Επιθυμία

Πίνακας του Γιάννη Γαϊτη

Με αφορμή το « L’enfer» του Guillaume Apollinaire

Επιθυμία

Κόλαση έρημος απέραντη δίψα

Κόλαση θάλασσα πικροθάλασσα

Και έσκυψε η επιθυμία να πιει

Αλμυρό νερό…

Κόλαση ψυχή γαλάζια θάλασσα

Γεμάτη μαύρες μάσκες θανάτου

Ω δόξα ω αγάπη που σας ωθεί

Το πυρωμένο πέρασμα τ’ αγέρα

Κόλαση επιθυμία δόξας αβάστακτη

Κόλαση νύχτα γλυκών αναμνήσεων

Περιμένω να ξημερώσει

Ν’ αγγίξω την αθανασία σου…

Χρήστος Ρουμελιώτης

30/12/2007 8:58:59 πμ

Πρωτοχρονιά

VOEUX IRLANDAIS 2008

Prenez-vous le temps de travailler plus : c'est le prix du succès

Prenez-vous le temps de réfléchir plus : c'est la source de la force

Prenez-vous le temps de jouer plus : c'est le secret de la jeunesse

Prenez-vous le temps d’être plus d'amical : c'est la barrière au bonheur

Prenez-vous le temps de se rêver : c'est la manière d’envoler aux étoiles

Prenez-vous le temps d’aimer plus : c'est la joie de la vraie vie

Prenez-vous le temps d’être plus heureux : c'est la musique de l'âme

Sur cette manière nous vous souhaitons un bon glissement à tout niveaux dans la nouvelle année 2008 Message transmis par mes amis Gabrielle et Günter Schmid

Ιρλανδέζικες ευχές

Εργαστείτε με μεράκι : είναι το τίμημα της επιτυχίας

Σκεφτείτε βαθύτερα : είναι η πηγή της δύναμης

Παίχτε και σεις σαν παιδιά : είναι το μυστικό της νιότης

Εκδηλώστε τα φιλικά σας συναισθήματα : είναι ο δρόμος προς την ευτυχία

Κάντε περισσότερα όνειρα : είναι ο τρόπος να πετάξετε στα σύννεφα

Αγαπήστε με πάθος : είναι η χαρά της αληθινής ζωής

Βρείτε χρόνο να είστε περισσότερο ευτυχής : είναι η μουσική της ζωής

Με αυτόν τον τρόπο επιθυμούμε να σας ευχηθούμε καλό πέρασμα σε όλα επίπεδα στο νέο έτος 2008

Tο ανωτέρω μύνημα μου εστάλει από το φίλο μου Γκούντερ και την Γκαμπριέλ στο www.schligger.de

'Ερωτας απουσία

'Ερωτας απουσία

Πίνακας του Lanncourt Bernard

Ο έρωτας και η απουσία με αφορμή τα «Epousailles»

του Guillaume Apollinaire

Μια φορά ένα καλοκαιράκι ο έρωτας πετούσε στην άκρη του ωκεανού…

Και σ’ ένα ακρογιάλι είδε να κάθεται η απουσία. Τα γαλάζια μάτια της

Η απουσία ψεγαδιών στο χυτό κορμί της, έκαναν τη καρδιά του έρωτα

Να σκιρτήσει και να της ζητήσει αμέσως το χέρι…

Απουσία μου της είπε: Χρόνια τώρα πετάω και ψάχνω να βρω την

Την ιδανική γαλήνη, την αιώνια αγάπη, τον έρωτα τον πραγματικό.

Γνωρίζω ότι είσαι ανήλικη ακόμη, και χρειάζεσαι την άδεια της Ωκεανίδας

μητέρας σου να πεις το ΝΑΙ. Αλλά εγώ ακριβώς γι αυτό το λόγο σε θέλω.

Η παρ-ουσία δεν με ενδιαφέρει.

Η απ-ουσία γοητεύτηκε από τη χειρονομία του έρωτα και ανταποκρίθηκε θετικά.

Από τότε και οι δυο μαζί κατοικούν στην άκρη του γαλάζιου Ωκεανού

απολαμβάνοντας μέσα στην απόλυτη σιωπή την ομορφιά της φύσης

μακριά από την παρ-ουσία υλικών και ζηλότυπων προκλήσεων.

Χρήστος Ρουμελιώτης, Φίλος του Apollinaire

Αθήνα, 29/12/2007 5:45:38 πμ

Σιγή

Ελεύθερη απόδοση δύο ποιημάτων μιας blogger - ποιήτριας από το blog της

Σιγή…

http://lesmotsdesmaux.over-blog.com/article-7264099.html

Γη ύδωρ αήρ

Ψυχές που βολοδέρνουν στην καταιγίδα

Σώματα που βράζουν χωρίς μυστικά

Πνεύματα που ανάβουν στη σκιά του φωτός

Γη ύδωρ αήρ

Πεπρωμένο, Ήχος, Λέξεις

Γη ύδωρ αήρ

Τραγούδι αποκαλυπτικό…

Υπόσχεση μιας γαλήνης…

Καρδιά μου έριξα άγκυρα…

Το αεράκι και η ανάσα

http://lesmotsdesmaux.over-blog.com/article-7264082.html

Κοίτα ο ουρανός αλλάζει

Καθώς περπατούμε

Κοιτάμε τις παλάμες μας

Περίεργα αινίγματα

Κάτω από τη οξιά

Όνειρα, σιγή, ζεστασιά …

Τα πάθη τίμημα της πίστης

Στο αιώνιο μέλλον…

Κοίταξε τον ανοιχτό ορίζοντα

Λέξεις λέξεις λέξεις

Αναμνηστικές πετρούλες

Δεν σε χορταίνω Γη

Αφρός τα βήματά μας

Φορούν την ψυχή μας

Τότε έγινα

Το αεράκι της ανάσας σου

Χρήστος Ρουμελιώτης

Τετάρτη, 21 Νοεμβρίου 2007

7:15:13 πμ

Στη γειτονιά των μαργαριτών

Και έφερεν ο ήλιος το πρωί

Κι έλιωσαν οι δροσοσταλίδες

Και στρώθηκαν τα πανιά

Κι έγειραν στις ελιές οι σκάλες

Και χτενίζονταν τα λιόκλαρα

Και έπεφταν οι καρποί

Και γέμιζαν τα σακιά

Κι οι μαργαρίτες χαίρονταν

Τον ήλιο του απομεσήμερου

Και υποσχέσεις έδιναν

Πως πάντα αγνές θα μέναν

Και οι λοφίσκοι απέναντι

Με τις κορυ-φούλες χάιδευαν το ουράνιο γαλάζιο

Και οι κορμοί και οι μαργαρίτες και τα πουρνάρια

Παίνευαν τη σοδιά του νοικοκύρη

Και εύχονταν «Και Του Χρόνου Αμήν»

Χρήστος Ρουμελιώτης

Μάζεμα ελαιο-κάρπου

Αγιος Ανδριανός, 22-12-2008

+ Χρήστος και Μαριώ και Πόπη Χρήστου

+ Βιολέττα Φάνης Βαγγέλης

Για σας κυρία μου

Mε αφορμή "Tierce rime pour votre âme"

Του Guillaume Apolinnaire

 Για σας κυρία μου

Να βάλω θέλω την ψυχή σας μες στην αγκαλιά μου και να την νανουρίσω

Να ψάλω Ύμνο για την ψυχής σας μέσα σ’ έρημο μοναστήρι της ομορφιάς

Σας ψάχνω μες στη καταστροφή σαν λαμπερό μαργαριτάρι της ειρήνης

Σας ψάχνω στον έναστρο ουρανό της μνήμης που μου χαρίσατε μια βραδιά

Η σειρήνα ουρλιάζει. Το άρωμά σας φιλί κλεισμένο σε συρτάρι ποτέ ανοιγμένο

Γαλάζια λίμνη με βαρκούλα τη ψυχή σας. Σκύψανε τα χείλη μου να πιούν νερό

Και το νερό ήταν γλυκό μα πιο γλυκό το φιλί του φεγγαριού στα μαγουλά σας

Και ζήλευαν τα λιμνο-λούλουδα βρέχοντας τα φύλλα τους στη γλύκα της ψυχή σας

Ευγενική ψυχή της ψυχής μου. Κοιμήσου στην αγκαλιά μου και,

Άκου ένα νανούρισμα που θα σου πω: «Κοιμήσου εσύ και χε τα μάτια ανοιχτά

Να δεις τ’ αστέρι που θα πέφτει από τον ουρανό» … και,

Μαζί να πούμε μιαν ευχή: « Ψυχή μου είθε, μέσα σου για πάντα να κατοικώ»

Χρήστος Ρουμελιώτης

Αθήνα, 27 Δεκεμβρίου 2007

Happy year 2008

FOR ALL MY FRIENDS IN THE WORLD !

POUR TOUS MES AMIS-AMIES DANS LE MONDE !

Its me Christos again

Just before the year’s turn

Whishing you wo+Men

Merry Christmas and

Happy New Year

Two y before Ten y = 2008 !

In love, health and wealth

For entire the World

Either Christians or not

What ever our beliefs or gods

We are in need of peace talks

We are not in need of the terror of the war

Between oil-rich and gun-rich commons…

We are in need of a new status quo…

Praxis for equilibration on development is the only solution

Earth is not rubbish. Say NO to the pollution

Action is the only passion against nature’s destruction

Create a new co understanding between nations

Earth should last for ever and ever

Christos Roumeliotis

http://roumeliotis.blogspot.com

Χριστούγεννα - Αριστοφάνης

Χριστούγεννα - Αριστοφάνης

Εμείς τα δένδρα είπαμε φέτος να πάρουμε το λόγο και γιαυτό πέρα από τη δική μας τη φωνή, που θέσαμε εν ρύμη παρακάτω, ζητήσαμε βοήθεια και από τα πουλιά του Αριστοφάνη καθώς και από τη λαϊκή παράδοση που είναι τόσο πλούσια σε κάλαντα με οικολογικές ευαισθησίες : Ο πλανήτης μας κινδυνεύει. Η άκρατη υλοτόμηση των δασών, οι πυρκαγιές, το λιώσιμο των πάγων η τρύπα του όζοντος μας έχει συγκλονίσει. Ευκαιρία λοιπόν τώρα, λίγο πριν τα Χριστούγεννα να θυμίσουμε στους φίλους μας τους ανθρώπους ότι καιρός είναι να σκύψουν περισσότερο πάνω στη φύση και να αφουγκραστούν την αναπνοή της. Να σκεφθούν πως είναι δυνατόν να μην την παραδίδουν στις φλόγες, να περιορίσουν δραστικά την εκπομπή αερίων που καταστρέφουν το όζον και να σταματήσουν να δηλητηριάζουν το έδαφος και τα νερά της.

Εμείς τα δένδρα είπαμε φέτος να πάρουμε το λόγο

Και να ευχαριστήσουμε συνάμα και εν τω γραπτώ τω λόγω

Τα πουλιά του Αριστοφάνη που να χαρίσουν θέλουνε στο κόσμο…

Α. Ευχές πουλιών…

"Πλούτη, υγεία και ζωή,

Νιάτα ειρήνη και ξεφάντωμα,

Γέλια, χαρές και του πουλιού το γάλα…

Ανθρωποί μου

πλούσιοι να γενείτε και με τόσο πολλά πολλά

Ασήκωτα αγαθά να φορτωθείτε"!

(Απόσπασμα από τις όρνιθες του Αριστοφάνη)

Β. Ύμνο στον Πάνα (τον θεό των Δασών)

«Ω μούσα του άλσους

Τσιουτσίου τσιουτσίου τσιουτίγξ

Που χίλιους κελαηδάς σκοπούς, μαζί σου εμείς

Και στων βουνών τις κορυφές και στα βαθειά φαράγγια,

τσιουτσίου τσιουτίγξ

Σε δένδρο φουντωμένο καθισμένα,

τσιουτσίου τσιουτίγξ

μέσ’ από τους καστανούς ξεχύνουμε λαιμούς μας

ιερά μελωδικά τραγούδια για τον Πάνα

και σοβαρούς χορευτικούς ρυθμούς για την Κυβέλη,

τοτοτότο τοτοτότο τοτοτίγξ

Εκείθε σαν τη μέλισσα ένας ποιητής, ο Φρύνιχος

Γευόταν τον καρπό απ’ αμβρόσιες μελωδίες

Και το τραγούδι που έφερνε γλυκό ήταν σαν το μέλι,

τσιουτσίου τσιουτίγξ»

(Απόσπασμα από τις όρνιθες του Αριστοφάνη, ύμνο στο θεό των δασών Πάνα και τη θεά των βουνών Κυβέλη)

Γ. «Να τα πούμε»;

Χριστούγεννα, πρωτούγεννα, πρώτη γιορτή του χρόνου,

Για βγείτε, δες τε, μάθετε, πού ο Χριστός γεννιέται

Γεννιέται και βαφτίζεται στο μέλι και το γάλα.

Το μέλι τρων οι άρχοντες, το γάλα οι αφεντάδες

Και το κηρί της μέλισσα το τρώει η Παναγίτσα…

Σ’ αυτό το σπίτι πούρθαμε, πέτρα να μην ραίσει

Κι ο νοικοκύρης του σπιτιού χρόνια πολλά να ζήσει…

Εσένα πρέπει αφέντη μου, στα πεύκια να κοιμάσαι,

Βελούδα να σκεπάζεσαι κι αφέντης να λογάσαι.

Κυρά μου, σα θα στολιστείς, να πας στην εκκλησιά σου,

Χρυσά λουλούδια πέφτουνε, από την περπατησιά σου…

Καλημέρα σας βουνά,

Καλημέρα θάλασσα

Και καλή Πρωτοχρονιά !...

(Απόσπασμα από κάλαντα των Χριστουγέννων μιας άλλης εποχής)…

Δ. «Να τα πούμε»;

Άγιος Βασίλης έρχεται από την Καισαρεία,

Βαστάει πέννα και χαρτί, χαρτί και καλαμάρι,

Το καλαμάρι έγραφε και το χαρτί εμίλιε.

Και στο ραβδί του ακούμπησε, να πει την αλφαβήτα.

Και το ραβδί ήτανε ξερό, χλωρά βλαστάρια επέτα,

Κι απάνω στα κλωνάρια του πέρδικες κελαηδούσαν ….

(Απόσπασμα από κάλαντα Πρωτοχρονιάς μιας άλλης εποχής)…

Ε. «Να τα πούμε»;

Εμείς τα δένδρα ευχόμαστε Χρόνια Πολλά

Στου Αριστοφάνη τα αγαπημένα μας πουλιά

Και στης γης τα ειρηνόφιλα ανθρώπινα μυαλά

Εμείς τα δένδρα διαμαρτυρόμεθα σφοδρά

Γιατί αφανισμό υφίσταται η φυσική ομορφιά

Από την άκρατη των α-λόγων αποκοτιά

Εμείς τα δένδρα διαμαρτυρόμεθα σφοδρά

Γιατί μας στολίζουν με λαμπόνια πνικτικά

Που στάζουν εκμετάλλευση αλα κινεζικά

Εμείς τα δένδρα διαμαρτυρόμεθα σφοδρά

Γιατί ζούμε στη φύση σε δάση πυκνά

Και προστασία δεν έχουμε από τη φωτιά

Εμείς τα δένδρα διαμαρτυρόμεθα σφοδρά

Και δεν θέλουμε μόνο στολίδια λαμπερά

Αλλά έχουμε ανάγκη από αγάπη και δροσιά…

Καλοί μας άνθρωποι, και για να μην λέτε ότι μόνο διαμαρτυρόμεθα και τραγουδιστά μάλιστα ευχαριστούμε όλους όσους μας νοιάζονται με κάθε τρόπο. Εμείς πάντα θα τους προσφέρουμε καλοτυχία, χαρά, ευτυχία, δροσιά, προστασία, ελπίδα, αναπνοή αλλά και ξυλεία, τέχνη, κατοικία, και γλυκούς καρπούς…

ΣΤ. Λαϊκές ευχές…

«Καλά Χριστούγεννα!» με τη σκέψη της Υγείας και της χωρίς καμιά απουσία συγκέντρωσης των μελών του σπιτιού.

«Καλή Χρονιά!» με την ελπίδα και τον εκβιασμό της Τύχης για την εξασφάλιση τουλάχιστον ενός χρόνου χαράς και σοδειάς, και :

«Χρόνια πολλά!» ένα παραπάνω τόλμημα, για την ποθητή Μακροζωία !!!(Ευχές από το βιβλίο του Δημ.Σ.Λουκάτου, εκδόσεις Φιλιππότη)

Χρίστος Ρουμελιώτης, φίλος δένδρων

Αθήνα, Παρασκευή, 21 Δεκεμβρίου 2007

3:08:15 πμ

 

Ρόδα και αγάπη

Ρόδα και αγάπη

(Φωτο ΧΡ)

Το παρακάτω ποίημα είναι μια ακόμη προσπάθεια ελεύθερης απόδοσης

του ποιητικού λόγου του G.Apolinnaire έτσι όπως τον προσλαμβάνω σήμερα

Του κήπου μου τα ρόδα

Ανθίζουν καλοκαίρι

Χλωμιάζουν τα φιλαράκια τους

Σαν σου φιλώ το χέρι

Λυγίζει το κορμάκι τους

Σαν ο άνεμος σφυρίζει

Και για σένα το δρομάκι

Με τα φύλλα τους γεμίζει

Ω καλή μου μην αφήνεις

Τα πεταλάκια τους να παν χαμένα

Αύριο τα λουλούδια των ονείρων μας

Θάναι μαραμένα

Βάλτα στο ποτήρι μου

Να πιω την ευωδιά τους

Γλυκιά η μέθη του έρωτα

Και πίνει τη ψυχή μου

Ερήμωσε ο κήπος μου

Φύγανε οι πεταλούδες

Ποτίστηκαν τα χώματα

Με δάκρυα και ελπίδες

Λουλούδι είναι η αγάπη

Χλωμό τριανταφυλλάκι

Και ταχιά θε να πεθάνει

Γιατί τάφησες χωρίς νεράκι

Από το Il y a του

Guillaume Apolinnaire,

La cueillette

Nous vînmes au jardin fleuri pour la cueillette.

Belle, sais-tu combien de fleurs, de roses-thé,

Roses pâles d'amour qui couronnent ta tête,

S'effeuillent chaque été ?

Leurs tiges vont plier au grand vent qui s'élève.

Des pétales de rose ont chu dans le chemin.

Ô Belle, cueille-les, puisque nos fleurs de rêve

Se faneront demain !

Mets-les dans une coupe et toutes portes doses,

Alanguis et cruels, songeant aux jours défunts,

Nous verrons l'agonie

Aux râles de parfums.

Le grand jardin est défleuri, mon égoïste,

Les papillons de jour vers d'autres fleurs ont fui,

Et seuls dorénavant viendront au jardin triste

Les papillons de nuit.

Et les fleurs vont mourir

dans la chambre profane

Nos roses tour à tour

effeuillent leur douleur.

Belle, sanglote un peu...

Chaque fleur qui se fane,

C'est un amour qui meurt !

Guillaume Apolinnaire, Il y a

Αmour Linda

Αmour Linda

Ομοικαταληξίες για τη Dona Linda

(Les dicts d' Amour a Linda)

Ελεύθερη απόδοση ποιήματος

του Guillaume Apolinnaire

από τη συλλογή "Il y a"

(Traduction libre en Grecque)

T’ όνομά σας αν και λίγο αδρό

Επειδή είναι δικό σας, είναι γλυκό

«Ωραία» θέλει να πει στα ισπανικά

Όπως ακούγεται, αρέσει αληθινά

T’όνομα σας μελαγχολεί στα Γερμανικά

Στην απριλιάτικη αύρα, θροΐζει απαλά

Και θυμίζει μια ιστορία απ’ τα παλιά που,

Κάθε βράδυ νεράιδες τραγουδάγανε γλυκά…

Α ναι, αυτό το όνομα δηλώνει επίσης ομορφιά

Αλλά και αρχαία πόλη Lindos ελληνικιά

Που φυτρώναν άλλοτε ρόδα όχι αγκαθωτά

Και περιστέρια περιστέρες φλέρταραν ερωτικά !

Ωραία μου Λινδία προς το παρών σιωπώ

Φθινόπωρο σαν έλθει δεν θάστε πια εδώ

Στην πόρτα σας μπροστά θε να στηθώ

Μη φεύγετε. Θα κλαίω με λυγμό !

Και όλα θα θυμίζουν εσάς, σαν

Δαχτυλίδια χρυσά, ρουμπίνια ακριβά

Μάτια φωτεινά

Στη θύμισή μου θ’άρχονται συχνά !

Νύχτες σκοτεινές σας κρύβουν τα μαλλιά

Καημός με φεγγάρι θε να μου καίει τη καρδιά

Άνεμοι θεόσταλτοι σας παίρνουν μακριά

Άστρο λαμπερό θα σας φέγγει από ψηλά

Το φθινόπωρο τα φύλλα θροΐζει

Το φόρεμά σας ανεμίζει

Το κεφάλι μου …βουίζει

Το φύλο σας σαν λουλούδι μυρίζει

Φθινόπωρο στο κήπο μου ανθίζει…

Μαντόνα μου γλυκιά

Φύλλα ξερά

Άδεια αγκαλιά

Βράδια με αστροφεγγιά

Όλα θα θυμίζουν εσάς

Μαντόνα μου γλυκιά

Χρήστος Ρουμελιώτης

Αθήνα, Τρίτη, 4 Δεκεμβρίου 2007

8:08:15 μμ

Les dicts d’ amour a Linda

Guillaume Apolinnaire

(Γαλλικό πρωτότυπο κείμενο)

(Traduction libre en Grecque ci-dessus)

Votre nom très paϊen, un peux prétentieux

Parce que c’est le votre en est délicieux

Il veut dire «jolie» en espagnol, et comme

Vous étés, on dit vrai chaque fois qu’on nomme

Ce nom devient mélancolique en allemand

Aux brises de l’Avril, il bruisse doucement,

C’est le tilleul lyrique, un arbre de légende

D’ou chaque nuit, des lutins fous sortent en bande.

Enfin, ce rare nom qui dit votre beauté,

Ce fut aussi le nom d’une antique cite,

Qui florissait jadis parmi les roses belles

Dans Rhodes, l’île ou roucoulent les colombelles.

Lorsque vous partirez, je ne vous dirai rien,

Mais après tout l’été, quand reviendra l’automne,

Si vous n’étés pas la, zézayante,O Madone,

J’irai gémir a votre porte comme un chain

Et tout me parlera de vous pendant l’absence:

Des joyaux vus chez les orfèvres transmueront

Leurs gemmes en mauvais prestiges qui seront

Vos ongles et vos dents comme en réminiscence

Et tout me parlera de vous pendant l’absence.

Et, chaque nuit sans lune attestant vos cheveux,

Je verrai votre ennui dans chaque nuit lunaire.

Mais puisque vous partez l’on ne soit débonnaire

Et fixe mon étoile et l’astre que je veux

Dans chaque nuit sans lune attestant vos cheveux.

Quand l’automne viendra, le bruit des feuilles sèches

Sera de votre robe un peu le bruissement.

Pour moi, vous sentant proche, en un pressentiment

Le feuille chue aura le parfum des fleurs fraîches,

Quand l’automne viendra hante de feuilles sèches.

Madone au Nonchaloir, lorsque vous partirez,

Tout parlera de vous, même la feuille morte,

Sauf vous qui femme et mobile comme la porte

Avant le premier soir de danse m’oublierez,

Madone au Nonchaloir, lorsque vous partirez.

Oiseau

UN OISEAU QUI CHANTE

Un oiseau chante ne sais ou

C’est je crois ton âme qui veille

Parmi tous les soldats d’un sou

Et l’oiseau charme mon oreille

Ecoute il chante tendrement

Je ne sais pas sur quelle branche

Et partout il va me charmant

Nuit et jour semaine et dimanche

Mais que dire de cet oiseau

Que dire mes métamorphoses

De l’âme en chant dans l’arbrisseau

Du coeur en ciel du ciel en roses

L’oiseau des soldats c’est l’amour

Et mon amour c’est une fille

La rose est moins parfaite et pour

Moi seul l’oiseau bleu s’égosille

Oiseau bleu comme le coeur bleu

De mon amour au coeur celestre

Ton chant si doux répète-le

A la mitrailleuse funeste

Qui claque al’ horizon et puis

Sont-ce les astres que l’on sème

Ainsi vont les jours et les nuits

Amour bleu comme est le coeur même

Guilleaume Apolinnaire Calligrammes

Το κελάδημα

Ελεύθερη απόδοση ΧΡ

Ένα πουλάκι κελαηδά

Η ψυχή Σου ξαγρυπνά

Στριατώτες παντού

Μελωδία μαγεύει τον (ν)ου

Άκου πόσο γλυκά κελαηδά

Πάνω στο κλαράκι

Μέρα νύχτα δεν σταματά

Το καναρίνι το καναρινάκι

Αλλά τι να πω

Σε τι να πια να μεταμορφωθώ

Σε άσμα ψυχής μέσα στο λαγούμι

Ή σε ουράνιο αγγελικό τραγούδι

Ω στρατιώτες πως είναι η αγάπη σας ;

Εμένα η αγάπη μου είναι μία κόρη

Τριανταφυλλένια σε ομορφιά

Στα δάση τις κοιλάδες τα βουνά…

Πουλί πουλάκι

Της αγάπης του ουρανού παιδί

Άκου αυτό το τραγουδάκι

Του πολύ-βόλου φριχτή φωνή

Τρά-τρα-τρα-τρά

Άστρα άστρα σπαρτά

Μέρες και νύχτες περνούν

Οι αγάπες σαν πουλιά πετούν

Χρήστος Ρουμελιώτης

Αθήνα, Παρασκευή, 30 Νοεμβρίου 2007

5:28:49 μμ

Πόλεμος και αγάπη

Πόλεμος και αγάπη

Ma bouche aura des ardeurs de géhenne

Ma bouche te sera un enfer de douceur et de séduction

Les anges de ma bouche trôneront dans ton cœur

Les soldats de ma bouche te prendront d’assaut

Les prêtres de ma bouche encenseront ta beauté

Ton âme s’agitera comme une région pendant un tremblement de terre

Tes yeux seront alors charges de tout l’amour qui s’est amasse

dans les regards d’humanité depuis qu’elle existe

Ma bouche sera une armée contre toi une armée plein des disparates

Variée comme un enchanteur qui sait varier ses métamorphoses

L’orchestre et les choeurs de ma bouche te diront mon amour

Elle te murmure de loin

Tandis que les yeux fixes sur la montre j’attends la minute prescrite pour l’assaut

Guillaume Apollinaire

Πόλεμος και Αγάπη

Άλλος λόγος ΧΡ

Η κάνη του όπλου μου σε λίγο θα ξεράσει κόλαση

Ωστόσο τη νιώθω συνάμα τρυφερή και πλάνα

Άγγελοι θα θρονιάσουν στην καρδιά σου

Οι στρατιώτες είναι έτοιμοι να επιτεθούν

Μούσες είναι έτοιμες να υμνήσουν την ομορφιά σου

Νιώθω τη ψυχή μου (σου) να σείεται

Νιώθω στα μάτια σου την αγάπη όλου του κόσμου

Νιώθω την κάνη να τρέμει στα χέρια μου

Μαγεμένη από τις μεταλλάξεις μου

Χορωδία θα τραγουδήσει για την αγάπη μας

Καιγώ θα περιμένω με αγωνία να σημάνει συναγερμός…

Απόδοση:

Χρήστος Ρουμελιώτης

Αθήνα, Παρασκευή, 30 Νοεμβρίου 2007

10:30:51 μμ

Negroponte

 Negroponte

End of the summer season zero seven

Water pool remains blue and promising !

Sea and its sand are fluttering its others' eyelids before winter comes

Club-chairs are sitting alone but always comfortable and hospitable !

And open roses are sending autumn kisses and warm greetings to all of you

Christos Roumeliotis

Eretria Negroponte Resort

Τρίτη, 30 Οκτωβρίου 2007