Μνήμες, (10), 1959-1965, Δημοτικό, Συνομιλία με τις φωτογραφίες μου

Συνομιλία με τις φωτογραφίες

Χρίστος:

Ω φωτογραφία φίλη μου πιστή

Ένα βλέμμα σου ήταν αρκετό να μου σκαλίσει τη σιγή

Σαν σε βρήκα έρμη σ’ ένα συρτάρι μοναχή

Ω φωτογραφία μου καλή

Χωρίς εσένα η μνήμη θα ήτανε …χωλή!

Για πες μου σε παρακαλώ

Για το σχολείο μου το παλιό εκείνο το καλό καιρό!

Φωτο:

Φίλε μου είσαι βαθιά μέσ’ στη καρδιά μου

Εμένα αυτή είναι η δουλειά μου

Στιγμές εξαιρετικές της ζωής βουβά να καταγράφω

Αρκεί σε καλό να έχω πέσει φωτογράφο !

Και μέσ’ απ΄ το πηγάδι του χρόνου να σου μιλώ

Και εσένα από τόσο βάθος να κοιτώ

Λίγο πριν πίσω φύγει το δημοτικό !

Στάσου λίγο ακίνητος. Κοίτα μπροστά το άγνωστο «εγώ»

Πως «θάμαι» άραγε μετά τα σαράντα οχτώ ;

Εγώ βλέπεις πάντα φρέσκια διατηρούμαι και παραστατική

Εν πρώτοις είμαι ικανή να τρέξω πίσω πολύ

Και να σε φέρω στου σχολείου την αυλή

Εκεί που χτυπούσε το κουδούνι κάθε πρωί

Και μάνι μάνι κάνανε όλα τα παιδιά γραμμή

Και ο καλλίτερος έλεγε την προσευχή !

Φίλε ταξίδι είναι η ζωή με τάξεις έξι (6) :

Η πρώτη είναι ο (α)λόγος και το φως (0-8)

Η δευτέρα είναι το μολύβι και το χαρτί (8-18)

Η τρίτη είναι η γνώση και η αλήθεια (18-28…)

Η τετάρτη είναι το (συν)αίσθημα και η εμπειρία (28-48)

Η πέμπτη είναι η συνείδηση και η ωριμότητα (48-58)

Και η έχτη είναι το συμ-πέρασμα και η επι-γραφή (58-…) (το 8 είναι συμβολικό)

Φωτό:

Χρίστο στην πρώτη σαν θα πας

Πρώτα - πρώτα μαθαίνεις ν’ αγαπάς

Το φως που μακρινό ταξίδι κάνει

Και στα μάτια σου ένα καινούργιο κόσμο βάνει

Ουά Ουά ! Μην τρομάζεις. Το φως δεν είναι το «κακό»

Απλά φα-νερώνει το δικό σου ριζικό

Που κάποιο από τα στοιχειά της φύσης διάλεξε για σένα!

Και όπως ο σπόρος από τον άνεμο ή το πουλί φερτός

σε ξερολιθιά τύχη καλή δεν έχει,

Κακά μαντάτα το φως, τότε για σε, ορμηνεύει!

Και δύσκολο είναι χωρίς βοήθεια το ριζικό ν’ αλλάξεις !

Αν όμως από «πολύφερνη» κλωσσοφωλιά στο κόσμο έλθεις

Τότε «φως» είναι βασιλιάς και στα πούπουλα θα χαίρεις.

Χρίστο και γω σ’ ένα του φωτός παιχνίδισμα, χρωστάω τη «ζωή» μου

Στο αυλή του σπιτιού βλέπω τη μάνα σου και σένα

Λάμπει το πρόσωπό της λάμπει και το δικό σου. Ίσος προς ίση. Με όνειρα !

Ω! Είμαι πολύ τυχερή ! Ω! τι υπέροχη στιγμή ! που σας (ξανα)βλέπω και τους δυό μαζί !

Θέλω φως πολύ φως πολλές φορές θέλω λόγο μάθετέ με να μιλώ !

Ευτυχώς τα κατάφερα !

Σε βλέπω να εγκαθίστασαι αποφασιστικά στο πρώτο το θρανίο ! «Καλό ξεκίνημα»

Σε βλέπω να συλλαβίζεις με υπομονή της πρώτης το βιβλίο! «Καλή πρόοδο»

Και να γραμματοτικογραφείς λίγο τρομοκρατημένος στο πίνακα … τη Γραμματική

«Μάθετε γραμματική αλλιώς θα γυρίσετε στη Δευτέρα τη μικρή)» Μπρίνια

Ορθογραφία Αριθμητική ιστορία χρήσιμη και αστεία που είναι η Γεωγραφία Καφτάνης

Σε βλέπω στην αυλή να ευ-αγωνίζεσαι ! «Πάρε αμπάριζα και βγες»

Σε βλέπω να είσαι όλο χαρά που θα πας εκδρομή !

«O Μάης μας έφθασε εμπρός βήμα ταχύ να τον προϋπαντήσουμε παιδιά στην εξοχή»

Σε βλέπω να απαγγέλλεις περήφανος το ποίημα στην εκκλησία ντυμένος τσολιάς

Σε βλέπω να τρέχεις με το κεφάλι ψηλά σε βλέπω να σε… βλέπω να…

Βλέπω να μην με ξεχνάς! Σε βλέπω σαν να είναι τότε τώρα δεν ξέρω πότε!

Χρίστος :

Φωτό μου πόσο σ’ αγαπώ !

Είσαι το δεύτερό μου εγώ και ποτέ δεν θα σε αποχωριστώ !

Μα για πες μου όμως τι άλλο βλέπεις ;

Φωτό:

Βλέπω τους συμμαθητές σου !

Βλέπω Την Ελένη του Μπαρμπόπουλου και την Γεωργία του Καρρή

Βλέπω Την Ντίνα του Αλεξόπουλου, την Μαρία του Κοπανά

Βλέπω Την Κατίνα του Μιχαλόπουλου και τον Κώστα τον Τσαντήλα

Βλέπω Τον Γιάννη τον Παπαπαθανασίου ,

Η Ελένη περήφανη μορφή στην Αυστραλία κάνει προκοπή !

Την Κατίνα τη Λίτσα τη Μαρία την Ιωάννα έχω πολύ καιρό να δώ !

Ο Γιάννης και ο Κώστας είναι στο χωριό !

ΧΡ (συνεχίζεται) 18/10/2004