Είπα φέτος ν’ ανθίσω νωρίτερα. Λογικά θα έπρεπε να περιμένω να περάσει ο κυρ’ Χειμώνας με τα κρύα του και να φορέσω τα’ ανοιξιάτικα ρουχαλάκια μου που αποθύμησα. Όχι δεν ξεγελάστηκα. Δεν φέρνουν την άνοιξη τα χελιδόνια….. Ο ζωοδότης ήλιος για λόγους δικούς του φέτος μας φίλεψε με περίσσια ζεστασιά. Ζέστανε την καρδούλα μου και να λοιπόν φούντωσα στην άκρη του δρόμου !
Από άγνωστη γενιά
Και μιας πέτρας τη πλαγιά
Ανθρώπου χέρι ευγενικό
Σε πεζοδρόμιο ερημικό
Φωλίτσα μούδωσε 1να 4γωνικό !
Ω ! Αθήνα μου «συνεφο»-στολισμένη
Ω ! Υμηττέ μου ο ήλιος σου πρωί- πρωί με ανασταίνει
Ω ! Βαλεντίνε μου γλυκέ
Για σένα είμαι ανθισμένη
Φέτος Ω ! νιώθω τόσο ευτυχισμένη !
... ό,τι και να γίνει λοιπόν, βρέξει ή χιονίσει, και παγώσουν τα βλασταράκια μου εγώ δεν θα στενοχωρηθώ καθόλου. Γιατί τουλάχιστο, πρόλαβα και πρόσφερα στον αγαπημένο μου τη πιο φυσική και πιο όμορφη ανθοδέσμη του κόσμου έτσι για να ζηλεύουν οι ανθρώποι !
Χρήστος Ρουμελιώτης
Τετάρτη, 14 Φεβρουαρίου 2007
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου