Παρασκευή 21 Δεκεμβρίου 2007

Χριστούγεννα - Αριστοφάνης


Χριστούγεννα - Αριστοφάνης

Εμείς τα δένδρα είπαμε φέτος να πάρουμε το λόγο και γιαυτό πέρα από τη δική μας τη φωνή, που θέσαμε εν ρύμη παρακάτω, ζητήσαμε βοήθεια και από τα πουλιά του Αριστοφάνη καθώς και από τη λαϊκή παράδοση που είναι τόσο πλούσια σε κάλαντα με οικολογικές ευαισθησίες : Ο πλανήτης μας κινδυνεύει. Η άκρατη υλοτόμηση των δασών, οι πυρκαγιές, το λιώσιμο των πάγων η τρύπα του όζοντος μας έχει συγκλονίσει. Ευκαιρία λοιπόν τώρα, λίγο πριν τα Χριστούγεννα να θυμίσουμε στους φίλους μας τους ανθρώπους ότι καιρός είναι να σκύψουν περισσότερο πάνω στη φύση και να αφουγκραστούν την αναπνοή της. Να σκεφθούν πως είναι δυνατόν να μην την παραδίδουν στις φλόγες, να περιορίσουν δραστικά την εκπομπή αερίων που καταστρέφουν το όζον και να σταματήσουν να δηλητηριάζουν το έδαφος και τα νερά της.

Εμείς τα δένδρα είπαμε φέτος να πάρουμε το λόγο
Και να ευχαριστήσουμε συνάμα και εν τω γραπτώ τω λόγω
Τα πουλιά του Αριστοφάνη που να χαρίσουν θέλουνε στο κόσμο…

Α. Ευχές πουλιών…

"Πλούτη, υγεία και ζωή,
Νιάτα ειρήνη και ξεφάντωμα,
Γέλια, χαρές και του πουλιού το γάλα…
Ανθρωποί μου
πλούσιοι να γενείτε και με τόσο πολλά πολλά
Ασήκωτα αγαθά να φορτωθείτε"!
(Απόσπασμα από τις όρνιθες του Αριστοφάνη)

Β. Ύμνο στον Πάνα (τον θεό των Δασών)

«Ω μούσα του άλσους
Τσιουτσίου τσιουτσίου τσιουτίγξ
Που χίλιους κελαηδάς σκοπούς, μαζί σου εμείς
Και στων βουνών τις κορυφές και στα βαθειά φαράγγια,
τσιουτσίου τσιουτίγξ
Σε δένδρο φουντωμένο καθισμένα,
τσιουτσίου τσιουτίγξ
μέσ’ από τους καστανούς ξεχύνουμε λαιμούς μας
ιερά μελωδικά τραγούδια για τον Πάνα
και σοβαρούς χορευτικούς ρυθμούς για την Κυβέλη,
τοτοτότο τοτοτότο τοτοτίγξ
Εκείθε σαν τη μέλισσα ένας ποιητής, ο Φρύνιχος
Γευόταν τον καρπό απ’ αμβρόσιες μελωδίες
Και το τραγούδι που έφερνε γλυκό ήταν σαν το μέλι,
τσιουτσίου τσιουτίγξ»
(Απόσπασμα από τις όρνιθες του Αριστοφάνη, ύμνο στο θεό των δασών Πάνα και τη θεά των βουνών Κυβέλη)

Γ. «Να τα πούμε»;

Χριστούγεννα, πρωτούγεννα, πρώτη γιορτή του χρόνου,
Για βγείτε, δες τε, μάθετε, πού ο Χριστός γεννιέται
Γεννιέται και βαφτίζεται στο μέλι και το γάλα.
Το μέλι τρων οι άρχοντες, το γάλα οι αφεντάδες
Και το κηρί της μέλισσα το τρώει η Παναγίτσα…

Σ’ αυτό το σπίτι πούρθαμε, πέτρα να μην ραίσει
Κι ο νοικοκύρης του σπιτιού χρόνια πολλά να ζήσει…
Εσένα πρέπει αφέντη μου, στα πεύκια να κοιμάσαι,
Βελούδα να σκεπάζεσαι κι αφέντης να λογάσαι.
Κυρά μου, σα θα στολιστείς, να πας στην εκκλησιά σου,
Χρυσά λουλούδια πέφτουνε, από την περπατησιά σου…

Καλημέρα σας βουνά,
Καλημέρα θάλασσα
Και καλή Πρωτοχρονιά !...
(Απόσπασμα από κάλαντα των Χριστουγέννων μιας άλλης εποχής)…

Δ. «Να τα πούμε»;

Άγιος Βασίλης έρχεται από την Καισαρεία,
Βαστάει πέννα και χαρτί, χαρτί και καλαμάρι,
Το καλαμάρι έγραφε και το χαρτί εμίλιε.
Και στο ραβδί του ακούμπησε, να πει την αλφαβήτα.
Και το ραβδί ήτανε ξερό, χλωρά βλαστάρια επέτα,
Κι απάνω στα κλωνάρια του πέρδικες κελαηδούσαν ….
(Απόσπασμα από κάλαντα Πρωτοχρονιάς μιας άλλης εποχής)…

Ε. «Να τα πούμε»;

Εμείς τα δένδρα ευχόμαστε Χρόνια Πολλά
Στου Αριστοφάνη τα αγαπημένα μας πουλιά
Και στης γης τα ειρηνόφιλα ανθρώπινα μυαλά

Εμείς τα δένδρα διαμαρτυρόμεθα σφοδρά
Γιατί αφανισμό υφίσταται η φυσική ομορφιά
Από την άκρατη των α-λόγων αποκοτιά

Εμείς τα δένδρα διαμαρτυρόμεθα σφοδρά
Γιατί μας στολίζουν με λαμπόνια πνικτικά
Που στάζουν εκμετάλλευση αλα κινεζικά

Εμείς τα δένδρα διαμαρτυρόμεθα σφοδρά
Γιατί ζούμε στη φύση σε δάση πυκνά
Και προστασία δεν έχουμε από τη φωτιά

Εμείς τα δένδρα διαμαρτυρόμεθα σφοδρά
Και δεν θέλουμε μόνο στολίδια λαμπερά
Αλλά έχουμε ανάγκη από αγάπη και δροσιά…

Καλοί μας άνθρωποι, και για να μην λέτε ότι μόνο διαμαρτυρόμεθα και τραγουδιστά μάλιστα ευχαριστούμε όλους όσους μας νοιάζονται με κάθε τρόπο. Εμείς πάντα θα τους προσφέρουμε καλοτυχία, χαρά, ευτυχία, δροσιά, προστασία, ελπίδα, αναπνοή αλλά και ξυλεία, τέχνη, κατοικία, και γλυκούς καρπούς…

ΣΤ. Λαϊκές ευχές…

«Καλά Χριστούγεννα!» με τη σκέψη της Υγείας και της χωρίς καμιά απουσία συγκέντρωσης των μελών του σπιτιού.
«Καλή Χρονιά!» με την ελπίδα και τον εκβιασμό της Τύχης για την εξασφάλιση τουλάχιστον ενός χρόνου χαράς και σοδειάς, και :
«Χρόνια πολλά!» ένα παραπάνω τόλμημα, για την ποθητή Μακροζωία !!!(Ευχές από το βιβλίο του Δημ.Σ.Λουκάτου, εκδόσεις Φιλιππότη)

Χρίστος Ρουμελιώτης, φίλος δένδρων
Αθήνα, Παρασκευή, 21 Δεκεμβρίου 2007
3:08:15 πμ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου