Δευτέρα 2 Σεπτεμβρίου 2024

Fil + aiguille, P.Éluard, μεικτό


FIL ET AIGUILLE

Sans fin donner naissance
À des passions sans corps
À des étoiles mortes
Qui endeuillent la vue.

ΝΗΜΑ ΚΑΙ ΒΕΛΟΝΙ

Δώστε ζωή
Στα Πάθη χωρίς σώμα
(της ψυχής)
Στα νεκρά αστέρια 
Που θρηνούν το Σύμπαν 
(το τοπίο) 
Page 13
Χρ.28/8/2024

LA TOILE BLANCHE 

La faim le froid la solitude 
Qui se méfient des asiles 
Du blé fiévreux des morts

ΛΕΥΚΟΣ ΚΑΜΒΑΣ 

Πείνα, κρύο, μοναξιά 
Εκεί στα άσυλα 
Με πυρετό θρέφει
το σιτάρι τους νεκρούς 
Χρ.29/8/2024

L'ÉVIDENCE 

L'homme la plante le jet d'eau
Les flammes calmes certaines bêtes 
Et l'impliable oiseau de nuit
Joignent tes yeux
Ils sont debout
Toi tu gardes ton équilibre
Malgré les mains 
malgré les branches
Malgré la fumée ets les ailles 
Malgré le désordre de ton lit.
Page 17

ΤΟ ΠΡΟΦΑΝΈΣ 

 Ο άντρας το φυτό ο πίδακας νερού
 Οι φλόγες ηρεμούν ορισμένα θηρία 
 Και το ασίγαστο νυχτοπούλι
 Εσένα κοιτάζει και Συ
 Όρθια κρατάς την ισορροπία σου
 Παρά τα χέρια 
 παρά τα κλαδιά
 Παρά τον καπνό και τα φτερά 
 Παρά το χάος στο κρεβάτι σου.

CHATEAU ABANDONNÉ 

 La langue partit la première 
Puis ce fut au tour des fenêtres 
Il n'y eut plus que mort fondée 
Sur le silence et sur l' obscurité.

ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΜΕΝΟ ΚΑΣΤΡΟ  
 
Η ζωή άνοιξε πρώτη
τη βαριά πόρτα και εχάθη   
Μετά ήρθε η σειρά 
των παραθύρων 
Άνοιξαν και μπήκε δειλά 
η σιωπή και το σκοτάδι
ο θάνατος οριστικά 
Paul Éluard 
Διασκευή Χρ.ρουμ

LE DESIR


Jeunesse du fauve
Bonheur en sang
Dans un bassin de lait.

ΕΠΙΘΥΜΙΑ

 Η νεολαία των "αγριμιών"
 Ευτυχία με αίμα
 Σε μια λίμνη γάλακτος.

Συνεχίζεται...

Οι ανωτέρω στοίχοι 
Είναι του Paul Éluard 
Και στη συνέχεια παρεμβάλω 
δικούς μου :

ΒΕΛΟΝΑ ΚΑΙ ΚΛΩΣΤΗ
Του Χρήστου Ρουμελιώτη 

Είσαι η βελόνα 
Είμαι η κλωστή 
Και όπου θέλεις 
Με πας Και πάλι 
από την αρχή!
÷
Είσαι η βελόνα 
και είμαι η κλωστή 
Κλώθει η μέρα 
τη νύχτα στην αυλή 
÷
Είσαι το βελόνι 
και είμαι το νήμα 
Έρχεσαι από την ανατολή
Και χάνεσαι μέσα στη ραφή
(τη κορυφογραμμή)
÷
Είσαι το βελόνι 
με τη μυτούλα τη βασιλική (*)
Είμαι η κλωστή 
Κάνε ο,τι θέλεις 
Αρκεί να είμαστε μαζί 
÷
Είσαι το βελόνι 
Είμαι η κλωστή 
Είσαι ελεύθερο πουλί 
Αγκαλιά ξυπνάμε το πρωί 
÷
Βελόνι χωρίς κλωστή 
Χορδή χωρίς μουσική
Λουλούδι χωρίς αυλή 
Ραφτάκι χωρίς βλατί (*)
(*) Βιζυηνός 
Συνεχίζεται 

C'EST ELLE


Sur cette étoile de gazon c'est elle
C'est elle dans cette maison déserte 
C'est elle dans cette rue sombre
C'est elle sur ce monument
C'est elle parmi ces sauvages
C'est elle sur ce sein mendiant
C'est elle dans la neige là 
Toujours derrière un mur
Comme au fond d'un ravin.

ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ

 Σε αυτό το αστέρι κατοικεί Αυτή
 Αυτή κατοικεί κ σε αυτό το έρημο  σπίτι 
 Αυτή βαδίζει σε αυτόν τον σκοτεινό δρόμο
 Αυτή είναι που μας θωρεί 
μέσα από το άγαλμά της
 Είναι Αυτή που αψηφά τους αγρίους
 Είναι Αυτή που τείνει το στήθος ως ικέτιδα
 Αυτή είναι που περπατά γυμνή στο χιόνι
 με τα χέρια απλωτά
 ισορροπώντας στο γκρεμό 
Διασκευή χρ.ρουμ.
1/9/2024

LA GLACE CASSÉE 

Le vent est à la barre
L'horizon vertical
Verse le ciel dans 
ta main maladroite.

 Ο ΘΡΥΜΜΑΤΙΣΜΈΝΟΣ
ΠΑΓΟΣ

Ο άνεμος σφυρίζει 
Ο ορίζοντας υπακούει 
Ο ουρανός χύνει 
το άρωμά του
στην αριστερή σου 
μασχάλη

LE DON


Elle est noyau figue pensée 
Elle le plein soleil
sous mes paupières closes
Et la chaleur brillante 
dans mes mains tendues 
Elle est la fille noire
et son sang fait la roue
dans la nuit d'un feu mûr.

ΤΟ ΔΩΡΟ

 Είναι το μέλι της καρδιάς ενός σύκου 
 Είναι ο καυτός ήλιος
 κάτω από τα κλειστά μου βλέφαρα
 Και λίβας που καίει 
 στην αγκαλιά μου
 Είναι το μελαψό κορίτσι
 που το αίμα της τρεμοπαίζει 
 μέσα στη φλόγα μιας νυχτιάς

OBJETS


Dans cette chambre que j'habite 
J' assemble tous les paysages 
J'entre au bois diamant
Le ciel est un aveu.

ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΑ

Σε αυτό το δωμάτιο που κατοικώ 
 Έχω πολλές εικόνες..
Ένα δάσος με διαμαντόδενδρα  
με περιβάλει 
Ο ουρανός είναι μάρτυρας 
Page 29

LA LECTURE

Au centre de Paris
la pudeur revassait
Le bouquet du ciel sans nuages
dans un vase des maisons noirs
Quand elle n'a pas le temps
elle n'en que plus belle
On n'en fini pas d'apprendre 
le ciel ferme la fenêtre 
le soleil cache le plafond.

ΑΝΑΓΝΩΣΗ


 Στο κέντρο του Παρισιού
 η κατήφεια επέστρεψε σαν 
 ένα μπουκέτο ανέφελου ουρανού
 σε ένα βάζο με μαυρισμένα σπίτια
Η ομορφιά 
 όταν είναι ατημέλητη 
 είναι ακόμα πιο ωραία.
 Δεν σταματάμε ποτέ 
να απολαμβάνουμε το τοπίο 
ακόμα και όταν το παράθυρο 
κρύβει τον ουρανό 
και δεν επιτρέπει στον ήλιο 
να εισέλθει στο δωμάτιο.
Χαίρε!
Διασκευή Χ.ρ.
Page 30
1/9/2024

L'AVENTURE 

Prends garde c'est l'instant
où se rompent les digues
C'est l'instant échappé 
aux processions du temps
où l'on joue une aurore
contre une naissance
Bats la campagne
comme un éclair 
Répands tes mains
sur un visage sans raison
Connais ce qui n'est pas à ton image
Doute de toi
Connais la terre de ton cœur 
que germe le feu qui te brûle 
Que fleurisse ton oeil
Lumière.
Page 32

ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ 


 Προσέξτε, αυτή είναι η στιγμή
 που σπάνε τα αναχώματα
 Είναι η στιγμή που δραπέτευσε 
 Από τις πομπές του χρόνου
 ένα σέλας απο μια γέννα
 Ερωτευτείτε τα δένδρα 
 όπως ο κεραυνός ..
 Απλώστε τα χέρια σας και 
 αγκαλιάστε ένα πρόσωπο χωρίς λόγο
 Μάθετε τι δεν ταιριάζει 
με στην εικόνα σας
 Αμφισβητήστε τον εαυτό σας
 Γνωρίστε τη γη της καρδιάς σας 
 αφήστε τη φωτιά που 
σας καίει να φουντώσει 
 και να ανθίσει μέσα σας το
 Φως.
2/9/2024
Άγιος Αδριανός 
Καφέ Κοκό 

2/9/2024
Κορινθιακός 
Γιάννης Παπαθανασίου : 
"Είμαι θάλασσα"!



Είμαι και γω μια θάλασσα 
συν_αισθημάτων
Είμαι και γω ένα κύμα 
Συν κυμάτων 
Είμαι και γω ένας ήχος 
Ηχώ κυμάτων
Όταν κόβει τη θάλασσα η
γλυκιά μουρμούρα της μηχανής 
ντουπουντού ντουπουντού 
Κοιτάζω τον πυθμένα 
και ενώνω το λόγο μου 
με τους Ιχθύς της σιωπής
και τους ευχαριστώ 
που μας δίνουν ζωή.
Στο βάθος 
"γλυκό" Μελίσσι 
Χρ.ρουμ
2/9/2024

L ANGOISSE ET L'INQUIÉTUDE 

Purifier raréfier 
Stériliser détruire 
Semer multiplier
Alimenter détruire 


ΑΓΧΟΣ ΚΑΙ ΑΝΗΣΥΧΙΑ 

 Κάθαρση
Απομείωση 
Αποστείρωση
 Καταστροφή 
Σπορά 
Πολλαπλασιασμός 
Τροφοδοσία 
Καταστροφή 
Διασκευή χρ.ρουμ
2/9/2024

NARCISSE

 

Masque des poix
N' être que soi
Guide égaré 

Ο άλλος σου εαυτός 
 Να είσαι ο εαυτός σου
Απόκρυφη ξενάγηση

Διασκευή χρ.ρουμ
3/9/2024

LES TOURS DU SILENCE


Ils battent les pierres
Ils voudraient avoir une ombre
Ils voudraient avoir un corps
Ils ne sont ni jour ni nuit
Ils sont aux mains de l'espace
Encore une shute de clarté
Et les pierres seront ☀️ soleil.

ΟΙ ΠΎΡΓΟΙ ΤΗΣ ΣΙΩΠΉΣ 

Παραμένουν σιωπηλοί 
Είναι γεμάτοι ιστορίες 
 Σκαλισμένες σε πέτρες 
Σιλουέτες χωρίς σώμα 
Νύχτα μέρα 3γυρίζουν 
στον ήλιο για λευτεριά.
Διασκευή χ.ρουμελιώτη
8/9/2024

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου