Κώστας Χρήστου, ανέκδοτα από το Κατσίγκρι, Αγιος Αδριανός

Παλιά Ανέκδοτα

Ρευματισμοί ή αρθριτικά ;

 Φοιτητές ήσαν δύο και κατέβαιναν την Πανεπιστημίου

Και οι δύο μαθαίνανε ιατρική αλλά ιδέα δεν είχανε από ομοιο-παθητική

Τους ρευματισμούς είχαν για μάθημα

και τα αρθριτικά για …πάθημα

Ανταμώνουν γέροντα ασπρομάλλη

που κράταγε τα χρόνια στην αγκάλη

Ανοιχτά είχε τα πόδια

Και προχωρούσε καβάλα σε μια …ρόδα

-Γέροντα σοφέ διχογνωμούμε

και εσέ ρωτούμε :

Από ρευματισμούς έχεις τα πόδια ανοιχτά ή από αρθριτικά;

Απορία έχουμε μεγάλη μες στης μάθησης την παραζάλη

Οι δασκάλοι δεν μας τάπαν καθαρά !

Από τι πάσχει ο παππούς και η γιαγιά ;

Ρευματισμούς για αρθριτικά ;

- Αχ μαθητούδια της αυγής !

Κοντολογίς δίκαιο δεν έχει κανείς !

Ούτε γω ούτε σεις !

Του λόγου μου είμαι μια χαρά !

Μα άλλο ήθελα και άλλη μούρθε …συμφορά…(κατουρήθηκε)

Το κλήμα !

Γέρος στον καφέ(νείο)

ολημερίς καθόταν !

Και τον οίνο ευφραινόταν !

Θερμή ευχή προς όλους είχε να δώσει !

Πως αν ποτέ ο θεός τον οίνο σώσει

Κλήμα στης όνας το πόλο να φυτρώσει!

Εις υγείαν ! και ΠΡΟΣΟΧΗ Τσίν-τσιν-λα

Φιλονικεία Μήτσων...

«Ορέ τις θρίχες σου θε να κόψω και δεν θα σε πληρώσω !

Δεν μπορεί η δικιά σου η μουστάκα

Εμένα να μου κάνει πλάκα

Πως αυτή στο χωριό είναι πρώτη

Και όπου περνάει, ο καθείς πρέπει να την χαιρετάει !

Μωρέ τι λες Μήνυση θα σου κάνω !

Διακόσια γρόσια να πληρώσεις και παραπάνω»

(Στο δικαστήριο) Δικαστής :

«Για δε μου λες Μήτσο μερακλή

Γιατί η μουστάκα σου το Νταή προκαλεί» ;

Μήτσος o μερακλής :

«Δικαστά μου δε φταίω γώ

Αλλά η φύση και η Μαριγώ

Η μεν πρώτη μου την έφτιαξε μεγάλη

Και καθαρή μου την κρατάει η άλλη

Αλλά εν πάση περιπτώσει…

Εγώ κατέχω νόμους που υπερισχύουν

Και τη μουστάκα μου ενισχύουν…ΝΑΤΟΙ:…»

(Και του δίνει δύο νόμους με δύο χιλιάρικα μέσα)

Δικαστής :

«Μωρέ μπράβο τις σόι νόμος είναι αυτός !

Λάμπει ! Και ο άλλος πιο κάτω παρομοίως,

Ω θεέ μου μεγάλην αξία έχουν και οι δύο !

Και ενισχύουν τας μουστάκας μόνον εμάς των δύο» !

(Του δικαστή και του Mήτσου του μερακλή)

Θεέ μου συγχώραμε: Δεν μπορώ να τον καταδικάσω

Το ψωμί μου …θα χάσω !

Αθώα η μουστάκα του μερακλή

Και του νταή ευθείς να πάει να … ξυριστεί» !

(Για μουστακο-φαντική δυσφήμιση)

Τετάρτη, 17 Νοεμβρίου 2004

Κώστας Χρήστου

Τα ανωτέρω αποτελούν διασκευή ανεκδότων

που μας διηγήθηκε ο αεί-μνηστος θείος (10/1/2008)