Κοκό

Κοκό

Ελα Κοκό στην πλάζ γουστάρω

να μου κάνεις μόνο εσύ μασάζ

Ελα Κοκό ψήνω άγριες γαρίδες

για σένα με ούζο στην πλάζ

Τρέξε Κοκό στην πλάζ πνίγομαι

έλα σώσεμαι αλλά με μασάζ

Ελα Κοκό στη πλάζ για γλέντι τρέλα

και ουζομεζέ «σουά σάζ”

Ελα Ελα Ελα εδώ το τέλειο κοκομασάζ

στη καλή τη πλάζ

Α! Νάσαι καλά Κοκό.

Μασάζ κάνεις πολύ πολύ καλό»

Στάσου πάνω από τον ώμο μου με το κορμί σου το καυτό

και το πρόσωπο σου το μελαχρινό

Ελα Κοκό αφαίρεσε με τα δαχτυλάκια σου τα μαγικά

τα χρόνια μου τα περιττά

Ασε με να σ’ ονειρευτώ μέσα από τα δαχτυλάκια σου τα λαδωτά

Γιάνε πόνους και κακά που μούφερε η ζωή με τα κουπιά

Κύριε ξέρετε το μασάζ μου κοστίζει ακριβά!

Ένα ουζάκι σε ένα ποτηράκι αγκαλιά

με τα παγάκια τα λευκά!

Για κάντε γρήγορα! Ξαπλώστε στη παραλία

ή ξερό στη θάλασσα με τα γιασεμιά!

Κοιτάξτε με ανάποδα!

Μαντέψτε τι είμαι.

Μοργκάνα ή ξεπονιάστρα;

Ελα Ελα Οπα Οπα Μπιπ Μπιπ Κοκό

Αγιαγιάγιά Ολά λάλά !

Χορεύτε σάλσα και βάλς και τσιφτετέλι

και συρτάκι στην πλάζ!

Μπρός γενναίοι αξιωματικοί

και άξιοι μαουνιέρηδες της Χάβρης!

Πετάξτε ψηλά πάνω από τους ανέμους

και τα κύματα της Χάβρης!

Και μην ξεχάσετε να υποβάλλετε τις παραιτήσεις σας

στη βασίλισσα της Ζανζιβάρης!

Η Κοκό και η Βαλερί ήρθαν στο Γκρανμπλέ της Ευβοιας

ένα πρωί απ΄του Μικρού Ολύμπου τις πλαγιές

Και στήσανε ουζοφαγοπότι τρομερό κάτω στις σαρδελοψησταριές

με Ελληνες. Και Γάλλους ..εραστές!

Ανάψανε τα ούζα με τις πενιές και του Μητροπάνου τις ζεμπεκιές

Αχ Κοκό και Βαλερί Αμαζόνες μου γλυκές χορέψτε μου

και σάλσα και μπιπ μπιπ και κάφτε τις φωτιές

Έλληνες και Ιταλίδες

Γάλλοι και Βραζιλίδες

Θάλασσα και άμμος

Ούζο και σαρδέλλες

Κρασί και γιγαντογαρίδες

Κορίνες και ..καρίνες

Ναυτικοί και σειρήνες

Καπεταναίοι και Μαντόνες

Ολοι δώσανε όρκο στου Ούζου τα ιερά κάτω

από πεύκα με φύλλα μυτερά στου «Ζομπά»

Να ξανασμίξουνε για διακοπές και καλοπέραση.

Και κοκομασάζ να ξαναπάθουνε σ’ αυτήν εδώ την πλάζ

Ζήτω οι διακοπές.

Ζήτω η φιλία η διεθνής με ναυτικούς

πότες ακραιφνείς όπου γη πατρίς

Ερέτρια 17/05/02

Χρίστος Ρουμελιώτης.

Το ουζοποίημα αυτό είναι διασκευή

από το γαλλικό ποιημοούργημα

Το αφιερώνω στον φίλο μου τον

Γάλλο αξιωματικό του Εμπορικού Ναυτικού Γκί Μαζεστόροβικ

Του ταιριάζει. Είναι σαν να το έγραψε ο ίδιος.

Η Κοκό είναι Ιταλίδα ανιματρίς του

Κλάμπ Μεντιτερανέ στην Βραζιλία.

Το κανονικό της όνομα είναι Κορίνα.

Η Βαλερί είναι μπάρμαν στον ίδιο χώρο φίλη της.

Τριανταφυλλιά, μαργαρίτα, πασχαλιά, παπαρούνα, Πάσχα, Λαμπρή

Η ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ Η ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΑ

Η ΠΑΣΧΑΛΙΑ ΚΑΙ Η ΠΑΠΑΡΟΥΝΑ

Στ’ Αυλωνάρι μεσ’το κάστρο το παλιό

Στη Μουρτερή μεσ’ την αμμουδιά τη θειϊκή

Μαργαρίτα φύτρωνε παντού

Στη άκρη του δρόμου ή του χωραφιού

Κάτω από κουφωτό πλατάνι,

σε βιαστικό ρυάκι, ή σε φιλόξενη σκιά

Μέσα σ’ αμπέλι με πράσινα τσαμπιά

Δίπλα σε ρέμα με κρυστάλλινα νερά

Μέσα στου βράχου την μυστική αγκαλιά

Εκεί όπου η ρίζα αγρικά τη νεροδροσιά

Και τα φυλλαράκια ένα χτύπο στην καρδιά

Χορός: Αχ Μαργαρίτα μου χρυσή

Ζήλια στη γη φούντωσε πυκνή

Μέσα στου κάμπου τις λουλουδοπηγές

Παπαρούνες Πασχαλιές Τριανταφυλιές

Ποια από σας είναι πιο ικανή να κατακτήσει ανθρώπινες καρδιές;

