοστίτσαν (Αίγιο) και πέρασε ατουφέκιστος στα Μαύρα Λιθάρια και έφτασε εις την Κόρινθον και την έκαψε. Ο Παπαφλέσσας τότε έκαψε το σπίτι του Κιαμήλ Πασσά.. εκοιμόμουν εις το Βαλτέτσι, εγευμάτιζα εις την Πιάνα και εδείπναγα εις το Χρυσοβίτσι.. εις την Πάνω Χρέπα πάνω από την Τριπολιτσιά είχαμε βάρδιαις και έδιναν είδησι πόθεν πάνε οι Τούρκοι..

"Είχαμε Εθνικό Φούρνο εις την Πιάνα για τις ανάγκες του Αγώνα..  Είχα εκτελεστική δύναμη εις την επαρχία και όποιος έφευγε από το στρατόπεδο το έπιαναν, τον έδεναν και τον έστελναν οπίσω και του έκαιγαν το σπίτι".. (σελ. 97)

"Οι Καλαβρυτινοί ήτον έως 1.200 εις το Λεβίδι και του έγραψα και ήλθανεις την Πάνω Χρέπα. Ητανεκει ο Σωτήρ Χαραλάμπης, Ανδρέας Ζαίμης, Πετιμεζαίοι, Σολιώτης, Λεχουρίτης και λοιποί καπεταναίοι των Καλαβρύτων. Εις την Πάτραν διέλυσαν την πολιορκίαν διατί τους χάλασαν δυο φορές οι Τούρκοι, (σελίδα 98)... Οι Μανιάται για να βοηθήσουν στα Τρίκορφα δεν εβγαίνουν αν δεν πληρωθούν!

Η σφαγή της Τριπολιτσάς.

 

Λέει αν ο Κολοκοτρώνης: Εις το τραττάτο Ήτον οι πρώτιστοι των Ελλήνων. Εγώ έμεινα πιστός εις τον λόγον της τιμής μου. Επηρα τον Κολιόπουλο από τους Αρβανίταις και τους έδωσα τον Γιαννάκη Κολοκοτρώνη. Χρηστάκη και Βασίλη Αλωνιστιώτη. Τον Κολιόπουλο των ορδίνιασα με 300 ανθρώπους να τους ξεβγάλη. Έτσι τους επήρε εις τα Καλάβρυτα και εις την Βοστίτσα και ο Κολιόπουλος εγύρισε πίσω. Το ασκέρι όπου ήτον μέσα το ελληνικό έκοβε και εσκότωνε από Παρασκευή έως Κυριακή γυναίκες, παιδιά και άνδρες 32.000 μια ώρα ολόγυρα της Τριπολιτσάς. Ένας Υδραίος έσφαξε 90. Έλληνες εσκοτώθηκαν 100. Έτσι πήρε τέλος. Τελάλη για να παύση ο σφαγμός.

 

Του Σεχνέτζιμπεη η φαμίλια έμεινε μ' εμέ. 24 άνθρωποι. Τον Κιαμήλμπεη τον επήρε (σκότωσε) ο Γιατράκος. Ο Κεχαγιάς έμεινε αιχμάλωτος με τα χαρέμια και τον περιλάβει ο Πετρόμπεης..

Όταν εμβήκα εις την Τριπολιτσά, με έδειξαν τον πλάτανο εις το παζάρι όπου εκρέμαγον τους Έλληνας. Αναστεναξσ και είπα: <<Άιντε πόσοι από το σόγι μου και από το έθνος μου εκρεμάσθησαν εκεί>> και διέταξα και τον έκοψαν. Επαρηγορήθηκα και για το σκοτωμόν των Τούρκων.. Κατά την πολιορκία των Πατρών.. είχα μείνει οπίσω και έφερα στρατιώτας για να αναπληρώσουν όσους είχα στείλει εις την Ρούμελη. 6.000  είχα. Εβαλα αλώνια δια ταις σταφίδαις και είπα των Ελλήνων να τρυγούν την σταφίδα, να πάρουν τους κόπους τους και να εμβγάλωμεν και το εθνικόν δικαίωμα. Και ήρχισαν οι Έλληνες να το βάλουν εις πράξιν. Οι Τούρκοι εστεναχωρήθησαν πολύ εις το κάστρο, και από νερό, και κατά τον τρόπο οπού τους στεναχώρησα εις ένα μήνα ήθελεν παραδοθούν"..

Ο ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΤΗ ΜΑΧΗ ΜΕ ΔΡΑΜΑΛΗ.

"Ελληνες, Τούρκους μη φοβείσθε! Εμείς εσκοτώσαμε τόσους εντόπιους, και τούτους έτσι θα τους κάμωμεν (του Δράμαλη). Δεν είναι πολλοί οι Τούρκοι, όσους τους λέγουν. Να υπάγωμε να σκοτωθούμε μακρυά από τα παιδιά μας και ταις φαμίλιαις μας. Μην παίρνετε μαζί σας ούτε μουλάρια, ούτε καπόταις, όλα μας τα φέρνουν εκείνοι".. "οι στρατιώτες.. όταν δείλιαζαν..από κακές ειδήσεις.. και δια να τους ενθαρρύνω άρχισα και τραγούδαγα".. Τρίκορφα, Μύλους, Σχηνοχώρι..

 

Αποσπάσματα από τα απομνημονεύματα:..

"Η Γερουσία με υποστήριζε.. Αλέξης Κολιός από Τριπολιτσιώτες αρχηγός.. μάχες γύρω από τον Άγιο Σώστη.. 26 Νοεμβρίου επέθανεν ο Δράμαλης.. και οι άλλοι απέθανον μέχρι 27 Δεκέμβρη από την πείνα.. πολιορκία Ναυπλίου τέλη του 1822, (σελ. 142.). Ζαίμης και Πετιμεζαίοι μόνιασαν και χάλασαν τους Τούρκους στην Ακράτα.. Η Κόρινθος επολιορκείτο από Καλαβρυτινούς, Αναγνώστης Πετιμεζάς, Γ.Χελιώτης και Νικολάκης Σολιώτης"..

 

Για τον Οδυσσέα Μούρτζινο βλέπε σελ.140.. στα απομνημονεύματα. Ο Κολοκοτρώνης δεν προλάβαινε να σβήνει τις εμφύλιες φωτιές που όλο ξεσπούσαν ανάμεσα στους προεστούς της μιας και της άλλης περιοχής αλλά ακόμα και μέσα στην ίδια.. πχ Μάνη, Καλάβρυτα.. κλπ. 

 

"Η κυβέρνησις του Κουντουριώτη εκυνήγησαν τον Νοταράν εμβήκαν εις την Κόρινθον, εκυνήγησαν τον Νοταράν, απ' εκεί επήγαν εις την Κερπενή, χωριό των Καλαβρύτων, έκλεισαν τον Ζαίμη, ήρθε και ο Καραϊσκάκης και ο Τζαβέλας, τον εχάλασαν τον Ζαίμην, και ο Ζαίμης Λόντος και Νικήτας κατέφυγαν εις την Δυτική Ελλάδα"..

"Αυτό το καλοκαίρι δεν εστεκόμην πουθενά, πότε εις την Καλαμάταν πότε εις την Μεσσηνία, εις το Λεοντάρι, Πάτρα Καλάβρυτα, ποτέ δεν εξεκαβάληκα. Δια εξ μήνας είχα 200 σωματοφύλακας οι οποίοι με ακολουθούσαν παντού. Από την πολλή καβάλα αρρώστησα, εφούσκωσαν τα πόδια μου και τα αχαμνά μου και εάν δεν είχα τον Αγαμέμνον εχάνουμουν".. " εις τον καιρόν του προσκυνήματος εφαβήθηκα δια την πατρίδα μου όχι άλλη φορά, ούτε εις τα αρχάς ούτε εις τον καιρόν του Δράμαλη, πού ήλθε με 30.000 στράτευμα εκλεκτό.. Η Ρούμελη ήτον όλη προσκυνημένη, η Αθήνα πεσμένη, τα ρουμελιώτικα στρατεύματα διαλυμένα, μόνο η Πελοπόννησος ήταν μεινεμένη με τα δύο νησιά, Ύδρα και Σπέτσαις, όπου είχαν δύναμιν. Ο Κιουταχής είχε πάρει προσκυνοχάρτια, επάσχιζε να πάρει και ο Ιμπραίμης δια να τα στείλη εις την Κωνσταντινούπολιν, και όταν ο Μινίστρος της Αγγλίας ή άλλης δυνάμεως εμεσίτευαν εις τον Σουλτάνον δια την Ελλάδα, να τους αποκριθεί, ποιά Ελλάδα; Η Ελλάς είναι προσκυνημένη, και να τα προσκυνοχάρτια τους... τότε αν δεν επρόφταινα το προσκύνημα και επροσκύναγε η Πελοπόννησος τι θα γυνόταν;.. Εις τα 1826 άρχισα δια να ενθαρρύνω τον κόσμο, και έφτειασα τα σπίτια, απ' έξω από το κάστρο και Πύργο και ο κόσμος έλεγε ότι άν ο Κολοκοτρώνης αν δεν ήξερε ότι θα ελευθερωθούμε, δεν έχτιζε σπίτια, ούτε έβαζε αμπέλια σε εθνική γή.. και  ό κόσμος εμψυχώνετο και ελάμβανε ελπίδα"..

..οι σελίδες από 214 έως 216 είναι πάρα πολύ σπουδαίες και ο Κολοκοτρώνης εδώ διατυπώνει πολύ βαριές αλήθειες που θα ήθελα να τις έχω πρόχειρες στο προσωπικό μου αρχείο είτε σε φωτογραφία είτε σε αντιγραφή είτε και στα δύο. Θα επιχειρήσω λοιπόν το πρώτο πρώτα...

 

"Η επανάσταση η ειδική μας δεν ομοιάζει με καμμίαν απ' όσαις γίνονται την σήμερον εις την Ευρώπην. Της Ευρώπης αι επαναστάσεις εναντίον των διοικήσεών των είναι εμφύλιος πόλεμος. Ο ειδικός μας πόλεμος ήτον ο πλέον δίκαιος, ήτον έθνος με άλλο έθνος, ήτον με ένα λαόν οπού ποτέ δεν ηθέλησεων να αναγνωρισθή ως τοιούτος, ούτε να ορκισθή, παρά μόνον ό,τι έκαμνε η βία. Ούτε ο Σουλτάνος ηθέλησεων ποτέ να θεωρήση τον ελληνικόν λαόν ως λαόν, αλλ' ως σκλάβους. Μίαν φοράν όταν επηραμεν τον Ναύπλιον, ήλθε ο 'Αμιλτων να με ιδή, μου είπε ότι: <<Πρέπει οι Ελληνες να ζητήσουν συμβιβασμόν, και η Αγγλία να μεσιτεύση>>. Εγώ του αποκρίθηκα, ότι: <<Αυτό δεν γίνεται ποτέ, ελευθερία ή θάνατος. Εμείς, καπιταν Αμιλτων, ποτέ συμβιβασμόν εκάμαμεν με τους Τούρκους. Αλλους έκοψε, άλλους έκοψε, άλλους εσκλάβωσε με το σπαθί και άλλοι, καθώς εμείς, εζούσαμε ελεύθεροι από γενεά σε γενεά. Ο βασιλεύς μας εσκοτώθη, καμμία συνθήκη δεν έκαμε, η φρουρά του είχε παντοτινόν πόλεμον με τους Τούρκους και δύο φρούρια ήταν πάντα ανυπότακτα>> Μου είπε: <<ποιά είναι η βασιλική φρουρά του, ποία είναι τα φρούρια;>>. - <<Η φρουρά του βασιλέως μας είναι οι λεγόμενοι Κλέφται, τα φρούρια η Μάνη και το Σούλι και τα Βουνά>>. Ετσι δεν ωμίλησε πλέον.

 

<<Ο κόσμος μας έλεγε τρελλούς. Ημείς αν δεν είμεθα τρελλοί δεν εκάναμεν την επανάστασιν, διατί ηθέλαμεν συλλογιστή πρώτον δια πολεμοφόδια, καβαλαρία μας, πυροβολικό μας, πυριτοθήκαις μας, τα μαγαζιά μας, ηθέλαμεν λογαριάσει την δύναμην την εδικήν μας, την τούρκικη δύναμη. Τώρα οπού ενικήσαμεν, οπού ετελειώσαμεν με καλά τον πόλεμόν μας, μακαριζόμεθα, απινώμεθα. Αν δεν ευτυχούσαμεν ηθέλαμεν τρωγει κατάραις, αναθέματα. Οποιάζομεν σαν να είναι εις λιμένα πενήντα - εξήντα καράβια φορτωμένα, ένα από αυτά ξεκόβει, κάνει πανιά, πηγαίνει εις την δουλειά του με μια μεγάλη φουρτούνα, με μεγάλο άνεμο, πηγαίνει, πουλεί, κερδίζει, γυρίζει οπίσω σώον. Τότε ακούς όλα τα επίλοιπα καράβια και λέγουν: <<Ιδού άνθρωπος, ιδού παληκάρια, ιδού φρόνιμος και όχι σαν εμείς οπού καθόμεθα έτσι δειλοί, χαϊμένοι>> και κατηγορούνται οι καπετανέοι ως ανάξιοι. Αν δεν ευδοκιμούσε το καράβι ήθελε ειπούν: <<Μα τι τρελλός να σηκωθεί με τέτοια φορτούνα, με τέτοιν άνεμο, να χαθή ο παλιάνθρωπος, επήρε τον κόσμο εις το λαιμόν του>>.

 

Η αρχηγία ενός στρατεύματος ελληνικού ήτον μια τυραννία, διατί έκαμνε και τον αρχηγό, και τον κριτή, και τον φροντιστή, και να του φεύγουν κάθε ημέρα και πάλιν να έρχωνται, να βαστάη ένα στρατόπεδον με ψέμματα, με κολακείες, με παραμύθια, (με τραγούδια), να του λείπουν και ζωοτροφίαις και πολεμοφόδια, και να μην ακούν και να φωνάζη ο αρχηγός, ενώ εις την Ευρώπην ο αρχιστράτηγος διατάττει τους στρατηγούς, οι στρατηγοί τους συνταγματάρχας και ούτω καθεξής. Εκανε το σχεδιό και ξεμπέρδεψε. Να μου δώσει ο Βελιγκτών (Ουέλιγκτον) 40.000 στράτευμα το εδιοικούσα, αλλ' αυτουτού να του δώσουν 500 Ελληνας δεν ημπορούσε ούτε μια ώρα, να τους διοικήση. Κάθε Ελληνας είχε τα καπρίτσια του, το θεό του, και έπρεπε να κάμη κανείς δουλειά με αυτούς, άλλον να φοβερίζη, άλλον να κολακεύη, κατά τους ανθρώπους>>. 

συνεχίζεται..

 

ΔΙΆΛΕΙΜΜΑ...

Απ' ότι καταλαβαίνω ξεφυλλίζοντας τα απομνημονεύματα του Κολοκοτρώνη και προσπαθώντας να αποκρυπτογράφησω πτυχές του ξεσηκωμού η επανάσταση πολύ χοντρικά είχε 3-4 φάσεις. 

Φάση ΠΡΟ ήταν η προετοιμασία της από τη Φιλική Εταιρεία η μύηση κλεφτών αρματολών οπλαρχηγών προεστών και παρόμοιων και άλλων ενδιάμεσων και η σύνταξη κατά τόπους "στρατιωτών" από χωρικούς καλλιεργητές γης κλπ. Δύο ήσαν τα κέντρα που μπορούσαν να το κάνουν αυτό κυρίως σε ορεινά εδάφη κατά τρόπο απάτητα η απροσπέλαστα από τους Τουρκαλάδες. Φυσικά έξω από τα κάστρα της Πελοποννήσου που τα κατείχαν οι Τούρκοι. Βόρεια Πελοπόννησος με κέντρο τα Καλάβρυτα και η μέσα και η έξω Μάνη και με τις ορεινές περιοχές γύρω από την Τριπολιτσά με Καπετάνιους Κολοκοτρώνη και άλλους.. Στη περιοχή των Καλάβρυτων και ορεινών όγκων της Αχαΐας ηγούνται οι Ζαΐμιδες και οι Πετιμεζαίοι. Οι έριδες μεταξύ των φατριών και των κλεφτών, των προεστών και προεστών κλπ ήταν συχνό φαινόμενο και πολλές φορές με το καλό η το άγριο ο Κολοκοτρώνης και άλλοι αναλάμβαναν την συμφιλίωση μπρος στο κοινό εχθρό. Πάρα πολλά παραδείγματα. 

Φάση ΚΑΤΑ την έναρξη και το πρώτο δεύτερο χρόνο της επανάστασης. Επαναστάτησαν σχεδόν ταυτόχρονα οι Καλαβρυτινοί και όλοι η πέριξ της Τριπολιτσάς, Μεσσηνίας. Οι Κορινθία στην αρχή ήταν "μουδιασμενη". 

Φάση ΔΡΑΜΑΛΗ που χάρις σε συντονισμό και στρατηγικά σχέδια του Κολοκοτρώνη και Κυβέρνησης που εν τω μεταξύ είχε προκηρυχθεί και ήθελε διευθύνει τον αγώνα με άπειρες και δυσκολίες βέβαια ο Δράμαλης έφαγε τα μούτρα του. Άπειρες μάχες, ακροβολισμοί, επιθέσεις, άμυνες σε λαγούμια, ταμπούρια, νίκες ήττες κλπ δόθηκαν μέχρι που ο Σουλτάνος να φωνάξει βοήθεια. 

Φάση ΙΜΠΡΑΉΜ. Στόλος με "αραπάδες" αποβιβάστηκε στη νότια Πελοπόννησο και άρχισε να πιέζει από τα κάτω τον αγώνα και να κερδίζει έδαφος. Ο Κολοκοτρώνης δεν πρόλαβε να καταστρέψει (διχογνωμίες) το κάστρο της Τριπολιτσάς για να μην το καταστήσει στρατηγικό σημείο υπεροχής ο Ιμπραήμ και έτσι άρχισε αυτός να προωθείται στη Πελοπόννησο, καίγοντας καταστρέφοντας και λεηλαντώντας τα πάντα και σφάζοντας αμάχους γυναίκες και παιδιά. Πολλά χωριά "προσκύνησαν" και αυτό συνεχώς επεκτεινόταν και είχε φθάσει μέχρι τη βόρεια Πελοπόννησο Καλάβρυτα κλπ. Ο Κολοκοτρώνης με τα χίλια ζόρια αντιστεκόταν και αντεπετείθετο. Είχε και τα προβλήματα του από τους κυβερνητικούς που τον κυνηγούσαν (τον είχαν απομονώσει στο μοναστήρι του προφήτη Ηλία στην Ύδρα) και ευτυχώς τον ελευθέρωσαν μπρος στον κίνδυνο του Ιμπραήμ. 

Φάση ΝΑΥΑΡΙΝΟΥ. Οι τρεις μεγάλες δυνάμεις Άγγλοι Γάλλοι Ρώσοι είχαν πλέον πάρει το μύνημα από τις πιέσεις των φιλελληνικών αισθημάτων των λαών των μεγάλων ευρωπαϊκών  πρωτευουσών εξ αιτίας των σφαγών του Ιμπραήμ και της αντίστασης του ελληνικού λαού και προχώρησαν στην καταστροφή του τουρκικού στόλου στο Ναυαρίνο. Βέβαια συνεπηκούρησαν και άλλοι διεθνείς παράγοντες όπως τέλος των Ναπολεόντιων πολεμων, αλλαγή των εμπορικών θαλάσσιων συσχετισμών Αγγλίας Γαλλίας Μαύρης Θάλασσας κλπ.

Φάση ΜΕΤΑ. Όταν πια είχε λυθεί το πρόβλημα με ηγεσίας της ελληνικής κυβερνήσεως με αίμα και βασιλεία και άδικη φυλάκιση Κολοκοτρώνη..

ΚΛΕΙΣΙΜΟ ΤΗς ΠΑΡΕΝΘΕΣΗς ΔΙΑΛΕΙΜΑΤΟΣ.

Είχαμε μείνει λίγο πριν την κατάληψη της Τριπολιτσάς και τα παρελκόμενα αυτής και μερικά παραλειπόμενα. που στη συνέχεια θέλουμε να σημειωσουμε. Παρακοκουθώντας τα απομνημονεύματα του Κολοκοτρώνη σκοπός μας εδώ είναι να εντοπίσουμε (φανταζομενοι) τους Κορδέους μέσα από τις μάχες που έδιναν οι οπλαρχηγοί  Ζαΐμιδες και Πετιμεζαίοι και ευρύτερα οι Καλαβρυτινοί όπως αφηγείται  ο Κολοκοτρώνης.

 

Όπου λοιπόν Καλαβρυτινοί και κατά κάποιο τρόπο Κορδέοι πολεμιστές βλέπε χιλίαρχος Κορδής Χριστόδουλος. Σε όλες τις φάσεις οι Κορδήδες υποθέτουμε ότι ήσαν παρόντες μέσα από τις τάξεις των Καλαβρυτινών. Γι'αυτό και στην απαρίθμηση των μαχών που πήραν μέρος η ιστορική καταγραφή έτσι όπως την βρήκα στο στόρυ του Θ. Τζώρτζη βλέπουμε τοπονύμια μάχες σε όλη τη Πελοπόννησο Αττική ακόμα και Στερεά Ελλάδα.

 

Εδώ θα παραθέσω μερικά αποσπάσματα του Κολοκοτρώνη που μου άρεσαν. Στη συνέχεια θα κάνουμε την σύνθεση με υποθέσεις φυσικά για τους Κορδέους.

 

<><><><><><> /<><><><><><>

 

ΤΟ ΟΡΑΜΑ ΤΗΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ.

 

Ο Κολοκοτρώνης είχε όραμα και στρατηγικό σχέδιο. Αγαπούσε το τόπο του λυσσαλέα. Γυναίκα είχε μια:  την σκλαβωμένη Πατρίδα - Πελοπόννησο και αυτή πάλευε να ελευθερώσει. Στο σχέδιο του μόλις γύρισε από τη Ζάκυνθο ταγματάρχης στο Αγγλικό στρατό έβαλε στόχο την άλωση των μεγάλων κάστρων της Πελοποννήσου. Της Τριπολιτσάς πρώτα από όλα. Στη Τριπολιτσά είχε συγκεντρωθεί ο μισός τουρκικός πληθυσμός της Πελοποννήσου. Το προεπαναστατικό του όνειρο μαζί με άλλους καπετάνιους ήταν η δημιουργία Ομοσπονδίας που θα ένωνε όλα τα υπόδουλα κομμάτια της Πελοποννήσου με καρδιά την Τρίπολη..

Φαντάζομαι  το  παραδίπλα κάστρο της Καρύταινας προπύργιο της Τριπολιτσάς να το βρομίζουν τα τουρκικά ποδάρια και αυτό δεν του άρεσε καθόλου. Γιαυτό όταν δεν τα κατάφερε τη πρώτη φορά να το κυριεύσει και του προτείνανε να γυρίσουν στη Μεσσηνία τους "πρόγκιξε" και είπε τα παραπάνω λόγια.

Κάλεσε σε πανστρατιά τους αρματολούς και κλέφτες των βουνών και των λαγκαδιών. Των χωριών και των τσοπαναρέων. Των αδούλωτων, των μη προσκηνημένων και των ασυμβίβαστων. Των ραγιάδων και των δουλευτάδων και των παιδιών τους. Των χιλίαρχων,των αρχηγίσκων των ασκεράδων. Από παντού αυτοί και όχι μόνο άρχισαν να τον ακολουθούν.  

Χωριουδάκια γύρω γύρω από την Τριπολιτσά άρχισαν να γίνονται μικρές  εστίες επανάστασης και μέρος του σχεδίου πολιορκίας εκπορθισμού άλωσης και ..καταστροφής του κάστρου και άλλων πράξεων που ενδεχομένως δεν μπορούσε να ελέγξει.  Χωριουδάκια που αξίζουν τιμών, επισκέψεων και προσκυνήσεων μελλοντικά θα γραφτούν εδώ γιατί είναι γνωστά και αναφέρονται από τον Παπαρρηγόπουλο. Σκληρή η μάχη στη Τριπολιτσά και πολλά τα έκτροπα. Μελλοντικά φιλοδοξώ να αναφερθώ εδώ σε μερικά ανέκδοτα για το γεγονός από τον Κολοκοτρώνη που έπεσαν στην αντίληψή μου από μία μπροσούρα της Εφημερίδας των Συντακτών.

Ο Κολοκοτρώνης έβλεπε ψηλά. Πονούσε που  το  μεγαλύτερο και ισχυρότερο κάστρο της Μεσογείου του Ναυπλίου ήταν στα χέρια των Τούρκων και που υποστηρίζετο και από θάλασσα και από στεριά από το Σουλτάνο με κανόνια και γιαταγάνια. Πιστεύω ότι σκεπτόταν πως εάν έπεφτε η Καλαμάτα, Καρύταινα, Τριπολιτσά, Ναύπλιο, Κόρινθος, Άργος, Πάτρα θα είχε κερδίσει τον Αγώνα. Φωτά και τσεκούρι λοιπόν και στον Αγώνα.

Ο ΔΡΑΜΑΛΗΣ.

Η φραγκοκρατία είχα αφήσει βαθιά τα ίχνη της στα πλευρά του Ναυπλίου και καλά και κακά. Γεγονός τώρα στην ανατολή του αγώνα για της λευτεριά ήταν ότι έπρεπε να περάσει στα χέρια των επαναστατημένων. Και αυτό το κατάφερε γράφοντας ανεξίτηλες σελίδες ηρωισμού με τους πολεμιστές του και ασφαλώς και ερίδων δικαίων και αδίκων σε πολιτικό επίπεδο με τους βουλευτικούς και τους εκτελεστικούς της κυβέρνησης. 

Δύο είναι μεταξύ δεκάδων πιστεύω μικρών και μεγάλων γεγονότων που έλαβον χώρα την περίοδο εκείνη (1822). Η πολιορκία του κάστρου του Ναυπλίου και η μάταια επιχείρηση του Σουλτάνου να το κρατήσει είτε μέσω βοήθειας από θαλάσσης είτε μέσω βοήθειας από ξηράς δηλαδή του Δράμαλη.Τα γεγονότα έχουν καταγράψει άξιοι ιστορικοί και αυτόπτες μάρτυρες και γραμματικοί. Τελευταία πέρα και από τις καταγραφές Κορδάτου που δυστυχώς δεν κατόρθωσα ατυχώς να προσεγγίσω βρήκα άξια λόγου και καταπληκτικές αναλύσεις επιστημόνων για την επανάσταση του '21 με την ευκαιρία να ων διακοσίων χρόνων από την έναρξη της. Θεωρώ ότι αλήθειες και  πτυχές  της ποτέ δεν έφτασαν σε μας/μένα τουλάχιστον από τα σχολεία από καθαρά λόγους δόλιους και ταξικούς τουτέστιν πολιτικούς. Δοξάζω λοιπόν τις συμπτώσεις (;) τους ανθρώπους του πνεύματος τους γνήσιους μελετητές και καταγραφείς της ιστορίας αλλά και την έκρηξιν της γραφής δια του διαδικτύου και εκθέσεων και μπροσούρων κλπ που κατεκλύσθει από μαρτυρίες ελεύθερες απόψεις μελέτες και άλλα στοιχεία από την επανάσταση.

Θα σταθώ στη πολιορκία του Ναυπλίου με στοιχεία από τρεις τέσσερις πηγές που έπεσαν στα χέρια μου όχι βέβαια τυχαία και στο τι κατάλαβα εγώ, ή έμαθα. 

Είπαμε ότι ο Σουλτάνος με το ξέσπασμα της Επανάστασης στα σωθικά της τουρκοκρατούμενης Πελοποννήσου σφόδρα εταράχθει. Ίσως και οι πληροφορίες του για τη πορεία της και τα γεγονότα να ήσαν επειγόντως ανησυχητικά αρνητικά. Ή ίσως και να ήταν υπερβολικά σίγουρος (πανούργος σίγουρα) ότι θα τα καταφέρει με τους αιμοχαρείς μαχμούτους (μαχμούτιδες) τους βεζίρηδες και τα αμέτρητα πληρωμένα αρβανιτο ασκέρια του ίσως ίσως. Γεγονός είναι ότι έδωσε εντολή στο Πασά της Λάρισας  Μαχμούτ τον επονομαζόμενο Δράμαλη λόγω καταγωγής Δράμας να κάνει σιακάτω να σκορπίσει/λιανέψει την επανάσταση. Με αυτό πετύχαινε 2 πράγματα. Την αποφυγή υπερισχύος του Χιουσίτ στη δυτική Ελλάδα σε περίπτωση που θα κατέβαινε από δυτικά και κατέπνιγε την επανάσταση και διαίρει και βασίλευε δια μέσου έστω και ενός άλλου ισχυρού ανδρός του Μαχμούτ.

Αλλοίμονο. Το σχέδιο έμελε να έχει "δραμαλικό" τέλος. Η πολιορκία του Ναυπλίου έβαινε προς το τέλος της. Οι Τούρκοι τρώγαν γάτες και σκυλιά και δεν άντεχαν άλλο. Ο Κολοκοτρώνης είχε έτοιμα στο νου και στα χαρτιά μια ηρωική και τίμια συμφωνία παράδοσης της καστροπολιτείας. "Σάξιμο" Ή "τρατάτο" (από γαλλικά) ονόμαζε τη Συνθήκη. Απλά υπήρξε κάποια καθυστέρηση θα έλεγα πολύ απλοϊκά λόγω Δράμαλη. Ο οποίος: Ανενόχλητος έφτασε στη Κόρινθο. Η Κυβέρνηση (που είχε μετακομίσει από Επίδαυρο)  πρόφτασε και έφυγε στο Άργος. Ο Δράμαλης βρήκε χήρα και εν δυνάμει πλούσια, ελέγετο, τη γυναίκα του τοπικού πλουσιότερου πασά της Πελοποννήσου και την παντρεύτηκε. Ο γάμος ετελέσθει εις τον Ακροκορίθνιο κάστρο Σύντομα μια ορδή από 30.000.

επιδρομείς με όπλα και ζώα φορτωμένα  εφόδια επέδραμε προς Άργος περνώντας από τα Δερβενάκια. 

 

Οι Αργίτες και οι Έλληνες περί αυτών από διάφορα χωριά τράπηκαν εις φυγήν. Μόνο στο κάστρο του Άργους παρέμεινε ηρωική φρουρά και το κράτησε απόρθητο. Οι έγκλειστοι Τούρκοι του Ναυπλίου εζήτουν βοήθεια και ήλπιζον στον Δράμαλη. Η πείνα όμως και η δίψα του στρατεύματος του Δράμαλη στον Αργολικό, καιόμενο από το καύσωνα κάμπο, τον λύγισαν και τον έστρεψαν προς τα πίσω μέσω τριών διόδων. Των Δερβενακίων περιοχή Αγίου Σώστη, μιας διπλανής ανατολικά χαράδρας και ενός ανατολικότερα περάσματος προς Αγιονόρι. Και στις τρεις μεριές έπαθε πανωλεθρία από τους είτε ταμπουρωμένους είτε επιτιθέμενους πολεμιστές του Κολοκοτρώνη του Παπαφλέσσα του Νικηταρά και άλλων ντόπιων αλλά και πασών Πελοποννησίων  πολεμιστών που είχαν προστρέξει μετά από κάλεσμα του Κολοκοτρώνη να δώσουν την μητέρα των μαχών δηλαδή την απελευθέρωση της καστροπολιτείας του Ναύπλιου (2)

Ο Δράμαλης στρατιωτικά αποδεκατισμένος  και ηθικά πληγωμένος μετά βίας επέστρεψε στην Κόρινθο Οκτώβρη του 1822 και πέθανε (από το καημό του).  Σίγουρα η οργή του Σουλτάνου είτε δια φιρμανίου είτε δια φημών θα ήτο μεγάλη και το βάρος αυτής λύγισε μέχρι θανάτου τον αιμοσταγή στρατηλάτη.

Ο Κολοκοτρώνης δικαιώθει. Η φήμη μου  του υπερίπτατο των ορέων και των πόλεων και των χωριών της Χερσονήσου προκαλούσε πράξεις μίμησης ηρωισμού αλλά και ερίδων λόγω απόψεων του για τη συγκρότηση και την αρχηγία της κυβερνήσεως του στρατού τακτικού και οργανωμένου η μη οι οποίες φυσικά είναι καθαρά  καταγεγραμμένες και διατυπωμένες από κάθε πλευρά.

 

ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΩΝ.

Εδώ θα ήθελα να παρενθέσω μερικά στοιχεία που βρήκα σε βιβλία και μπροσούρες σχετικά με τον Κολοκοτρώνη και τα παλικάρια της εποχής εκείνης και που μου άρεσαν. Θεώρησα δε σκόπιμο να  συνδεθώ συναισθηματικά και γραπτά με ιστορικά πρόσωπα που ανίχνευσα εις αφηγήματα άξιων μελετητών της τοπικής ιστορίας της βόρειας Πελοποννήσου ήτοι Κορινθίας και Αχαΐας. Η αναζήτηση εν τω μεταξύ συνεχίζεται γιατί ασφαλώς υπάρχουν άπειρα στοιχεία και καταγραφές σε εθνικές και τοπικές βιβλιοθήκες.

 

Σκαλίζοντας ιστορικά κιτάπια όλο και κάτι ανακαλύπτεις, ή ανακαλύπτεις πολλά, ανάλογα με τη θέληση και το χρόνο που διαθέτεις. Έμαθα για τους Κορδέους συμπτωματικά από τον αδελφό μου τον Δημήτρη Ρουμελιώτη που έχει επαφές και γνωρίζει πολύ καλά τη Κορινθία, την Πελοπόννησο και ταξιδεύει πολύ στην Ελλάδα. Στο Περθώρι χωριό μεταξύ Αχαΐας και Κορινθίας υπάρχει ο Πύργος του Κορδή. Ο Πύργος αυτός με προϊστορία που φτάνει στους Φράγκους υπήρξε η εστία της οικογένειας Κορδή κατά τη διάρκεια της τουρκοκρατίας και της επανάστασης. Για την επαναστατική  δράση των Κορδέων η Κορδήδων υπάρχει πολύ ενδιαφέρον ιστορικό υλικό που έχει συγκεντρώσει από ιστορικές πηγές ο εξαιρετικός ερευνητής Θ.Τζώρτζης στο blog του εδώ. Με αρχή αυτά τα στοιχεία και με βάση τις πενιχρές ιστορικές γνώσεις μου γενικά αλλά και μια φλογίτσα που πάντα έκαιγε μέσα μου και φώτιζε ιστορικές μορφές όπως του Κολοκοτρώνη άρχισα να αναζητώ πληροφορίες προς τα πίσω ήτοι παππού μου/πατέρα Χρήστο της μητέρας μου Βασιλικής Κορδή.

Από αναζήτηση σε αναζήτηση από βιβλίο σε βιβλίο από δημοσίευμα σε ίντερνετ κλπ και κάποια τύχη χρειάστηκε και συνεχώς χρειάζεται, να  διαβάζω προς τα πίσω διάφορα.

Ο "Γιαννιάς" είναι μια εξαιρετική έρευνα και παράθεση γενναίων πράξεων του ήρωα της προεπαναστατικής περιόδου (συν πλην 1800) Γιαννιά που έδρασε στη βόρεια Πελοπόννησο με λημέρια στα Αχαϊκά όρη και προετοίμασε την επανάσταση. Βρήκε τραγικό θάνατο από τους Τουρκαλάδες κατά το μεγάλο διωγμό των ασυμβίβαστων Κλεφτών και Αρματωλών στη Πελοπόννησο με εντολή του Σουλτάνου το 1804. Ο γιος του και αυτός διέπρεψε κοντά στο πατέρα του στις μάχες και μετά το θανατό του.. Βρήκα μια δήλωση του Κολοκοτρώνη που ήταν ο καθοδηγητής του ήρωα Γιαννιά, Ζαχαριά και χιλιάδων άλλων αγωνιστών που λέει τα εξής: Οι ανδρειότεροι της Πελοποννήσου δεν εζούσαν πλέον εις την αρχής της επαναστάσεως.

 

"Αν εζούσαν οι παλαιοί, 

θα κυριεύαμε με ευκολίαν 

την Πελοπόννησον 

από τον πρώτον χρόνον"

Με πλαίσιο λοιπόν τον προεπαναστατικό αναβρασμό (λίγο συν πλην του 1800) και μάχες για την απελευθέρωση της Πελοποννήσου και στοιχεία από τοπωνύμια, κάστρα, ανέκδοτα, μελέτες, εγκυκλοπαίδειες, ημερομηνίες, ονόματα, επώνυμα και συμπεράσματα  μεταξύ αληθινού και εικασιών συνέταξα το παρόν e-πόνημα το οποίο δεν μπορεί να έχει αρχή ούτε μέση ούτε και τέλος.

Τρεις κατηγορίες επαναστατών διαμορφώθηκαν κατά τη γνώμη μου πριν και κατά τη διάρκεια του αγώνα. Για να κατανοήσει ο αναγνώστης το πλαίσιο που εκτυλίσσεται η ιστορία, εφηύρα τις τρεις αυτές κατηγορίες επαναστατικών "τεμαχίων" που σήκωσαν στους ώμους των την επανάσταση.

Στη πρώτη κατηγορία κατατάσσω τους ραγιάδες και μικρο-κτηματίες που αρνούμενοι να πληρώνουν βαριά χαράτσια (100/25) (*) έβγαιναν στα βουνά και εξελίσσονταν σε κλέφτες η αρματολούς.  Ήταν ανυπότακτοι και ασυμβίβαστοι και κάτω από κάποιους όρους πίεζαν και αποκτούσαν κάποια ανεξαρτησία από τον κατακτητή (αρματολοί). Πάντως ήσαν "μισητοί" και είχε μπει από νωρίς στο στόχαστρο του Σουλτάνου. Ο τελευταίος με ειδικό φιρμάνι τους είχε αφορίσει και είχε καταφέρει μέγα πλήγμα στους Κλέφτες και Αρματολούς. Οι τελευταίοι όσοι σώθηκαν κατέφυγαν στη Ζάκυνθο  γύρω από το 1804. Σε αυτό το μοντέλο ανήκε και ο Κολοκοτρώνης ο οποίος γλύτωσε τότε, ο Ζαχαριάς, ο Γιαννιάς και άλλοι πολεμιστές. Ο Γιαννιάς έπεσε το 1804 σε ενέδρα των τουρκολαλέων και βρήκε ηρωϊκό θάνατο. Ο Κολοκοτρώνης κάνει καθαρό ότι αυτή ήταν η παλιά γεννιά των πολεμιστών σκληροτράχηλη και έμπειρη που θα μπορούσε να φέρει τη νίκη από τα πρώτα βήματα της επανάστασης. 

 

(*)= (100/25, από τα 100 παραγωγή - χαράτσι έμεναν 25 στο καλλιεργητή τα υπόλοιπα πήγαιναν στο Κοτζαμπάση και τον Τούρκο. Οταν δεν είχε παραγωγή για χαράτσι οι Κοτζαμπάσηδες παίρναν μπροστάντζα από την παραγωγή του επόμενου έτους και άν όχι παίραν τα χτήματα και αναγκάζονταν ο ραγιάς να τα παρατήσει και να βεί στα βουνά)

 

Στη δεύτερη κατηγορία κατατάσσω τους κοτζαμπάσηδες προεστούς μεγαλογαιοκτήμονες (καταπιεστές των ραγιάδων ως μεσάζοντες και εισπράκτορες φόρων (*) για λογαριασμο του κατακτητή) οι οποίοι είτε από συμφέρον ή και από αγάπη για την πατρίδα εντάχτηκαν τελικά στην επανάσταση και πάλεψαν μαζί με τους πρώτους για την λευτεριά της.

 

Στη τρίτη κατηγορία κατατάσσω  ασφαλώς τους εμπνευστές της επανάστασης του επιπέδου της φιλικής εταιρείας των γραμματιζούμενων των σπουδαγμένων στο εξωτερικό στο πλευρό των μεγάλων δυνάμεων και των ντόπιων επιρροών τους που ενσωμάτωναν είτε τον όρκο της φιλικής εταιρείας είτε μετέφραζαν τις διεθνείς πολιτικές συνθήκες και τα συμφέροντα των μεγάλων δυνάμεων της εποχής Αγγλίας Γαλλίας Γερμανίας και Ρωσίας, τα πλατιά στρώματα κοτζαμπάσηδων, προεστών εμπόρων, καραβοκύρηδων και του μυημένου στη Φιλική κλήρου. Το άθροισμα όλων σήμαινε "φωτιά και τσεκούρι" για τους Οθωμανούς. 

Η οικογένεια των Κορδέων λοιπόν πιστεύω ότι εντάσσεται η είχε να κάνει με τις δύο πρώτες κατηγορίες γιατί ο πατήρ Αναγνώστης μυείται στην Φιλική Εταιρεία στην Αγία Λαύρα αν και χαρακτηρίζεται όπως φαίνεται από έγγραφα του επίσημου κράτους αργότερα ως "αντάρτης" δηλαδή παλαιός πολεμιστής όπως λέγει ο Κολοκοτρώνης. Θα μπορούσαμε ακόμη να πούμε ότι ένα κομμάτι ανήκε στη τρίτη κατηγορίας ως τακτικοί πολεμιστές ύπο τον Χριστόδουλο Κορδή που ήταν μέλος του τακτικού στρατού υπό Μαυροκορδάτο στη βόρεια Πελοπόννησο.

Άλλα μέλη της οικογένειας όπως ο Χριστόδουλος ήτο  η έγινε καπετάνιος χιλίαρχος η ανθυπολοχαγός κλπ και έπαιρνε μέρος μαζί με τα αδέλφια του σε πολλές μάχες σε όλο το Μοριά. Τα αδέλφια αυτά ήσαν ενταγμένα σε ευρύτερα σώματα των Πετμεζαίων ή Ζαΐμιδων της περιοχής των Καλαβρύτων. Δώσανε όλοι παρών στις σοβαρότερες μάχες στην Πελοπόννησο. Δια βάζοντας τα απομνημονεύματα του Κολοκοτρώνη τους χωρίς να ονομάζονται τους συναντά κανείς μια στη μιά άκρη και μια στην άλλη άκρη της Πελοποννήσου υπό την σημαίων (πιθανώτερον) των Καλαβρυτινών, Ζαίμηδων και Πετμεζαίων.  Τους αναφέρει πολλές φορές ο Κολοκοτρώνης στα απομνημονευματά του καθώς και τον Μούρτζινο από την Μάνη που λέει ήταν φίλος του. Αν παρακολουθήσουμε τις μάχες που εξιστορεί ο Κολοκοτρώνης και τις συγκρίνουμε με τις μάχες που βρήκαμε ότι πήρανε μέρος οι Κορδέοι θα δούμε τοπονύμια και δρομολόγια σε όλη την Πελοπόννησο.

Βλέπουμε λοιπόν ότι η ιστορία των Κορδέων είναι μέρος της ιστορίας του Κολοκοτρώνη του Ζαχαριά του Γιαννιά και δεκάδων άλλων επωνύμων ή ανωνύμων πολεμιστών της εποχής.

Ο Έλληνας ανυπότακτος ραγιάς δεν έβλεπε την ώρα της Λευτεριάς και δεν περίμενε τη κατάργηση του χαρατσιού που οι κοτζαμπάσηδες εξασφάλιζαν 100/25 πρόσοδο για τους Τούρκους εις βάρος τους. Πέρα από την ατίμωση, τη σκλαβιά και την κάθε είδους στέρηση μόρφωσης, ανάπτυξης, προοπτικής και ελευθερίας. Πολλοί προύχοντες επέλεγαν τον ρόλο του μεσάζοντα για να κερδίσουν την εύνοια του κατακτητή. Κάποιοι σχημάτιζαν φατρίες και όλοι αλληλο-υποστηρίζονταν. Οι ραγιάδες επέλεγαν το δύσκολο δρόμο της θυσίας και του αίματος. Πολλές οικογένειες μοιράζονταν και στα δύο μοντέλα ή σώματα. Κάπως έτσι λοιπόν ήταν και η οικογένειά των Κορδέων. Κτηματίες δουλευταράδες  βαριά φορολογούμενοι κάποιοι από αυτούς από νωρίς δεν το άντεξαν και πήραν μαζί με άλλους τα βουνά. Τους είπαν "αντάρτες" "φονιάδες", "κλέφτες". Βρήκα κάποιες πληροφορίες γιαυτό το θέμα και παραθέτω στο τέλος αποκόμματα. Δεν έχει σημασία αν είναι έτσι η κάπως έτσι. Σημασία έχει το αποτέλεσμα του σκληρού αγώνα των μεν και των δε, ότι ήταν νικηφόρο.

Για του "Κορδής" εβρήκα στοιχεία στο παρακάτω εξαιρετικό wpblog τα οποία και ανέλυσα ιδιαίτερα τις μάχες που πήραν μέρος προκειμένου να κάνω μια σύνθεση. Πολύ ωραία και πολύτιμη δουλειά του Θ. Τζώρτζη, τον οποίο και ευχαριστώ ιδιαίτερα. Σημειώνω παρακάτω την διευθυνσή του.

 

ΟΝΟΜΑΤΑ ΚΟΡΔΗΔΩΝ:

https://gerbesi.wordpress.com/

1.Κορδής Αναγνώστης Γεννήθηκε το 1770 περίπου  και απέθανε το 1845. Το 1865 ζούσε η χήρα γυναίκα του. Την ίδια περίπου ημερομηνίαν 10 χρόνια πριν 1760-1804 φέρεται να έχει γεννηθεί και ο ήρωας Γιαννιάς, γεννήθηκε στη Προστοβίτσα (Αίγιο). Σελ. 7: "Στρατιωτικοί δε αρχηγοί … επί της ενάρξεως της επαναστάσεώς μας, εν Αγία Λαύρα και εν Καλαβρύτοις, ήτον πρώτος ο Αναγνώστης Στριφτηόμπολας …. Είχε δεκαπέντε περίπου μπουλουξίδες … τον ανδρείον Αναγνώστην Κορδή εκ του τμήματος των Χασίων, Σημαιοφόρον, όστις εβάσταξε την πρώτην Σημαίαν της παλιγγενεσίας, όταν εψάλη ικετήριος δοξολογία εις τον Ύψιστον υπέρ ευοδόσεως της Ελληνικής κατά των Τούρκων επιχειρήσεως την 17 Μαρτίου 1821 εν των Ναώ της υπεραγίας Θεοτόκου, την οποίαν Σημαίαν σήμερον εικονίζουσιν εις τας χείρας του Ιεράρχου Γερμανού Παλαιών Πατρών…»

Τέκνα:

2.Κορδής Χριστόδουλος: Από Περιθώρι Φελλόης επαχίας Κυναίθης, κατοίκησε στη Ζάχολη Κορινθίας από 12 χρονών. Το 1845 ήταν 48 χρονών. Γεννήθηκε το 1797- και πέθανε πιθανότατα το 1865. Παντρεμένος. Είχε 3 παιδιά δύο αγόρια και ένα κορίτσι. Ήτο πράος, έντιμος, ευυπόληπτος και καλοκάγαθος με αρίστη διαγωγή. Την ίδια χρονολογία γεννήθηκε και ο γιος του Γιαννιά Ντεληγιώργης, 1795-1821.
Παιδιά Χριστόδουλου:
1/
2/
3/

3.Κορδής Σπυρίδων Το 1939 ήταν 40 ετών. Άρα είχε γεννηθεί περίπου το 1801 και έζησε μέχρι το 1874 ή 1875. Είχε επτά παιδιά. Κωσταντίνος, Ουρανία, Παναγιώτα. Σύζυγος Μαρία.

Παιδιά Σπυρίδωνος και πιθανές ημερομηνίες γεννήσεως και θανάτου:

1830-1900/Κωνσταντίνος

1830-1900/Ουρανία. Η Ουρανία πιθανώτατα ως προπρογιαγιά έδωσε το όνομα της σε προγιαγιά Ουρανία (1860-1930) και η προγιαγιά αυτή να έδωσε το όνομα στην Ουρανία Κορδή-Κοπανά 1900-1970 υποθέτω.

1830-1900/Παναγιώτα όνομα που μετεδώθει από γενιά σε γενιά και έφθασε ίσως μέχρι την κόρη της Ουρανίας, Παναγιώτα (Νότα) Κορδή-Κοπανά.

4.Κορδής Γεώργιος κάτοικος Αιγίου. Το 1865 ήταν 50 (;) ετών, άρα γεννήθηκε το 1815 (;)

5.Κορδής Αθανάσιος (;) ίσως

6.Ευρήκα στο https://paligenesia.parliament.gr και κάποιον Αντ.Κορδήν (χιλίαρχον) (;)

Πήραν μέρος σε πάρα πολλές μάχες για την απελευθέρωση της πατρίδος τα παιδιά  ακολουθώντας τον πατέρα χιλίαρχο και καπετάνιο. Για λόγους οικονομίας της γραφής κατέγραψα όλα τις μάχες, ανακατεμένες που πήραν κατά καιρούς όλοι. Μετά τις έβαλα κατά αλφαβητική σειρά, μετά κατά χρονολογική σειρά, μετά κατά γεωγραφική περιοχή μετά να ενώσω μερικές με σύγχρονες διαδρομές google maps χάριν παιδειάς και τέλος να τις εμπλουτίσω με κάποια αξιοσημείωτα στοιχεία και μέσω links από internet και τέλος να επισκεφθώ μερικά τοπόσημα. 

ΟΙ ΜΑΧΕΣ ΤΟΥ ΚΑΠΕΤΑΝ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ ΚΟΡΔΗ. (Βικιθήκη)

https://gerbesi.wordpress.com/

1.  Στρατόπεδο Πατρών μετά του Κολοκοτρώνη το Μάτριο 1822. Σημαιοφόρος του Κωσταντίνου Στριφτόμπολα.
   
2. Αγία Λαύρα 17 Μαρτίου 1821 όρκος στο Λάβαρο της Επανάστασης. Βλέπε το θρύλο της Λαύρας στο site: https://www.wikiwand.com
   
3. Μάχη του Αρφαρά Τσιπογλαίους (8)
4. Μάχη στα Γυφτομάγαζα (9)
5. Μάχη Πύργος του Μωσιά (11)
6. Μάχη Καλαβρύτων,
7. Μάχη Λεβιδίου, (με βαθμό Χιλιάρχου)
8. Μάχη Τριπολιτσάς,
9. Μάχη Μαυρολιθαρίων,
10. Μάχη Ακράτας,
11. Μάχη Μονής Αγίου Μελετίου επί Ομέρβεργιόνη,
12. Μάχη Δερβενοχωρίων,
13. Μάχη Βαρδουσίων,
14. Μάχη Ζυγού της Δυτικής Ελλάδος,
15. Μάχη Π. Πατρών,
16. Μάχη Αθηνών,
17. Μάχες με Ιμβραήμ Πασσά

ΟΙ ΜΑΧΕΣ ΤΟΥ ΚΑΠΕΤΑΝ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ ΚΟΡΔΗ.

https://gerbesi.wordpress.com/

 
Επικεφαλής «δυνατού τεμαχίου στρατιωτών» υπηρέτησε από αρχή μέχρι τέλους του αγώνα την πατρίδα και έλαβε μέρος σε πολλές μάχες Ζήτησε α) να προβιβασθεί από τον βαθμό του Ανθυπολοχαγού στον βαθμό του Λοχαγού της Φάλαγγος με τις ανάλογες αποδοχές και αποζημίωση πέραν από εικοσιέξι χιλιάδες δραχμές που είχε εξ’ ιδίων του θυσιάσει υπέρ πατρίδος χωρίς να πάρει πίσω ούτε λεπτό. β) να του δοθεί αποζημίωση και αποδοχές για όσο διάστημα ο Κυβερνήτης Καποδίστριας «οργάνισε τα ελαφρά αυτού συναδελφών μου στρατιωτικά τάγματα και πληρώνονται […] και απόλαυσαν τα μέγιστα».

1. Μάχη των Τσιπογλαίων Τούρκων εις Αρφαρά των Καλαβρύτων
   
2. Μάχη εις Πύργον του Φενεού τους πολιορκουμένους Τούρκους, 
3. Μάχη εις τα Καλάβρυτα, 
4. Μάχη εις Ακροκόρινθον, 
5. Μάχη στην Τρίπολη, 
6. Μάχη στην Ακράτα, 
7. Μάχη Μεγάλα Δερβένια, 
8. Μάχη εις Βασιλικά, 
9. Μάχη εις Μύλους Άργους, 
10. Μάχη εις Δερβενάκια,
11. Μάχη εις Ακράτα, 
12. Μάχη Μαύρα Λιθάρια, 
13. Μάχη Αλωνίσταινα, 
14. Μάχη Μαγούλιανα, 
15. Μάχη Δημητσάνα, 
16. Μάχη Στεμνίτσα, 
17. Μάχη Δρέπανο, το 1827 
18. Μάχη εις Αθήνας κ.λ.π

ΚΑΠΕΤΑΝΙΟΣ ΚΟΡΔΗΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝ.

https://gerbesi.wordpress.com/
 

Πολέμησε με καπεταναίους : Νικόλαο Πετιμεζά, Νικόλαο Σολιώτη και Σωτ. Θεοχαρόπουλο
 

ΜΑΧΕΣ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΜΙΑ ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ.

https://gerbesi.wordpress.com/

 

Μάχη Καλαβρύτων, 

Μάχη Π. Πατρών, 

Μάχη Ακροκορίνθου, 

Μάχη Τριπόλεως, 

Μάχη Ακράτας, 

Μάχη Πουσίου, 

Μάχη Καυκαριάς 

Και εις διαφόρους άλλας μάχας ως και ακροβολισμούς δείξας παραδειγματικήν γενναιότητα και υπακοήν εις τους ανωτέρους του. 

 

ΜΑΧΕΣ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΑΛΛΗ ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ.

https://gerbesi.wordpress.com/
 

Σπυρίδων Α. Κορδής καταγόταν από το Περιθώρι, 

Επικεφαλής τεμαχίου στρατιωτών πολέμησε κατά των εχθρών 

Μάχες Καλαβρύτων, 

Μάχες Ακροκορίνθου μέχρι της πτώσεώς της, 

Μάχες Λεβιδίου, 

Μάχες Κεχαγιάμπεη, 

Μάχες Μαύρα Λιθάρια, 

Μάχες Τρίπολη, 

Μάχες Τρίκορφα, 

Μάχες Μεγάλα Δερβένια κατά του Μερμηγιόνη [!], 

Μάχες εις Πάτρας, 

Μάχες κατά Δράμαλη εις Βασιλικά, 

Μάχες εις Ακράταν 

Μάχες εις Μαύρα Λιθάρια, 

Μάχες εις τας κατά του Ιβραήμ, 

Μάχες εις Νεόκαστρο, 

Μάχες εις Μαγούλιανα, 

Μάχες εις Μ. Σπήλαιο κ. ά.

ΜΑΧΕΣ ΤΟΥ ΑΓΩΝΙΣΤΗ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΚΟΡΔΗ:

https://gerbesi.wordpress.com/

 

Γεώργιος Α. Κορδής καταγόταν από το Περιθώρι, ήτο επικεφαλής μαχίμων στρατιωτών και επολέμησε κατά των εχθρών και έλαβε μέρος σε μάχες, επολέμησε με γενναιότητα, ζήλο και θυσία για τους υπ’ αυτόν στρατιώτες οι οποίοι ήσαν πάντα πάνω από εκατό

1. Μάχες Καλαβρύτων,
2. Μάχες  Ακροκορίνθου μέχρι της πτώσεώς της, 
3. Μάχες  Λεβαδιά, 
4. Μάχες  Κεχαγιάμπεη, 
5. Μάχες  Μαύρα Λιθάρια, 
6. Μάχες  Τρίπολη, 
7. Μάχες  Τρίκορφα, 
8. Μάχες  Μεγάλα Δερβένια κατά του Μερμηγιόνη [Ομέρβρυώνη;], 
9. Μάχες  Κακλαμάν πασιά εις Πάτρας, 
10. Μάχες  Δράμαλη εις Βασιλικά, 
11. Μάχες  Ακράταν και Μαύρα Λιθάρια, 
12. Μάχες  εις τας κατά του Ιβραήμ, 
13. Μάχες  εις Νεόκαστρο, 
14. Μάχες  εις Μαγούλιανα, 
15. Μάχες  Μ. Σπήλαιο κ. ά.

 ΑΓΩΝΙΣΤΗΣ ΚΑΠΕΤΑΝΙΟΣ ΚΟΡΔΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ.

 https://gerbesi.wordpress.com/

1. ΠΟΛΕΜΗΣΕ ΥΠΟ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ, 
2. Ν. ΣΤΑΜΕΤΕΛΟΠΟΥΛΟΥ ΚΑΙ 
3. Α.ΖΑΙΜΗ ΚΑΙ 
4. Β. ΠΕΤΙΜΕΖΑ ΚΑΙ 
5. Ν. ΠΕΤΙΜΕΖΑ.
6. Αναφέρει ο πατέρας Αναγνώστης του απέθανε περί το 1834

ΔΡΑΣΕΙΣ ΚΟΡΔΕΩΝ.
https://gerbesi.wordpress.com/

 

Θα συγκεντρώσω εδώ όλες τις μάχες στην αρχή αλφαβητικά και στη συνέχεια χρονολογικά για να παρακολουθήσουμε νοερά τους Κορδέους στις μάχες που πήραν μέρος. Με links παραπομπές και ο,τι άλλο βρω στη πορεία από φιλικά ιστορικά site για να τα θέσω υπ όψιν του αναγνώστη ως ένας μικρό φόρο τιμής στη προσφορά αυτών των αγωνιστών. Σημειώνω και πάλι ότι σαν και αυτούς υπήρξαν χιλιάδες στον αγώνα και ήσαν το τοπικό μάτι των καπιτανέων και των οπλαρχηγών της επανάστασης βλέπε Κολοκοτρώνη. Ο Κολοκοτρώνης τους γνώριζε προσωπικά και υποθέτω ότι επικοινωνούσε μαζί τους είτε απ' ευθείας είτε μέσω Ζαίμηδων ή Πετιμεζαίων ή Νοταράδων. Στον Πύργο τους τους έστηνε αργηγείον κάπου διάβασα.

 

"Επικεφαλής τεμαχίου στρατιωτών πολέμησε κατά των εχθρών" Ετσι αναφέρει η πηγή του κ. Αθ. Τζώρτη στο πόνημά του στο blog του παρακάτω για τους αγωνιστές Κορδήδες, όπως υποθέτω και για άλλους εκατοντάδες οπλαρχηγούς οι οποίοι είχαν παράλληλο λιθοπάτι στην Πελοπόννησο. Φέρονται και ο Χριτόδουλος και ο Αναγνώστης πατέρας και γιός να πήραν μέρος στην ύψωση της επαναστατικής σημαίας στην περιοχή "Αγία Λαύρα 17 Μαρτίου 1821 όρκος στο Λάβαρο της Επανάστασης" Αλλωστε ήταν τα μέρη τους και λίγο απήχε η Αγία Λαύρα από το Περιθώρι και θα τα δούμε σε χάρτη. Αλλά ας πάμε μέσω links σε μερικές μάχες. Αυτές αργότερα και παρακάτω θα τις κατατάξω χρονολογικά εύκολο είναι. και συνεχώς θα τις εμπλουτίζω..

1804/αρ/χές/ Ο θάνατος του Γιαννιά του Παπά Ανδρέα ύστερα από άνιση μάχη στο Βαθύλακο (*) βλέπε ειδικό βιβλίο αφιέρωμα για το Γιαννιά του Βασίλη Κυριαζή.

1821/02/00/Δημητσάνα, έπαιζε κομβικής σημασίας ρόλο στην έναρξη του Αγώνα, μπαρουτόμυλοι.

1821/03/14/Πύργον Φενεού, Ο Παναγιωτάκης Γεραρής ήταν οπλαρχηγός από τη Ζάχολη (Ευρωστίνη) της Κορινθίας, από τους πρωτεργάτες της Επανάστασης του 1821. Στις 14 Μαρτίου 1821 μαζί με τον Ηγούμενο της Μονής Προφήτου Ηλία Ζάχολης Γερμανό, κήρυξαν την επανάσταση στην τότε κωμόπολη της Ζάχολης...  

1821/03/16/Αρφαρά Τσιπογλαίους (Αναγνώστης), 16/3/1821, Βλέπε blogspot Περί Τέχνης Γ.
1821/03/21/Καλαβρύτων, Πολιορκία και παράδοση των Καλαβρύτων. Εξακόσιοι αγωνιστές με αρχηγούς τον Σωτήρη Χαραλάμπη , τον Φωτήλα , τον Σωτήρη Θεοχαρόπουλο , τον Ιωάννη Παπαδόπουλο, τον Νίκο Σολιώτη και τους Πετμεζαίους..

1821/03/22 / Δερβενοχωρίων, Στις 22 και 23 Μαρτίου 1821 τα Δερβενοχώρια βρίσκονται «επί ποδός.

1821/03/25-1821/08/09/ Πολιορκία Νεόκαστρου. Βικιπαίδεια. Πύλος 

1821/03/27/ Αθανάσιος Διάκος, μάχη της Αλαμάνας.

1821-03-28/Μάχες Βαρδουσίων, .. Στα χρόνια της Επανάστασης του 1821 στα Βαρδούσια έδρασαν και προφυλάχτηκαν, στις λεγόμενες αποκλείστρες, οι εξεγερμένοι κάτοικοι των γύρω χωριών..

1821-03-29/ Μάχη του Λάλα; Η Σημαντική Νίκη των Ελλήνων . Οι Τούρκοι επιτέθηκαν στην ομάδα του Κολοκοτρώνη  στη διάβαση του Αγίου Αθανασίου. 300 Έλληνες Μανιάτες..

1821/03/03/ Πολιορκία του Κάστρου/ Λεβαδιάς/ Στις 31 Μαρτίου έγινε μάχη που διάρκεσε πέντε ημέρες. Ο Ρούκης και άλλοι ανέβηκαν νύχτα στο φρούριο για να το κυριεύσουν..

1821/04/00/Ακροκόρινθον (3 πολιορκίες) Απρ & Μάης 1821 οι 2 και η 3η, 26/10/1823,Τρείς πολιορκίες. βικιπαίδεια..

1821/04/23/Αθηνών, 23/4/1821 - 10/6/1821, Η μάχη της Αθήνας,

1821/04/14/Λεβιδίου με βαθμό Χιλιάρχου, 14/4/1821, Γιώργος Καραμπελιάς,

1821/04/14/Λεβίδι Καραμπελιάς. Βικιπαίδεια. Ήττα/ ψάξε και στα Α.Κ Διάσελο Αλωνίσταινας

1821/05/00 Πολιορκία Ακροκόρινθου

1821/05/05/ Ζυγού Δυτική Ελλάδα, πιθανώτατα.. 

1821/05/08/ Οδυσσέας Ανδρούτσος,στο Χάνι της Γραβιάς/ 

1821/05/10/ Χαραλάμπης Βιλαέτης 

1821/05/17/ Μάχη Τσάχλη Πολίτσα και μάχη Κατσαρού, πτώση του Ντελή Γεώργη Γιαννιά.

1821/05/27/Στεμνίτσα.

1825/06/24/Τρίκορφα.

1821/06/09 Πουσίου/http://www.lavaro21.gr/2016/06/09/h-allilografia-ellinon-ke-laleon-kata-tin-machi-sto-pousi-ilias/

1821/10/23/Μάχη της Τριπολιτσιάς/Άλωση/Χρέπα/Πτώση

1822/00/00 Περιθώρι ΚορινθοΑχαϊας και Περιθώρι Λακωνίας Τρίπολη, Ανω Χρέπα

1822/07/26/Δερβενάκια, 

1822/03/00/ Πατρών μετά του Κολοκοτρώνη το Μάτριο

1823/01/06/Η Μάχη της Ακράτας, βικιπαίδεια,
1823/01/05/Μαύρα Λιθάρια, https://www.tideon.org/istorika/1821/5799-5-1823

1823/10/26 Πολιορκία Ακροκόρινθου

1825/06/13/Μύλους Άργους, 13/6/1825, Βλέπε Βικιπαίδεια προς το παρόν με Ιμπραήμ.

1825/06/24/Τρίκορφα.

1826/04/10/ Εξοδος Μεσολογγίου

1826/07/03/ Πολιορκία της πόλεως των Αθηνών από τον Κιουταχή

1827/00/00/ Δρέπανο 1827.. 

1827/06/24/ Μέγα Σπήλαιο, 24/6/1827, Βλέπε https://peritxnisologos.blogspot.com, Γ. Καραμπελιάς,
1827/07/06/ Συνθήκη του Λονδίνου,

1827/08/26/ Καυκαριάς, Η Μάχη της Καυκαριάς ήταν μάχη της επανάστασης του 1821 μεταξύ των επαναστατημένων Ελλήνων και των Οθωμανών. Η μάχη έγινε στις 26 και 27 Αυγούστου 1827[1] στην Αχαΐα στο Παναχαϊκό όρος, και σε έναν απόκρημνο λόφο που λέγεται Καυκαριά(ς), περιοχή που βρίσκεται ανάμεσα στα χωριά Μαζαράκι και Λαπαναγοί. ..

1827/10/20 Ναυμαχία Ναυαρίνο, https://geetha.mil.gr/chronologio-ellinikis-epanastasis/

1828/02/09/ Καταστροφή των τοιχών της Τριπολιτσάς από τον Ιμπραήμ
182?/00/00/Μωσιά,  https://buk.gr/el/poli-perioxi/mosia

182?/00/00/Γυφτομάγαζα (;) "Πρώτος ο Νικόλαος Χριστοδούλου ή Σολιώτης, αγνοώντας τις ατέρμονες συνελεύσεις των προεστών στην Αγία Λαύρα, μαζί με τον Αναγνώστη Κορδή και άλλους κλέφτες, στις 14 Μαρτίου 1821 έστησαν ενέδρα και χτύπησαν στην τοποθεσία «Πόρτες» κοντά στο χωριό Αγρίδι τρεις γυφτοχαρατζήδες και τρεις ταχυδρόμους που μετέφεραν επιστολές του Καϊμακάμη της Τριπολιτσάς Μεχμέτ Σαλίχ στον Χουρσίτ πασά στα Ιωάννινα, κατόπιν παροτρύνσεως του Σωτήρη Χαραλάμπη". "Στο Φενεό ο Αναγνώστης Κορδής και ο Χρήστος Ζαχολίτης, μετά από συμπλοκή σκότωσαν Τούρκους γυφτοχαράτζηδες και ύστερα με ένοπλους Ζαχολίτες ενίσχυσαν τη μικρή δύναμη του Φιλικού Νικόλα Σολιώτη που μαζί με τους Ζαχολίτες επιτέθηκε σε Οθωμανούς φοροεισπράκτορες (χαρατζήδες) στο χωριό Πόρτα των Καλαβρύτων".

 

ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΝ: Για τον Αναγνώστη Κορδή..

https://www.wikiwand.com/ βλέπε link: wikiwand παρατηρήση No 96.

 

......

96. ↑ Ανωνύμου με αρχικά Α.Κ., Απαντήσεις και παρατηρήσεις εις το ανωνύμως εκδοθέν αχρονολόγητον φυλλάδιον επωνομαζόμενον «Ιστορικαί Αλήθειαι ή η Πετιμεζαϊκή οικογένεια». Ναύπλιο, 1850, σελ. 7. Αρχειοθετήθηκε 2016-03-05 στο Wayback Machine.:

<<"Στρατιωτικοί δε αρχηγοί (...) ενάρξεως της επαναστάσεώς μας, εν Αγία Λαύρα και εν Καλαβρύτοις, ήτον πρώτος ο Αναγνώστης Στριφόμπολας (...) Είχε δεκαπέντε περιπου μπουλουξίδες (καπετανέους) ... τον ανδρείον Αναγνώστην Κορδή εκ του τμήματος Χασίων, Σημαιοφόρον, όστις εβάσταξε την πρώτην Σημαίαν της παλιγγενεσίας, όταν εψάλη ικετήριος δοξολογία εις τον Ύψιστον ... την 17 Μαρτίου 1821 εν τω ναώ της υπεραγίας Θεοτόκου, την οποίαν Σημαίαν σήμερον εικονίζουσιν εις τας χείρας του Ιεράρχου Γερμανού Παλαιών Πατρών, συ δε αποδίδεις ψευδώς εις τους Πετιμεζέους.">>

Βλέπε και εδώ φυλλάδιον ΙΣΤΟΡΙΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑΙ.

https://www.kalavrytanews.com/2020/06/blog-post_94.html

 

 Βλέπε εικόνες από το ανωτέρω site που αναφέρονται στον Αναγνώστη Κορδή:

ΙΣΤΟΡΙΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑΙ

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ Α.Κ.

 

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ ΓΡΑΦΟΝΤΟΣ Χ.Ρ.Κ: Φαίνεται ότι εχουν γνώση οι φύλακες..

182?/00/00/Μεγάλα Δερβένια κατά του Μερμηγιόνη 

182?/00/00/Μονής Αγίου Μελετίου (;) επί Ομέρβεργιόνη

Συνεχίζεται..

ΓΙΑΝΝΙΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΟΥ ΠΑΠΑ ΑΝΔΡΕΑ ΚΑΙ ΝΤΕΛΗ ΓΙΩΡΓΗΣ ΥΙΟΣ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΙΑ

ΑΠΟ ΒΙΒΛΙΟ ΚΥΡΙΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΚΥΡΙΑΖΗ ΔΙΚΗΓΟΡΟΥ ΕΚ ΠΑΤΡΩΝ.

Θα παραθέσω μερικά δημοτικά τραγούδια ανάμεσα σε άλλες δεκάδες που σόζωνται για τους δύο αυτούς αφανείς ήρωες της προέπανάστασης δηλαδή μέχρι την εξολόθρευση των λεγόμενων Κλεφτών και Αρματολών με φιρμάνια από Σουλτάνο και ντόπιους Πελοποννήσιους μεγαλο-συμφεροντολόγους. Τον πατέρα Γιαννιά το γιό του Παπα Ανδρέα του Παπασταύρου και το γιό του ΝτελήΓιώργη.

 

 ΜΑΗΣ 1804

<<Τρία πουλάκια κάθονται

στον Ωλονό τη ράχη

Τόνα τηράει τα Νεζερά

τ' άλλο τη μέσα Μάνη

Το τρίτο το καλύτερο

μοιρολογάει και λέει:

- Ο Γιάννος τι να γίνηκε;

ο υιός του Παπανδρέου.

ουδέ στη Μάνη φάνηκε>>

..............

<<Σήκωσ' απάνου Γιάννο μου

και μη βαριοκοιμάσαι

βρέχει ο ουρανός και βρέχεσαι

χιονίζει θα μαργώσεις.

Θα σου βραχούνε τ' αρματ'

και τα χρυσά κουμπιά σου

και τ' ασημένιο Γιάννο μου το σπαθί>>

συνεχίζεται...

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΗΡΩΑ ΠΡΩΤΟΜΑΡΤΥΡΑ ΓΕΩΡΓΙΟΓΙΑΝΝΙΑ

ΝΤΕΛΗΓΙΩΡΓΗ (ΡΙΨΟΚΙΝΔΥΝΟΣ/ΤΡΕΛΛΟΣ)

http://users.uoa.gr/~nektar/history/3contemporary/fwtakos_bioi_peloponnhsiwn_andrwn.htm

 ΜΑΗΣ 1821

Πολλές μανούλες θλίβονται κι ούλες παργορούνται,

του Γε'ωργ' η μάνα θλίβεται, παρηγοριά δεν έχει

Στο παραθύρι κάθεται, τους κάμπους αγναντεύει

Τα ριζοβούνια τα' Ωλενού βλέπει σκοτεινιασμένα

Μην απ' τα χιόνια τα πολλά, μην από τον χειμώνα;

Μητ' απ' τα χιόνια τα πολλά, μην από τον χειμώνα

Τον μαύρο Γεώργη έκλεισαν οι άπιστοι Λαλαίοι.

Αυτοί δεν ήσαν λιγοστοί, ήσαν δυό τρείς χιλιάδες

κι ο Γιώργης ήτο μοναχός, με δώδεκα νομάτους

Ντερβής Αράπης, φώναξεν από το μετερίζι

Εβγα, Γεώργη, προσ΄κύνησε και δώσε τα' αρματά σου

-Μουρτάτη, πως με πέρασες να βγω να προσκυνήσω

Μη χάρις είμαι νιόνυφη τα χέρια σ' να φιλήσω;

Εγώ είμαι ο Γεώργης του Γιαννιά του πρώτου

καπετάνιου, και θα βαστάξω πόλεμον με δώδεκα

νομάτους, Μακροπανάγος φώναξε από ψηλή ραχούλα

-Βάστα, Γεώργη, τον πόλεμο, βάστα και το τουφέκι

Κι εγώ μεντάτι σ' έρχομαι με δυό και τρείς χιλιάδες

-Τι να βαστάξω, θειέ μου, τρεις μέρες και τρεις νύχτες

δίχως ψωμί, δίχως νερο, δίχως καμιά κυβέρνια.

Ποιός είναι άξιος και γλήγορος να πάη στην

Προστοβίτσα, να πάη να ειπή της Γεώργαινας, της

νεοπαντρεμένης να μην αλλάξη την Λαμπρή, φλωριά

να μην φορέση, τον Γεώργη τον εσκότωσαν>> 

 

Παρακάτω θα βρείτε αποσπάσματα από επίσημο site για το λήμα Κορδής Αναγνώστης, Χριστόδουλος, Γιώργης, Σπυρίδων, Αθανάσιος

https://paligenesia.parliament.gr

ΤΑ ΑΡΧΕΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΑΛΙΓΓΕΝΕΣΙΑΣ - Τόμος 1, σελίδα 265 (parliament.gr) 

ΤΑ ΑΡΧΕΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΑΛΙΓΓΕΝΕΣΙΑΣ - Τόμος 2, σελίδα 392 (parliament.gr) 

Προβάλλεται ο Αντρ.Κορδής εις Χιλιαρχίαν (Βούλευμα) 

Υπάρχει και Κορδής Αντώνιος Β'392, 703, τόμος 2

Υπάρχει και Κολιός Γεώργιος σελ. 703, τόμος 2

και Κολιός Κώνστας

ΤΑ ΑΡΧΕΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΑΛΙΓΓΕΝΕΣΙΑΣ - Τόμος 2, σελίδα 703 (parliament.gr) 

ΤΑ ΑΡΧΕΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΑΛΙΓΓΕΝΕΣΙΑΣ - Τόμος 7, σελίδα 560 (parliament.gr) 

Κορδής Αναγνώστης και Κορδής Χριστόδουλος (ευρετήριον)

ΤΑ ΑΡΧΕΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΑΛΙΓΓΕΝΕΣΙΑΣ - Τόμος 10, σελίδα 469 (parliament.gr) 

1824/08/16 Προβιβασμός τοθ Αντ.Κορδή εις Χιλίαρχον. 

ΤΑ ΑΡΧΕΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΑΛΙΓΓΕΝΕΣΙΑΣ - Τόμος 10, σελίδα 557 (parliament.gr)

ΤΑ ΑΡΧΕΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΑΛΙΓΓΕΝΕΣΙΑΣ - Τόμος 12, σελίδα 52 (parliament.gr) 

Εδώ και Κολιός

 

 

 

 https://www.mixanitouxronou.gr/oi-adikimenoi-iroes-toy-1821-kai-oi-peripeteies-stin-eleytheri-ellada-ta-vasanistiria-toy-nikitara-i-dolofonia-toy-androytsoy-i-diapompeysi-tis-mantos-mayrogenoys-nea-ekpompi/

Οδοιπορικό στον πανέμορφο Πύργο Κορινθίας. Ιστορία του τόπου με τον πανέμορφο παμπάλαιο ιστορικό Πύργο του Κορδή, όμορφες εικόνες του χωριού  Δες φωτογραφίες στο You Tube Πύργος Κορινθίας / Πύργος Κορδή, Πύργος Κορινθίας / Kordi Tower, Corinth, Greece.https://www.youtube.com/watch?v=sf6KTNT_R9g  / Ο Πύργος Κορινθίας αναφέρεται ως οικισμός ή μαχαλάς της Ζάχολης. Ο οικισμός οφείλει το όνομά του στον υπάρχοντα από την Ενετοκρατία Πύργο του Κορδή που δεσπόζει στο κέντρο του χωριού από τον 17ο αιώνα και άνηκε στην οικογένεια των Μαμμωνάδων./https://www.youtube.com/watch?v=DftgpWD9AFo /Μίλτος Πασχαλίδης : Στις ξερολιθιές../https://www.youtube.com/watch?v=OL9V3insAUw

 

Ο Πύργος του Κορδή στο Περιθώρι 

φωτογραφία από το διαδίκτυο

Ο Πύργος του Κορδή στο Περιθώρι φωτογραφία από το διαδίκτυο

 

Παραδοσιακοί χοροί εξω από την Αγία Λαύρα

κατά τη διάρκεια πανυγηρισμού της επαιτείου της επανάστασης

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΑΛΛΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ ΤΩΝ ΚΟΡΔΕΩΝ

Ζωή, Βασιλική, Σοφία Κορδή, (από πάνω αριστερά)

οι  άλλες δύο δεν τις γνωρίζω

Κόρες Κορδέων με φίλες 

και συγγενείς χρονολογία

δεκαετία του 1950 πιθανώτατα. 

Ποζάρουν έμπροσθεν της οικίας των 

Κορδή Χρήστου στο ρομαντικό πλατύσκαλο 

στεφανωμένες από λουλούδια όπως 

μπιγόνιες και γιασεμιά..

Η ιδία με πάρα πάνω φωτογραφία πιο καθαρή

Το σπίτι του Κορδή Άγγελου στο Μελίσσι Κορινθίας.

Στο χαγιάτι διακρίνονται ελάχιστα 

εφτά άτομα τα οποία πιθανότατα είναι

οι Βουλγαραίοι από την Αθήνα, Κώστας Βούλγαρης, 

Ελένη και ενδεχομένως τα παιδιά τους.

Άγγελος Κορδής, Χαρίκλεια και Ζωή 

(Υιοθετημένη κόρη από τον αδελφό του Χρίστο Κορδή)

Άγγελος, Φίλιππος, Χρίστος Κορδής, 

οι γυναίκες τους Δήμητρα, 

Χαρίκλεια και Αναστασία

Πάνω οι τρεις κόρες τους 

Σοφία Ζωή και Βασιλική.

 

 

Κορδής Χρίστος

1880- 6ος 1953 

Φωτογραφία από κάδρο 

στο πατρικό στο Μελίσσι./

Χαρίκλεια σύζυγος Άγγελου Κορδή

με το παλτουδάκι της ύστερα από Γάμο

ή καποια γιορτή ή κάποια άλλη τελετή

Εκατάγετο από το Κιάτο Κορινθίας

με ερωτηματικό προς επιβεβαίωση. 

Επίσης διερεύνηση με το γένος "Σιγανός"

 

'Αγγελος Κορδής

κατά προσέγγιση: 1870-1960

Χαρίκλεια γένος Σιγανού/Κιάτο 

κατά προσέγγιση έζησε 1890-1962

Ο Κορδής 'Αγγελος όσο ζούσε και τον θυμάμαι εγώ σε ηλικία 5-8-10 είχε σχέσεις με τους Καλαβρυτινούς εργάτες γής που έρχονταν από τα Καλάβρυτα για δουλειά και έμεναν πολύ καιρό σε κάποιο δωμάτιο είτε του υπογείου του (υποθέτω) είτε του λεγόμενου πέρα σπιτιού. Δούλευαν στις ελιές και στα αμπέλια ενδεχομένως σκαψίματα, βαριές δουλιές, στα λεμόνια ίσως, στα κέρινα και όπου αλλού. Θυμάμαι αχνά τις φυσιογνωνίες καθώς και την καθόλου τυχαία σχέση τους με τους Κορδέους. Σε ηλικία μου 5- 7 χρονών τύγχανα μεγάλης συμπάθειας από τον Άγγελο (και τη Ζωή και τη Σοφία) Κορδή ο ποίος με έδενε στο σαμάρι της γαϊδούρας για να μην πέσω και πηγαίναμε στα κτηματά του στην Αγριλιά για λεμόνια. Πολλές φορές μου έδινα φιλοδώριμα 50νταράκια για καραμέλες και γλυφιτζούρια από του Ανάπηρου το Περίπτερο. Παρακολουθσα από κοντά το πότσισμα του κήπου του μποστάνια και λεμονιές από την με τσιμέντο και στόμιο ροής τοιχείο λίμνη του κήπου, βλέπε και το σχετικό παραμύθι εδώ. Η Γιαγιά μας διηγόταν θρησκευτικές ιστορίες και παραμύθια και στο χαγιάτι της στήναμε κάμποσες φορές στο δημοτικό καραγκιόζι...

 

Φίλιππος Κορδής ο μελανόθριχος.

Εζησε κατά προσέγγιση 1875-1965 

από βαθειά γεράματα απεβίωσε στο Μελίσσι.

και η σύζηγός του Δήμητρα 1900-1988 

Άφησε τη πνοούλα της σε μεγάλη ηλικία

στην Αθήνα κοντά στο Hilton. Λίγο αργότερα 

και η αδελφούλα της εξαιρετικής ευγένιας 

και αρχοντιάς Λευκή.

Μπιγόνιες και Γιασεμιά στις σκάλες και τα σκαλιά, 

αγάπες και όνειρα και στοργή, 

διαχρονικές αξίες που δεν αλλάζουν ποτέ, χρονολογία  

πριν ή μετά την κατοχή.. μάλλον μετά..

Κορδή Ζωή, Χριστάκης Ρουμ. ζεύγος Βούλγαρη / Πουλούδη, 

Γιάννης Βούλγαρης, Κορδής Άγγελος, 

Ρουμελιώτης Σπύρος και ίσως Βασιλική Κορδή-Ρουμελιώτη 

Χρονολογία 1955 στον κάμπο με τις λεμονιές..

Σωτήρης Λάμπρου ανηψιός Αναστασίας Λάμπρου συζήγου Κορδή Χρήστου, από Διμηνιό Κορινθίας με την μικρή Χαρίκλεια και την γιαγιά Χαρίκλεια.. χρονολογία 1965 (;) περίπου. Στ βάθος η κυρά - Χρίσταινα παρακολουθεί τη σκηνή ή έχει ένοια την μικρή εγκονούλα της τη Χαρίκλεια που κάνει τα πρώτα της βήματα.. Βρίσκονται μπροστά από μία πολύ ωραία βεράντα με κηπίσκο και λουλούδια που συχνά παίζαμε κρυφτό αλλά και ένα άλλο παιγνίδι που είχε να κάνει με την ομορφιά πλαισιωμένη από τα άνθη της γιαγιάς. Απέναντι του Μπρακούλια το περιβόλι και πιό μπροστά του Βάγια το σπίτι που δεν φαίνεται.

Οι Κορδέαις κόρες με φίλες (;) τους ή συγγενείς

 (;) χρονολογία 1950 σύν πλήν..

 

 Κορδαίοι με τις γυναίκες τους στις σκάλες πάνω από το πλατύσκαλο δίπλα στις μπιγόνιες

Οι Κορδαίοι/Κορδήδες κατέβηκαν από τα χωριά των Καλαβρύτων.  Ένα σημαντικό κομμάτι σαν μύθο γνωρίζει και ο αδελφός μου που θα συμπληρώσει γιατί έχει να κάνει και με τους Ρέντη.. Ο Κιαμήλ Πασάς είχε 165 χωριά από την Κορινθία τσιφλίκι του και τα κρατούσε με προεστούς τύπου Ρέντη. Οι Ρέντη αρχικά ήσαν Κόρινθο (μαρτυρία Βούλα) και μετά περί το 1860 εγκαταστάθηκαν στο Μελίσσι. Μετά την απελευθέρωση υπήρχαν πολλά ακαλιέργητα χωράφια (ρουμάνια λεγόμενα) και έγιναν (διαβασα) πολλές αγοραπωλησίες.. μια παιδούλα υπό Ρέντη πέρασε στους Κορδέους κλπ.. περιμένω τον Μίμη να μου το πει αυτό.. εγώ θα συνεχίσω να συμπληρώνω σχετικά.. Ρώτησα το Τάκη τον Κλουτσινιωτη και μου είπε ότι οι δικοί του κατέβηκαν από ένα χωριό "Κλουτσίνες" αλλά το ορθόν είναι Κλωκίναις.. το βρήκα κάπου.. έχει ενδιαφέρον πολύ αυτή η ιστορία και για το χωριό να ερευνούσε κανείς τις ρίζες του... Πιστεύω ότι μπορεί κάποιος σίγουρα να πάρει κάποιες μαρτυρίες από τυπικές οικογένειες και να γραφτεί κάτι . Παράλληλα τώρα πλέον ψηφιακά μπορεί να γραφτεί κανείς μέλος της ψηφοποιημένης εθνικής βιβλιοθήκης στο Νιάρχος και να αντλήσει στοιχεία.. εγώ αφού διαβάσω κάποια πράγματα ακόμη θέλω να καταλήξω δεν ξέρω ακόμα σε ένα τύπου μοιρολόι η δημοτικό η κάτι άλλο ποιητικό αφήγημα με αυτά .. κάτι σχηματίζεται μέσα μου .. θα δω.. καλά νάμαστε ... Λοιπόν ο Φίλιππος Κορδής ζούσε Αθήνα .. ήταν έμπορος σταφίδας που λέγεται ότι έπεσε έξω .. που ποτέ δεν μάθαμε το λόγο.. αλλά πρόσφατα διάβασα σε μια τοπική εφημερίδα Ξυλοκάστρου για την κρίση της σταφίδας (χρονολογία ;) γιατί άνοιξαν άλλες αγορές σε άλλα κρατη και μαράζωσε το Δερβένι που είχε τρομερή ανάπτυξη με το προϊόν αλλά και γιατί άνοιξε ο δρόμος του Κιάτου με τα ορεινά του Φενεού.. Φαίνεται λοιπόν ότι ο Φίλιππος αντιμετώπισε κάποια κρίση που δεν άντεξε.. και.. όπως σήμερα μικροέμποροι.. Το σπίτι στο Μελίσσι ανήκε και σε αυτόν εν.μερει κάτοχος το είχε βάλει υποθήκη.. που τελικά με το πέρασμα των χρόνων έλειξε.. Του Άγγελου Κορδή το σπίτι ήταν δίπλα στου Χρήστου του Κορδή  και ήταν άτεκνος και είχε υιοθετήσει τη Ζωή του Σούλου.. Οι Κορδέοι άγνωστο είχαν καλές σχέσεις με τον Ρέντη. Ο αδελφός μου γνωρίζει κάτι. Επίσης η γιαγιά μου η Κορδίνα είχε μια έκδηλη συμπάθεια στους Ρέντη που την έζησα.. κάποιος "ιερός" δεσμός τους συνέδεε.. ίσως  για λόγους κάποιας υποχρέωσης/οφέλους από το παρελθόν σίγουρα. Μερες του 1981 το κατάλαβα, πριν απλά το έβλεπα..

Κορδής Χρίστος - Αμερική: 1913(;)-1930 (;) ή μετά

την Μικροασιατική καταστροφή; ή μετά την παγκόσμια οικονομική κρίση του 1929 (;): Άγνωστο. Πάντως επέστρεψε από την Αμερική εσπευσμένως και με κάποιο άλγος ίσως της χρεωκοπίας του Αδελφού του ο οποίος θα είχε κάποια φροντίδα για την περιουσία.. ενδεχομένως.. Το άλγος αυτό το έφερε βαρέως η Αναστασία η γυναίκα του και δεν μιλούσε καθόλου γιαυτό..

 

Κάμπος, Κέρινο, Αγριλιά, Ρουμάνια, Βλασέϊκα, Κάτω Δυτικό Μελίσσι, Κάτω κεντρικό Μελίσσι, η καλύβα του Κορδή (ως Γιώργη) ήτανε γνωστή τα υστερότερα χρόνια, Πλεύρα περιοχή στο μπαλκόνι του χωριού ένα από τα καλίτερα κομάτια με θέα είχε και ο Χρήστος και ο Άγγελος Κορδής.. Σήμερα ένα μικρό λείψανο της καλύβας έχει απομείνει. Εχω και φωτογραφίες εδώ:

Τα κορίτσα των Κορδέων με φίλες ή συγκενείς 

δεκαετία 1945-1955 ίσως δεδομένου της γένησσής τους 

μεταξύ 1925-1928 περίπου. 

Πχ η Βάσω παντρεύτηκε 25-26 χρονών τον Σπύρο Ρουμελιώτη.

Άγγελος Κορδής, 

Χαρίκλεια και Ζωή Κορδή στη Μέση

 

 

Οικογένεια Κορδεών, 'Αγγελου, Φίλιππου και Χρήστου με τις γυναίκες τους και τις τρείς κόρες τους. Ενα γιασεμί και ένα αγιόκλιμα πάντα ομόρφαινε την παρέα τους. Δήμητρα,Χαρίκλια και Αναστασία. Χρονολογία άς πούμε πριν το 1950.. Τα χρόνια της Κατοχής από την Γερμανική Μπότα δεν φαίνεται να "ζορίστηκαν" καθότι οι σχέσεις με τους Γερμαναράδες περνούσαν μπεσα από την τροφοδοσία και ήταν ήπιες. Είχανε να φάνε, σιτηρά, κρόμυα, πατάτες, σταφίδα και οι Γερμανοί επίτασαν μέρος της παραγωγής. Οι Γερμανοί είχαν επιτάξει το επάνω μέρος του σπιτιού το δεύτερο όροφο δηλαδή. Μια φορά ακούστηκε ένας πυροβολισμός και αυτοκτόνησε βάζοντας το πιστόλι στον κρόταφο ένας κατώτερος αξιωματικός. Ο φανερός λόγος ακούστηκε ότι οι συνάδελφοί του (ποιός ξέρει πόσα εγκλήματα είχε ο κάθε ένας τους κάνει αλλού) του κρύψανε το μπερέ.. και αυτός το έφερε βαρέως.. Μετλα αό αυτό πλάκωσαν οι Γερμανικές ανακριτικές αρχές να διερευνήσουν το γεγονός που λίγο ήθελε να κατηγορήσουν και τους Κορδέους για δολοφονία.. Τα αίματα άφησαν ένα βαθύ αποτύπωμα στο ξύλινο πάτωμα του σπιτιού που διακρίνεται μέχρι σήμερα.

Κορδής Φίλππος και Δήμητρα, Παπανδρικοπούλου (;) κάπου στο Κιάτο ή μάλλον στην ΑΘήνα. Σχέσεις και κουμπαριλίκια με Πουλουδαίους, Λευκή αδελφή Δήμητρας (1990), Βούλγαρη Κώστα και Ελένη, Κυριάκο και Γιάννη παιδιά τους. Τα σπίτια των Κορδέων προσφέρονταν για παραθερισμό των Βουλγαρέων τα καλοκαίρια. Αριστες Σχέσεις. Ο Φίλιππος έχτισε ένα παραθεριστικό καλύβι δίπλα στη θάλασσα στο ανατολικό Μελίσσι την επονομαζόμενη φάρμα την οποία πήρε τελικά το κύμα με την άνοδο της στάθμης του Κορινθιακού και το καταφάγωμα της παραλίας. Ωστόσο προλαβε το σημείο αυτό και επί ημερών Κορδή-Σούρλου Ζωή και Δημήτρη Ρουμελιώτη να γνωρίσει καλές ημέρες παρέες, γλέντια, ψαρέματα και βλέπε εδώ:

 

Κορδής Αγγελος και Χαρίκλεια 

στο κήπο του σπιτιού τους. 

Πολλές από τις φωτογραφίες αυτές 

παρήγοντο από του Βουλγαρέους, 

αργότερα και από τον Σωτήρη Λάμπρου.

Άγνωστοι

Το σπίτι του Άγγελου Κορδή διακρίνονται

 οι Βουλγαρέοι πιθανώτατα, κατεδαφίσθει 

την 10ετία του 1970-1980 (;) για να χτιστεί 

συγχρονη οικία της νεώτερης 

Χαρίκλειας Σούρλου-Γρηγόρη Μάγκα.

Και πάλι η οικογένεια των Κορδέων 

στο πλατύσκαλο του σπιτιού του Κορδή Χρήστου. 

Χρονολογία πρίν τον πόλεμο Γερμανική Κατοχή 1940 

αλλά μπορεί και λίγο συνπλην το 1950

ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ.

Κορδής Γ. Νικόλαος, υιός Γεωργίου Κορδή και Ευαγγελίας, αδελφού Κώστα, με θείο Κώστα Κορδή που είχε κατάστημα ρούχων στην Αθήνα, Πλατεία Ομονοίας. Δικηγόρος, κάτοικος Αθηνών και Μελίσσι Κορινθίας. Η μητέρα του Ευαγγελία πολλές φορές ανέβαινε στον Πειραιά για υποστήριξη της οικογενείας του Νικολάου. Είμασταν πολύ αγαπημένοι και την ανέβαζα στο Πειραιά με το Λάντα, έμενε στην Καστέλλα. Ο Κορδής Νίκος συνέβη να γνωρίζεται από το στρατό στον Έβρο με τον Πατρινό Δικηγόρο συγγραφέα του βιβλίου για τον Γιαννιά Πατρινό Βασίλη Ν. Κυριαζή με τον οποίο τους έφερα σε επικοινωνία.

 

Ο Κορδής Γ. Νίκος στις 8/1/2022 μου ανέφερε ότι ο Κορδής Φίλιππος, που εικονίζεται σε  μία από τις ανωτέρω φωτογραφίες, του είχε διηγηθεί ότι κάποιος από τους Κορδέους είχε εγκατασταθεί στην θέση "Κοκκινόβραχος" περί το 1850, δίπλα από πηγή που έβγαζε νερό  νερό. Κατασκέβασε μια ξύλινη παράγκα και εκεί ζούσε. Περί το 1865 ή 1875 κάποιος από τους Κορδέους κατασκέβασε μια καλύβα στο κάτω Μελίσσι δίπλα στην θάλασσα και με μία βάρκα πήγαινε απέναντι στη Ρούμελη και ψάρευε (σαρδέλα;) και μεγάλα ψάρια τα οποία τα έδεναν με τριχιές και ερχόταν από δω και την πωλούσε (πωλούσαν). Κορδής Παναγιώτης, επονομαζόμενος "Παναγιώτης ο μουρλός" ζούσε στο Κιάτο και εμφορείτο από προωθημένες δημοκρατικές ιδέες και είχε και ένα γιό μαρτυρία πατρός Νίκου, Κορδή Γιώργη. Έδωσα τηλεφωνικό υποσχετικό στο Νίκο να περάσω να τον ειδώ και να τα πούμε από κοντά. Περί Κορδέων των πρώτων που εγκαταστάθηκαν στη θέση "Κοκκινόβραχο" έχει ακούσει και ο αδελφός μου Ρουμελιώτης Δημητρης, μητρός Κορδή Βασιλικής, τα αποία και μας αναφέρει σε ιδιαίτερο σημείωμά του.

Με το Κορδή Γ. Κώστα (Κωστάκη) συναντήθηκα (Αυγ. 2021) συμπτωματικά στο Μελίσσι Κορινθίας παρά της Σούρλου - Κορδή Ζωής, θυγατέρας Χρίστου Κορδή εικονιζόμενου επίσης ανωτέρω, μετά των άλλων αδελφών και σε ερώτησή μου περί Κορδέων ανέφερε τα εξής: (βίντεο). Πέστε μας κύριε Κορδή. Πήγατε στο Περιθώρι με σκοπό να βρίτε κάποιον από τους απογόνους των Κορδέων;  Κ.Κ.: Ναι πήγα εκεί. Καλοκαίρι toy 2014 ή 2015. Χωριό εκεί ερημιά. Από τις 11.00 ώρα πάνε όλοι για ύπνο και σηκώνονται στις 2 και πάνε καλλιεργούνε. Ύστερα από μια βδομάδα έρχεται ένας  ο οποίος ήταν ακριβώς σαν εμένα. Τον λέγαν Κορδή Βασίλη. Μου λέει είμαι από το Περιθώρι μου λέει. Μας εζήτησες; Ναί του απάντησα. Ηταν σαν εμένα πρόσωπο, κεφάλι, ύψος. Ζωή Σούρλου: Το DNA. Κ.Κ.: Από τότε δεν ξαναπήγα. Ο Φίλππας μου είχε αναφέρει ότι "έχουμε κατέβει από κει" 1885-1890 κάπου κει. Χρήστος Ρουμελιώτης: Λοιπόν, κατά σειρά: Ουρανία, Γιώργης, Πηνελόπη Κώστας.  Ο Γιώργης Κορδής και η Ζωή-Βάσω Κορδή ήσαν πρώτα ξαδέλφια.

Ρουμελιώτης Σ. Δημήτρης (ΡΔ)

Ο ΡΔ (1955- ) κάτοικος Μελισσίου Κορινθίας, υιός Κορδή Βασιλικής έχει συλλέξει προφορικό υλικό για την έλευση των Κορδέων στο Μελίσσι και την εξέλιξη των απογόνων τους στην περιοχή. Εδώ θα πρέπει να σημειώσουμε ότι στο Μελίσσι υπήρχε φαμίλια προεστών Ρέντη που είχε σχέση με την άλλη φαμίλια Νοταρά από Τρίκαλα Κορινθίας. Με κάποιο τρόπο λοιπόν οι Κορδέοι συνδέθηκαν με τους Ρεντέους.. Αυτό όμως ας μας το διηγηθεί ο ΡΔ και ο γράφων θα αναφερθεί τι γνώρισε η άκουσε η έζησε κατά τα χρόνια που ήταν στο χωριό ιδιαίτερα κατά τις βουλευτικές εκλογές του 1981.

Μας λέγει λοιπόν ο ΡΔ.: ...................

 

Κυριαζής Ν. Βασίλης: Πάτρα Μάης 2021, εκδήλωση για το Γιαννιά.

 

Την ιστορία την έγραψαν οι κοτζαμπάσηδες.Την ιστορία αν και την θάβουν την διαστρεβλώνουν κλπ αυτή αφήνει πάντα μια χαραμάδα να περάσει το φως, η αλήθεια. Ο Γιαννιάς είχε έλθει στα Τρίκαλα Κορινθίας. 1787. Πετιμεζάς.Στην εκδήλωση ο κ.Κυριαζής θεώρησε τον Ρουμελιώτη Χρήστο ως (ανεπίσημα) εκπρόσωπο Κορινθίας.

Γεράσιμος Γ. Γερολυμάτος: Σχόλια για "ντοκυμαντέρ"  ΣΚΆΙ. 

http://peritexnisologos.blogspot.com/2022/01/blog-post_15.html#more

Στο ανωτέρω λίμα πολύ σημαντική χρήσιμη είναι η τοποθέτηση του κυρίου Γεράσιμου Γερολυμάτου για να κατανοήσουμε την συγκυρία της Ναυμαχίας του Ναυαρίνου και τη σημασία της.

<><><><><><>

Για τον αγωνιστή Αναγνώστη Στριφτόμπολα: Βρήκα αυτό το μοιρολόι:

Τρεις περδικούλες κάθουνται, 

Στη μέση στο Λεβείδι. 

Έχουν τα νύχια κόκκινα 

Και τα φτερά βαμμένα..

 

Η μια κοιτάει τη Κέρτεζη

κ' άλλη τις Κλουτσίναις

κ' η τρίτη η καλλίτερη

μοιρολογάει και λέει,

...

..................................

Πολύ ενδιαφέρον έχει το παραπάνω μοιρολόι το οποίο το βρήκα στο διαδύκτιο και δεν θα ήθελα να το αντιγράψω εδώ λόγω πνευματικών δικαιωμάτων παρά να κάνω λίνκ. Στο βιβλίο με τα απομνημονεύματα του Κολοκοτρώνη το αντέγραψα να υπάρχει. Μέσα σε αυτό το μοιρολόι βρήκα και τις Κλουκίναις το χωριό της οικογένειας Κλουτσινιώτη η οποία έχει κατέβει από κεί.

Μαρτυρία συνομιλία με Βούλα Γκιολή.

Β.Γ// Χρήστο καλημέρα ! Είδα κ διάβασα κ σε συγχαίρω για την εξαιρετική δουλειά σου, την ιστορία των Κορδαίων Έχω επισκεφθεί κ φωτογραφίσει τον Πύργο στη Ζάχολη.. Δεν θυμάμαι αν είναι μουσείο ... τότε που πήγα ηταν κλειστά.. Τώρα, πως ήρθαν κάποιοι η κάποιος στο Μελίσσι που επί τουρκοκρατίας ήταν τσιφλίκι του Τούρκου διοικητή της Κορίνθου... βέβαια ξέρω πως πολλές οικογένειες κατέβαιναν κ έρχονταν απο άλλα μέρη εδώ... Ο Φίλιππος ζούσε Αθήνα; Ο Άγγελος δίπλα σας; Ο παππους του Νίκου ηταν αδερφός τους;
Χ.Ρ.// Ναι σωστά έτσι είναι.. πολλοί κατέβηκαν από εκείνα τα χωριά προς τα δω όπως οι Κορδήδες. Ένα σημαντικό κομμάτι σαν μύθο γνωρίζει και ο αδελφός μου που θα συμπληρώσει γιατί έχει να κάνει με τους Ρέντη.. ο Κιαμηλ Πασάς είχε 165 χωριά από την Κορινθία τσιφλίκι του και τα κρατούσε με προεστούς τύπου Ρέντη. Μετά την απελευθέρωση υπήρχαν πολλά ακαλιέργητα εδάφη (ρουμάνια) και έγιναν διαβασα κάπου πολλές αγοραπωλησίες.. ή κάτι άλλο. Μια νεαρή (παιδούλα;) υπό Ρέντη πέρασε στους Κορδέους λέει ο μύθος περιμένω τον Μίμη να μου το πει αυτό.. εγώ θα συνεχίσω να συμπληρώνω σχετικά. Ρώτησα και το Τάκη το Κλουτσινιωτη και μου είπε ότι οι δικοί του κατέβηκαν από ένα χωριό "Κλουτσίνες" αλλά το ορθόν είναι Κλωκίναις.. το βρήκα κάπου.. έχει ενδιαφέρον πολύ αυτή η ιστορία και για το χωριό να ερευνούσε κανείς τις ρίζες του... Πιστεύω ότι μπορεί κάποιος από κει εσύ σίγουρα να πάρει κάποιες μαρτυρίες από τυπικές οικογένειες και να γραφτεί κάτι. Παράλληλα τώρα πλέον ψηφιακά μπορεί να γραφτεί κανείς μέλος της ψηφοποιημένης Εθνικής Βιβλιοθήκης στο Κέντρο Πολιτισμού Υδρυμα Σταύρος Νιάρχος και να αντλήσει στοιχεία.. εγώ αφού διαβάσω κάποια πράγματα ακόμη θέλω να καταλήξω δεν ξέρω ακόμα σε ένα τύπου μοιρολόι η δημοτικό η κάτι άλλο ποιητικό αφήγημα με αυτά .. κάτι σχηματίζεται μέσα μου .. θα δω.. καλά νάμαστε ... Λοιπόν ο Φίλιππος ζούσε Αθήνα .. ήταν έμπορος σταφίδας και λέγεται ότι συνάντησε δυσκολίες.. αλλά πρόσφατα διάβασα σε μια τοπική εφημερίδα Ξυλοκάστρου για την κρίση της σταφίδας γιατί άνοιξαν άλλες αγορές σε άλλα κράτη και μαράζωσε το Δερβένι που είχε τρομερή ανάπτυξη με το προϊόν αλλά και γιατί άνοιξε ο δρόμος του Κιάτου με τα ορεινά του Φενεού.. Φαίνεται λοιπόν ότι ο Φίλιππος αντιμετώπισε κάποια κρίση όπως σήμερα μικροέμποροι.. Ζούσε ως επί το πλείστον στην Αθήνα και είχε και ένα κομάτι παραθαλάσσιο οικόπεδο όπου κάτέβαινε το καλοκαίρι ελέγετο "φάρμα" Του Άγγελου το σπίτι ήταν δίπλα μας και είχε υιοθετήσει τη Ζωή (μετέπειτα) Σούρλου που λέμε.. Οι Κορδέοι άγνωστο είχαν σχέση με τον Ρέντη. Ο αδελφός μου γνωρίζει κάτι. Επίσης η γιαγιά μου η Κορδίνα είχε μια "τρομερή" προσήλωση στο Ρεντέϊκο που την έζησα. Αυτά λοιπόν και ο,τι άλλο προκύψει να φτιάξουμε το μύθο να περνάει η ώρα..
Β.Γ.// .. Εγώ γνωρίζω ότι οι Ρέντη(δες) ήρθαν Μελίσσι κ πήραν το μέρος σ' αυτό γύρω στα 1860-1870 Είχαν ιδιοκτησίες παλαιά και νέα Κόρινθο.. Τώρα δεν έχουν εκει.... Για τις Κλουτσίνες γνωρίζω απο τον Παναγιώτη Κλουτσινιώτη του (Γιώργη;) ότι κατάγονται Αρκαδία... Η σταφιδική κρίση 1905-1910 ταρακούνησε την Πελοπόννησο και ξενιτεύτηκαν τότε χιλιάδες Έλληνες.. Σ ευχαριστώ πολυ! Έγραψες τοοοσα! Έκθεση!  Τα δίπατα σπίτια ήσαν τετράγωνα με χαγιάτι και τετραριχτη στέγη. Χτίστηκαν μετά το 1920 τα περισσότερα και οι ιδιοκτήτες τους είχαν σχέση με Αμερική.. Το ίδιο και ο παππούς Τριάντης 1895 - 1900 και 1917 ένας του γιος. Πολλοί Μελισσιωτες ξενιτεύτηκαν στην Αμερική.. καθώς και ο παππούς Μανώλης (Γκιολής).