Παρασκευή 7 Ιανουαρίου 2005

Αγιος Αδριανός, Κατσίγκρι

«Θραύσματα» στο τόπο, στο φως και το χρόνο…

Είναι γεγονός ότι σε όλα τα γεγονότα ο χρόνος είναι παρών
Εμείς όμως όχι. Διαλέγουμε αυτά που αφορούν το είναι μας…
Γιατί φαίνεται ο …διαχειριστής μας αυτά μόνο θέλει…
Για αυτά που του λείπουν μας βάζει και ψάχνουμε...
Στο κήπο με τους ήλιους, στη λίμνη της μνήμης, στο χρόνο με τις πέτρες…
Και άντε τώρα ιστορικέ του μέλλοντος να συνθέσεις θραύσματα…
Η να ανασηκώσεις τις κυκλώπειες πέτρες !
Ένα χωριό με ιστορία …
Ένα σπίτι κάθε πέτρα και μία α/γωνία …
Ένα χωράφι κάθε ελιά και μία εμπειρία …
Ένας χρονο/γράφος καταδικάζει τις λέξεις σε α-κινησία …
Ένας φωτο/γράφος θαυμάζει του φωτός την μαγεία από τη σωστή γωνία…

ΚΑΤΣΙΓΚΡΙ ΟΠΩΣ ΑΓΙΟΣ ΑΔΡΙΑΝΟΣ

Χωριό ιστορικό
Με συν-όνομα τουρκικό
Με το Ναύπλιο καλά δεμένο
Και πορτοκάλια τώρα φορτωμένο !

Χωριό ευλογημένο
Από, «θεό» μετανιωμένο
Που δεν ήρθε μια φορά να προσκυνήσει …
Σ’ του Άγιου Ανδριανού το εξω-κλήσι !

Λέει ο παππούς …
Ότι έχει ζήσει χρόνους προϊστορικούς
Γι’ αυτό και υπερ-αγαπά
Κάθε πέτρα από τα παλιά !

Από Παλιόκαστρο Ξερο-βρύση
Η ιστορία για λίγο εκεί θα σταματήσει
Να πιει λίγο νερό να ξαποστάσει
Και στις Μυκήνες γρήγορα να φθάσει !

Από τους λοφίσκους του ψηλά
Αγναντεύεις μακριά
Βαθιά μέσ’ στον Αργολικό
Φάντασμα να μην ξανά ‘δεις ενετικό !

Χάνεται το μάτι στο κάμπο τον άλλοτε σπαρτό
Χιονισμένο (συννεφιασμένο) είναι τώρα το βουνό
Και κατεβάζει ευλογία ή οργή
Μπας και μεταπείσει τη φαρμακωμένη γη !

Πιέζει ο κοχλίας το καπνό
Αναμασάει η γίδα το σανό
Το γαϊδούρι όρθιο σκεφτικό
Σύντροφέ μου μη μ’ αφήνεις μοναχό !

Όχι Όχι αγαπημένο μου χωριό
Η Τίρυνθα είναι τώρα τ’ αφεντικό
Nα σε προσέχει θέλω μα το θεό
Και να ‘χει για σένα πάντΑ λόγο καλό !

Χρήστος Ρουμελιώτης
6/1/2005/10:19 πμ Αθήνα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου