Πασσά Σοφία
Θαμπή είναι η μορφή σου
Πίσω απ' το γυαλί
Μύρο ραίνουν οι στιγμές
Που ζήσαμε μαζί...
Θαμπή είναι η μορφή σου
Μέσ' στο ...κινητό
Γλυκό είναι το δάκρυ
που μου γεμίζει το καινό...
Πέταξε η μορφή σου
Ψηλά στον ουρανό
Και μ' άφησε μονάχο
Δίχως φτερά σ' ωκεανό...
Σε ζήλευε η αγάπη
Σε φθονούσε η στοργή
Που στα μικρά παιδιά
Περίσσια έδινες εσύ...
Χλωμή είν' η φωνή σου
Τώρα κάτω απ' το σταυρό
Να μη σε ξεχάσω λέει
Μ' αναφιλητό....
Ρουμελιώτης Χρήστος
Κυριακή, 16 Νοεμβρίου 2008
Αρχαία Κόρινθος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου