Κυριακή 30 Νοεμβρίου 2003

Ο ψαράς η Λουλούδω και το βασιλόπουλο του Παπαδιαμάντη

Ο ΨΑΡΑΣ Η ΛΟΥΛΟΥΔΩ 

ΚΑΙ ΤΟ ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟ


Ως κανδήλι ή φανός !
Ως Λαμπάδα ή άστρον !
Τρεμοφέγγεις μακράν !
Μελανωμένος επάνω εις το στο κύμα !
Πιό όμορφος και από τα κρίνα !

Σε Καλύβι στοιχειωμένο !
Κόρη με πατέρα ανδρειωμένο !
Περίμενε τον αγαπημένο !
Κατοικούσε πονεμένη !
Με ήλιο και λουλούδια στολισμένη !

Το Βασιλόπουλο:

Λουλούδω μου λαμπρή !
Ημέραν που ο Χριστός θα γεννηθή !
Οι βάρβαροι θα έχουν ηττηθή !
Ο ήλιος, εγώ και εσύ θάμαστε για πάντα μαζί !
Πιό γλυκιά θάναι η Ζωή !

Ο Ψαράς:

Θεέ μου το Βρέφος Σου :
Θεέ μου Θαύμα Σου !
Χριστέ μου το Φώς Σου :
Χριστέ μου Φωτιά αιώνια να φέγγει !
Των εχθρών το μίσος να φλέγει !

Αχ Λουλούδω μου καλή !
Χριστούγεννα και πάλι στη γή !
Η Σπίθα - ορκος είναι εκεί !
Ο καλός σου, το βασιλοπουλό σου Ζει!
Στου πελάγου τον αφρό άνθος αιώνιο φωτεινό !
Κερί που δεν λειώνει, προσευχή που δεν τελειώνει !
Στεναγμός που δεν βγαίνει δάκρυ που το κύμα δεν πικραίνει !

Το Βασιλόπουλο:

Στου πελάγου τον αφρό
Εσένα θέλω για να ζεσταθώ
Τρεμοφέγγω, περιπαίζω
Τους ψαράδες στο γιαλό !

Η Λουλούδω:

Στης ψυχής μου το κόρφο το ζεστό,
Εσένα έχω φυλαχτό
Ελαφροίσκιωτο ή καθαρό
Σε περιμένω νάρθης μαζί με το Χριστό !

Χρίστος Ρουμελιώτης
Αθήνα, Σάββατο 11/29/03 8:47 πμ
Το ανωτέρω ποίημα αποτελεί διασκευή του Χριστουγεννιάτικου
πανέμορφου διηγήματος του Παπαδιαμάντη “Άνθος Γιαλού”

H Ποίηση εξακολουθεί
να παραμένει
μια μαγική τέχνη,
που μπορεί να κερδίσει
σε μια μόνο στιγμή
ολόκληρη την ύπαρξή μας
Η ποίηση είναι ρίγος και τρέμουλο
Και ανάταση…
Βαγγέλης Χατζηβασιλείου
Βιβλιοθήκη 30/7/04

Παρασκευή 28 Νοεμβρίου 2003

Αθήνα 2004

 Αθήνα 2004

Αθήνα του 2ύο Χιλιάδες 4
Φόρεσε τα γιορτινά σου !
Ελλάδα του 2ύο Χιλιάδες 4
Ερχονται τα παιδιά σου !
Ακρόπολη και Λυκαβητέ
Πάρνηθα και Υμηττέ !
Από τα βράχια σας τα ιερά
Σάλπιγγες για δεύτερη φορά
Θα κράξουνε: Ζήτω η χρυσή Ολυμπιάς !
Αγίοι, σοφοί μούσες και ποιητές
Με λύρες άρπες κιθάρες και ωδές
Και γλυκούς ύμνους στολίστε τους νικητές !
Ψάλτε ν’ ακουστούν παντού στη γή
Της Ελληνοσύνης οι καημοί !
Και οι άθλοι του σύγχρονου Ηρακλή !
Αθλητές, φίλαθλοι και εθελοντές
Με ορμή πάρτε μέρος στις γιορτές
Κότινα δόξα και βραβεία
Εχει για όλους η Ολυμπία !
Μα για τους ανδρειώτερους
Την πρώτη θέση η ιστορία !
Και σεις γλύπτες και ζωγράφοι
Γεμίστε τους ναούς,
τα στάδια, τα μουσεία
Στολίστε του Μαρουσίου τα μνημεία
Με νέους μυρωδισκοβόλους
και ζωγραφιστά αγγεία !
Των euroΕλλήνων τώρα τα νέα μεγαλεία !

Χρήστος Ρουμελιώτης
Αθήνα Σάββατο, 29 Νοεμβρίου 2003

Τετάρτη 26 Νοεμβρίου 2003

Πάντα υπάρχει ελπίδα

 Πάντα υπάρχει ελπίδα

Φίλοι μου του 2004 !

Δύο χιλιάδες ένα δύο τρία τέσσερα …δεινά !
Σε τούτον τον αιώνα είχ’ ακούσει ότι θα ζούσαμε ειρηνικά !
Κάτω από θρήνους όμως βόμβες και συμφορές
πικρούς βόγγους ακούω και αθώων τις κραυγές !
Και ανενόχλητες σουλατσάρουνε στα Λονδίνα
οι λιμουζίνες και οι μερσεντές !
Προσοχή Προσοχή !
Η Γή έχει γεμίσει από μαύρους (στη ψυχή) πειρατές !
Στόχο έχουν βάλει στον Αδη να στείλουνε πολλές ψυχές !
Δίποδα άβουλα τρομοφόρα ανθρωποειδή χτυπάνε στα τυφλά !
ανύποπτους μ’ αξιώματα ή λεφτά,
Ανήμπορα γερόντια και παιδιά !
Ελπίδες όνειρα ξεγνοιασιά
Κάρβουνα γίνονται γυαλιά καρφιά !
Ω συμφορά του γείτονα, είσε και συμφορά δική μου !
Ωειμέ! Συμφορά στο σπίτι μου βάλανε, μέσα από τη «τιβί μου» !

Ω! Φίλοι μου ευχή φέτος για Χριστούγεννα
και Νέο Ετος είπα να μην δώσω μία !

Κατάρες μόνο των θεών της Γης θάθελα να μεταφέρω
σε κείνους που υποκεινούν πολέμους από συμφέρο !
Κατάρες και σε κείνους που ζητάν το δίκαιο τους με αίμα !
Κατάρες στους επίδοξους χαλίφηδες και πλανητάρχες !
που άφρονες επιζητούν τα πλούτη και τη δόξα
με όπλα, βία και λόξα !
Κατάρες κατάρες κατάρες !
Στους νέους βάρβαρους και τους τρομοκράτες !

Παρ’ όλα αυτά υπάρχει ελπίδα
Για μια καινούργια Ζωή που θα βασιλεύει
Η Ασφάλεια, τα Λουλούδια και η Λογική !
Ο,τι μας ενώνει πλούτος ή φτώχεια
είναι η Σωτηρία σ’ αυτήν εδώ Γή !
Και οι Αγώνες οι Ολυμπιακοί !
Ασφαλές [Αθήνα] 2004 !

Χρήστος Ρουμελιώτης
Αθήνα,Τρίτη, 25 Νοεμβρίου 2003, 7:08 πμ

Το ανωτέρω ποίημα
έχει στοιχεία από την Ελένη του Ευριπίδη
Γιατί φέτος η κατάσταση είναι κωμικοτραγική

Δευτέρα 24 Νοεμβρίου 2003

Αρχαία Ολυμπία

ΥΜΝΟΣ ΣΤΟΥΣ ΓΛΥΠΤΕΣ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΟΛΥΜΠΙΑΣ


ΧΟΡΟΣ :

Μούσα Ελλάς με τη γλυκιά σου τη λαλιά
Μάγεψε και πάλι των φιλοΞένουμενων αθλητών σου τα κορμιά !
Σαν θ’ ανηφορίζουν τα ιστορικά σκαλιά
Με μιάν ελπίδα στην καρδιά. Νάτανε εκεί η Αθηνά !

ΜΟΥΣΑ :

Ω Εσείς λαξευτές της ρώμης υπέροχων Ανδρών !
Ω Εσείς σμιλευτές του μεγαλείου των Ζηλευτών !
Ω Εσείς άφθαρτοι μυς της Ελληνικής Ιστορίας !
Ω Φειδία ! Χαίρε αρχιΜάστορα του ιερού της Ολυμπίας !

Φειδία τρανέ του Χαρμίδη παιδί
Εσύ που χάρισες στο Δία αθάνατη Ζωή !
Φειδία υπέρΠλάστη του Παρθενώνα Ψυχή
Φειδία και Περικλή Αιωνία σας Τιμή !
……………………………………………………….
Μα σαν τους Γλύπτες έναν έναν εδώ καλέσω
Και γνωστά από τα έργα τους σας παραθέσω
ΕυχαριστΩ να πω στους σύγχρονους ιστορικούς
Αρχαιολόγους Τυπογράφους και Μηχανικούς
Που από τα έγκατα της ιερής Ελληνικής Γής
Φέρνουνε στα μάτια της δημόσιας ζωής
Με σκαπάνη, φωτό, αγάπη, πενάκι και πολύ μεράκι
Των γλυπτών μας την αγέραστη σοφία
Και των έργων τους την αιώνια μαγεία !
……………………………………………………….
Μπρός λοιπόν σειρά και πάλι έχει ο υπερΧιλιετής Φειδίας
Ο Μάγος της Ολυμπίας, που θαυμαστής του ήτανε ακόμα και ο Δίας !
«Χορηγοί! Χρυσόν αψεγάδιαστον άφθνονον γρήγορα κομίστε.
Κυνηγοί! Ελεφαντόδοντον αστραφτερόν πάραυτα να βρείτε»
Του Φειδία το Χέρι το δεξί όρεξη έχει και πάλι τρομερή !
Του Φειδία η Σμίλη η πλαστική τον Παντάρκη έχει ερωτευτεί !

ΧΟΡΟΣ :

Στης Ηλιδας την περιοχή
Πλάστης σφυρί καλά κρατεί
Και την τέχνη προωθεί
Αχ Φειδία μου σοφέ
Πάρε μάρμαρο πολύ λευκό
ΕλαφαντοΟστό με λάδι γυαλιστό
Κέρατο και πολύ καλό Οστό
Χαλκό και χρυσό χαλκιδικό
Πολύτιμο λίθο και καθαρό πηλό
Και το μελαμβαφές σου κύπελλο το προσωπικό
Πάρε και τον Περικλή και ελάτε και οι δύο μαζί
Η Αθήνα του 2ύο Χιλιάδες 4έσσερα σας καλεί
Να δείξετε
Πως το πνεύμα το Ολυμπιακό σμιλεύει τη μορφή
Πως της ελιάς ή της δάφνης ένα κλαρί
Μπορεί να φέρει την ΕΙΡΗΝΗ σε τούτη δώ τη Γή
Πως μια Νίκη αθλητική είναι και από τον Ηλιο πιό λαμπρή !
……………………………………………………….
ΜΟΥΣΑ :

Φίλοι μου θα σας κάνω λίγο τη χάρη
Θα σας βάλω νοερά στο ιερόν της Ολυμπίας προσκηνητάρι
Και με λόγια του Παυσανία του Περιηγητή
Να θαυμάστε του Φειδία τη τέχνη τη μοναδική!
………………………………………………………..

Θα δείτε λοιπόν τον Δία τον «Νεφελοσκεπή» με του Ομήρου τη μορφή!
Που διάλεξε την ιερή - της Ολυμπίας γη - αντί του Ολύμπου τη κορυφή!

«Ω Δία των Ηλείων υπερασπιστή δώσε στους Πισάτες απάντηση σκληρή
Την ιερή σου κατοικία ουδείς σαν κατακτητής δεν επιτρέπεται να μπεί !
Και συ Φειδία μέγαλε καλλιΤέχνη βάλε τα γερά σου και τα φανταστικά σου
Μέγα Δία βάλε σε θρόνο με στεφάνι από ελιά και τη Νίκη αγκαλιά
Σκήπρο δώστου φοβερό από τη γή στον ουρανό και στην κορυφή αητό» !

Είπεν η Μούσα και ευθύς ο Άριστος εκ των Αρίστων με έβενο και ελεφαντοστό
Με μαργαριτάρια πίνακες και πολύ χρυσό, στολίζει το θρόνο το θεϊκό.
«Πάναινε σ’ ευχαριστώ»
Η Αρτεμις και ο Απόλλων, οι Ωρες και οι Χάριτες, ο Θησέας και ο Ηρακλής
Και άλλοι ημίθεοι και θεοί και η Ηρα και τα λιοντάρια ήρθαν όλοι εκεί !

ΔΙΑΣ :

Γαλήνη και ηρεμία των προσκηνητών μου τα βραβεία !
Είθε «Ειρήνη Αθληση Λατρεία» να βασιλεύει πάντα στην Ολυμπία !
Φήμη δόξα και ανδριάντες των ολυμπιονικών αβάντες !
Εμπνευση και δημιουργία τα δώρα των θεών για την Αθανασία !
………………………………………………………………………….
Είπεν ο Χρυσόσκηπτρος και γλύπτες πέρα από τον Φειδία με νέα μανία
Σμίλη τέχνη και φαντασία παίρνουν μέρος στης ιστορίας τα καλλιστεία
Και απ’ του Ολύμπου τη κορυφή του Παυσανία τη γραφή
και του Πινδάρου τη ωδή
Παρέλαση με σειρά ανακατωτή γλύπτες και αγάλματα, έργα και αντί-έργα
Κάνουν μπροστά από το Θαυμασμό μας. Κάνουμε και το σταυρό μας

ΧΟΡΟΣ :
Και αναφωνούμε !

«Ω Ερμή του Πραξιτέλη, αιώνες κρατάς σφιχτά το Διόνυσο στο χέρι»
«Ω Παιδί του Μαραθώνα καλώς έτρεξες στην Αθήνα του 21ου αιώνα»
«Ω Εφηβε των Αντικυθήρων κάλεσε τους νέους όλων των Ηπείρων
την πραξιτέλεια τέχνη να θαυμάσουν. Το 2004 ήρθε ας μην το χάσουν»
«Ω Κνιδία Αφροδίτη γαλήνια μορφή. Του Πραξιτέλη σεμνή κατασκευή»
«Πραξιτέλη είδαν στην τέχνη σου τ’ αδέλφια τους οι αγγέλοι»

Ηθος και ομορφιά
Σεμνότητα και απαλότητα
Καμπυλότητα και ουδετερότητα
Και είπαν οι αγγέλοι: «Αρσενικοί ή θυλικοί ότι νάναι δεν μας μέλει» !
«Ευχή: Με αμβροσία και μέλι Πραξιτέλη να σε ταϊζουν πάντα οι αγγέλοι»
«Ω Πραξιτέλη των εξήντα έννεα Αγαλμάτων ή Θαυμάτων»

«Ω Κανόνα της ομορφιάς ιδεώδη Δορυφόρε αθλητικής κορμοστασιάς»
«Ω άφαντε ανδριάντα του Δημοσθένη η Ελλάς ακόμα σε περιμένει»
Ω μεγάλε αρματοδρόμε ολυμπιονίκη Κλεοσθένη» !
Του Αγελάδα η μαεστρία παίρνει τώρα τα ηνία !
Για να μείνεις εσύ και τ’ αλογά σου για πάντα στα μουσεία »!
«Μίκυθος και Αμφιτρίτη, Ποσειδώνας και Εστία
Μας αναθέσανε γλύπτες Αργείοι στην Ολυμπία
Κοντά στο σύμπλεγμα του Ηλείου Ιφίτου με την Εκεχειρία»!

«Ω Ηρακλή νικητή των βαρβάρων και των θηρίων
Ο Ονάτας ο Αιγινίτης σε χάλκεψε χάριν των Θασίων»
«Ερμής, Αφαία, Ιέρων, Δεινομένης του Ονάτα πλαστικά παιδιά
Και ο Μίκωνας γιός του Ονάτα άξιος και αυτός σαν τον …μπαμπά» !

«Γλαυκίας και Αναξαγόρας, Κάλλων και Πυθαγόρας
Κάλαμις και Κολώτης, Λύκιος, Νικόδημος και Σιλανίων»
Τρισάξιοι!
«Ω Παιώνιε στη Νίκη έδωσες φτερά για να πετά πολύ ψηλά !
Το στήθος της άφησες ανοιχτό να κυματίζει η ομορφιά !
Και κάτω από τα ρούχα τα χυτά το μάρμαρο παίρνει φωτιά» !

Καλλιτέχνες μου τρανοί άγνωστοι και γνωστοί
Στο καθένα ξεχωριστά θάθελα να χαρίσω μιάν ωδή
Ελάχιστο τίμημα και τιμή από ένα άγνωστό σας θαυμαστή!
Και σεις !
Μύρωνα με το Δισκοβόλο σου
Πολύκλειτε με τον Διαδουμενό σου
Και Κηφισόδωρε με την Ειρήνη σου
Ελάτε και πάλι στα στάδια του 2004 να δοξαστείτε !
Η ανθρωπότης σας περιμένει ανδριάντες και γλυπτά
Των ολυμπιονικών του 21ου αιώνα να επιμεληθείτε !

Χρίστος Ρουμελιώτης,
Αθήνα, Κυριακή, 23 Νοεμβρίου 2003 «» 9:30 πμ

Ευχαριστώ την Ελευθεροτυπία, τους επιμελητές των Ολυμπιακών Ιστορικών
Τους φωτογράφους των αγαλμάτων καθώς και τους επώνυμους συνεργάτες αρχαιολόγους και ιστορικούς
Που παρουσίασαν πλήθος υλικού που με βοήθησε γ’ αυτή την σύνθεση.

Παντάρκης = Ευνοούμενος του Φειδία / Πάναινος = Αδελφός του Φειδία έκανε τους πίνακες
Αγελάδας = Δάσκαλος του Φειδία από το Αργος / Αβάντες = βραβεία / Ο Ονάτας ήταν από την Αίγινα