Θανασία Δημήτρη Γιαννούλας

Θανασία Δημήτρη Γιαννούλας

Θανασία απ’ όλες πιο ξεχωριστή

Για τη καθάρια και τη γλυκιά σου τη φωνή

Ειδύλλιο σούταξα και προσευχή

Να μνηστέψω τη ζωή σου την ευγενική

Με λευκό στο στόμα ..φιλί

Σύντροφο να βρω για σένα εκλεκτό

Στην καρδιά σου ταιριαστό

Περνά – περνά η ζωή Συ φρέσκια και σοφή

Τρέχεις – τρέχεις πιο πολύ

Απ’ όλους τους Άντρες Σύ στη γη

Αχ Θανάσω μου Σοφή

Αγέρας πάνω σε άτι πιο ταχύ

Που δεν μένεις ποτέ μοναχή

Γνώση Λόγος συν Μάτι και Μορφή

Οι μνηστήρες είναι περισσοί

Αχ Θανάσω μου Καλή

Δεν σταμάτησες ούτε μια στιγμή

Γλυκιά λαλιά να’χεις για κάθε σου αδελφή

Και τηλεπάθεια σε ψυχή που σ’αγαπάει πολύ

Και σε σκέφτηκε έντονα τη Κυριακή αυτή

Αχ Θανάσω μου Όνομα Ξεχωριστό

Κυπαρίσσι αήψηλο και φουντωτό

Λουλούδι που ξεχνά να ρίξει τον ανθό

Τρέχω – Τρέχω μα δε σε φτάνω

Γονατίζω Μπρος στη Σοφίας σου το Βλαστό

Αθήνα, Κυριακή, 6 Ιανουαρίου 2002

8:11:01 μμ