Mε αφορμή "Tierce rime pour votre âme"
Του Guillaume Apolinnaire
Για σας κυρία μου
Να βάλω θέλω την ψυχή σας μες στην αγκαλιά μου και να την νανουρίσω
Να ψάλω Ύμνο για την ψυχής σας μέσα σ’ έρημο μοναστήρι της ομορφιάς
Σας ψάχνω μες στη καταστροφή σαν λαμπερό μαργαριτάρι της ειρήνης
Σας ψάχνω στον έναστρο ουρανό της μνήμης που μου χαρίσατε μια βραδιά
Η σειρήνα ουρλιάζει. Το άρωμά σας φιλί κλεισμένο σε συρτάρι ποτέ ανοιγμένο
Γαλάζια λίμνη με βαρκούλα τη ψυχή σας. Σκύψανε τα χείλη μου να πιούν νερό
Και το νερό ήταν γλυκό μα πιο γλυκό το φιλί του φεγγαριού στα μαγουλά σας
Και ζήλευαν τα λιμνο-λούλουδα βρέχοντας τα φύλλα τους στη γλύκα της ψυχή σας
Ευγενική ψυχή της ψυχής μου. Κοιμήσου στην αγκαλιά μου και,
Άκου ένα νανούρισμα που θα σου πω: «Κοιμήσου εσύ και χε τα μάτια ανοιχτά
Να δεις τ’ αστέρι που θα πέφτει από τον ουρανό» … και,
Μαζί να πούμε μιαν ευχή: « Ψυχή μου είθε, μέσα σου για πάντα να κατοικώ»
Χρήστος Ρουμελιώτης
Αθήνα, 27 Δεκεμβρίου 2007
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου