XXXVIII (Poèmes a Lou του Guillaume Apollinaire)
(Σε ελεύθερη ομοιοκαταληκτική μεταφραστική απόδοση)
Γράμμα από το μέτωπο
Κυριακή στα χαρακώματα
Γέλια ανέκδοτα και χώματα
Των στρατιωτών καμώματα
Κυκλάμινα κι' αρώματα !
Άρθρο δεν έχει η κραυγή τους
Για βότανο θέλει η θύμησή τους
Τα όμορφά σου μαύρα μάτια
Να φωλιάσουν στη ψυχή τους
Λου μου
Τη φωτό σου κοιτάζω και παραμιλώ
Το δικαίωμα αυτό έχω ο χρόνος και γω
Και καθώς στη νύχτα η οβίδα σφυρίζει
Μια μυρτιά με δάφνη τη ψυχή σου στολίζει !
Των δασών τα πράσινα μύρτα
Δώρο στα κάνω και από κάτω κρύφτα
Απ' της καρδιάς σου τα φύλα τα πλατιά
Ορκίζομαι τ' αγαπώ πραγματικά
Ω Λου μου πότε θα σε δώ ? Το Παρισάκι δεν ξεχνώ !
Με της κρήνης του Λουξεμβούργου το μαγικό νερό,
Με τις βιολέττες και του Σαιν Ζερμαίν το Πύργο το ψηλό !
Αχ Παρίσι μου χλωμό με το κομψό σου γυναικείο πληθυσμό !
Λου μου Λου μου και πάλι από δώ
σου λέω σε λατρεύω σ' αγαπώ !
Χρήστος Ρουμελιώτης
σου λέω σε λατρεύω σ' αγαπώ !
Χρήστος Ρουμελιώτης
Αθήνα Δευτέρα, 15 Δεκεμβρίου 2008
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου