Καλά Χριστούγεννα με λέξεις !

 

Δάσος οι λέξεις

Δάσος τα βιβλία στη πόλη

Με τα σιβυλλικά εξώφυλλά τους

«Κλέβουν» τις ματιές των περαστικών

Δάσος οι λέξεις στα χείλη των πολιτών

Με τα άπειρα χρωμοφωνηεντά τους

Προσπαθούν να ω-ριμά-σουν

Δάσος οι σκέψεις στη πόλη

Περιμένουν τα χιόνια

Να αποκρυσταλλωθούν

Η πόλις ένα απέραντο δάσος τροχών

Που ασταμάτητα εκτυλίσσουν

Την ματαιο-πορεία τους…

Η πόλις ένα απέραντο δάσος «φτωχών»

Που προσπαθούν να διασώσουν

Την αισιοδοξία τους !

Η πόλις ένα απέραντο δάσος «εμπόρων»

Που προσπαθούν να εμπορευτούν

Και την τελευταία λεξούλα της…

Δάσος , Πόλις-Δάσος σ’ αγαπώ

Καλά Χριστούγεννα και πάλι

Του Χρόνου Με Υγεία να σε ξαναδώ !

Χρήστος Ρουμελιώτης

Κυριακή, 20 Δεκεμβρίου 2009

Καλά Χριστούγεννα με Παλαμά

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ (απόσπασμα)

Νάμουν του σταύλου εν’ άχυρο, ένα φτωχό κομμάτι,

Την ώρα π’ άνοιξ’ ο Χριστός στον ήλιο του το μάτι!

Να ιδώ την πρώτη του ματιά και το χαμόγελό του,

Το στέμμα των ακτίνων του γύρω στο μετωπό του,

Να λάμψω από τη λάμψι του κ’ εγώ σα διαμαντάκι,

Κι από τη θεία του πνοή να γίνω λουλουδάκι,

Να μοσχοβοληθώ κ’ εγώ από την ευωδία

Που άναψε στα πόδια του των Μάγων η λατρεία,

Να ιδώ την Αειπάρθενο, να ιδώ το πρόσωπό της

Πως εκοκκίνησε, καθώς είδε το μικρό της,

Όταν λευκό, πανεύοσμο το προσωπάκι εκείνο,

Της θύμησ’ έτσι άθελα του Γαβριήλ τον Κρίνο…

Νάμουν του σταύλου εν’ άχυρο, ένα φτωχό κομμάτι,

Την ώρα π’ άνοιξ’ ο Χριστός στον ήλιο του το μάτι!

Κωστής Παλαμάς

Καλά Χριστούγεννα με Efigênia Coutinho !

PAZ

União
Alegrias
Esperanças
Amor.Sucesso
RealizaçõesLuz
RespeitoHarmonia
Saúde..Solidariedade
Felicidade ...Humildade
Confraternização ..Pureza
Amizade SabedoriaPerdão
IgualdadeLiberdade.Boasorte
SinceridadeEstima.Fraternidade
EquilíbrioDignidade...Benevolência
FéBondadePaciência..GratidãoForça
TenacidadeProsperidadeReconhecimento
AMOR NATAL 2009
Efigênia Coutinho Convide
seus amigos!

Γράμμα από το μέτωπο

XXXVIII (Poèmes a Lou του Guillaume Apollinaire)

(Σε ελεύθερη ομοιοκαταληκτική μεταφραστική απόδοση)

Γράμμα από το μέτωπο

Κυριακή στα χαρακώματα

Γέλια ανέκδοτα και χώματα

Των στρατιωτών καμώματα

Κυκλάμινα κι' αρώματα !

Άρθρο δεν έχει η κραυγή τους

Για βότανο θέλει η θύμησή τους

Τα όμορφά σου μαύρα μάτια

Να φωλιάσουν στη ψυχή τους

Λου μου

Τη φωτό σου κοιτάζω και παραμιλώ

Το δικαίωμα αυτό έχω ο χρόνος και γω

Και καθώς στη νύχτα η οβίδα σφυρίζει

Μια μυρτιά με δάφνη τη ψυχή σου στολίζει !

Των δασών τα πράσινα μύρτα

Δώρο στα κάνω και από κάτω κρύφτα

Απ' της καρδιάς σου τα φύλα τα πλατιά

Ορκίζομαι τ' αγαπώ πραγματικά

Ω Λου μου πότε θα σε δώ ? Το Παρισάκι δεν ξεχνώ !

Με της κρήνης του Λουξεμβούργου το μαγικό νερό,

Με τις βιολέττες και του Σαιν Ζερμαίν το Πύργο το ψηλό !

Αχ Παρίσι μου χλωμό με το κομψό σου γυναικείο πληθυσμό !

Λου μου Λου μου και πάλι από δώ
 σου λέω σε λατρεύω σ' αγαπώ !
Χρήστος Ρουμελιώτης

Αθήνα Δευτέρα, 15 Δεκεμβρίου 2008