Μαργαρίτα: Για ακούτε να σας πώ

Τον Ερωτα σε βολανάκι κίτρινο φανταχτερό

Κάθε Ανοιξη κεντάω υπεύθυνα εγώ

Πλήθος κόσμου με ρωτά: Μ’ αγαπά; Δεν μ’ αγαπά

Και μέσα από του κάμπου τα στάχυα τα ξανθά

Οι κόρες μου με απέραντη τον στεφανώνουνε χαρά

«Ναι σε αγαπά. Φόρεσε γρήγορα φτερά

Στο λέει αλήθεια Μαργαρίτα με λαλιά»

«ΕΙΜΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΙΑ» «ΜΟΝΑΧΗ ΜΟΥ ΦΥΤΡΩΝΩ ΣΤΑ ΣΠΑΡΤΑ»

«ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ ΟΡΙΖΩ ΣΤΑ ΤΥΦΛΑ»

Τριανταφυλλιά: Και καλά Μαργαρίτα άσε τα τρελά

Δεν μου λες εσύ που το μπόι σου δεν μου φτάνει ούτε καν στα μισά

Τι να τον κάνει ο νεαρός τον έρωτα που του ομολογείς;

Συνέχεια δεν μπορεί να δώσει με τριαντάφυλλο χωρίς.

Γιατί από τον κήπο της Ανθής ρόδα έχει να διαλέξει λογής-λογής

Κίτρινα όχι μισητά, Ασπρα του γάμου φτερωτά με ελπίδα στη καρδιά

Ρόζ, και πορτοκαλιά στολισμένα με φιλιά από τα πουλιά

Μώβ σπάνια αυτά. θαυμάσια έκπληξη για κοπελιά

Κόκκινα ποτίζουν μ’ αγάπη του έρωτα τα θεμέλια τα βαθιά

Περήφανη είμαι λοιπόν εγώ που τους κήπους στολίζω ολοχρονής

Τους δρόμους χρωματίζω ως ζωγράφος ακραιφνής

Τις καρδιές αρωματίζω ως χημικός υγιής

Πως αποφάσισες κακομοίρα μου να μου τη βγείς;

Κάτσε λοιπόν στα φύλλα σου και καλύτερα να συνεργαστείς.

«ΕΓΩ ΤΟ ΟΜΟΛΟΓΩ ΧΩΡΙΣ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΔΕΝ ΖΩ

ΚΑΙ ΓΙΑ ΦΥΛΑΚΑ ΠΙΣΤΟ ΑΓΚΑΘΙ ΕΧΩ ΜΥΤΕΡΟ»

Πασχαλιά: Ε! εσείς οι Δυό, ΧλωροΥπερηφάνειας αντίγραφο πιστό

Λίγο μετριοφροσύνη …Πολύ εκτίμηση αφήνει μεσ’ στης άνοιξης τη δύνη

Εμένα όλοι με θαυμάζουνε για τη μωβιά μου κορμοστασιά και τα ξε-ίγκλωτα κλαριά

Αμπιγιέ πάντα κυκλοφορώ και χωρίς διάκριση όλους από μακρυά μοιροφορώ

Σε εκτίμηση μεγάλη μ’ έχουν οι τρελοχριστιανοί και κουλούρια μου κάνουνε κάθε Λαμπρή.

Εγώ στολίζω τους αγρούς αλλά και τους επιτάφιους τους φτωχούς

Από μακριά όλο τον κόσμο χαιρετώ χαίρομαι τη ζωή και το μώβ το μολυβί..

«ΤΑ ΔΙΚΙΑ ΜΕ ΤΟ ΜΕΡΟΣ ΤΗ ΛΑΜΠΡΗ ΠΑΙΡΝΩ ΓΩ

ΣΤΗ ΑΚΡΗ ΣΕΙΣ ΝΑ ΜΥΡΙΣΩ ΓΩ»

Παπαρούνα: Ασφαλώς φίλες μου πολύ προβληματιστήκατε και ωραιοστολιστήκατε

Προκειμένου να αρέσετε στων θνητών τα πάθη τα κοινά.

Μόνο για Ερωτες κι Αγάπες μιλάτε και τα συν αυτά.

Εγώ είμαι πολύ απλή και άλλα σοβαρά σκέφτομαι αυτή τη στιγμή.

Φόρεμα ανάποδο φορώ που είναι άκρως ανώτερο και πορφυρό.

Στόχος μου είναι να κοκκινίσω με ντροπή όσους στη γή

Δεν σέβονται τη φύση που μέσα σε ειρήνη θέλει να ζεί

«Ω! Γή απέραντό μου βάζο πόσο σ’ αγαπώ! Μέσα σου θέλω για πάντα να ζω!

Κόκκινη θέλω να σε βλέπω σαν την Λαμπρή Ανάσταση Θεών στη Γή

Κατάρα και Όπιο παχύ θε να ποτίσω γω όσους με αίμα αυτή τη στιγμή

Πνίγουνε την ελπίδα της ελευθερίας για μια ήσυχη και αξιοπρεπή ζωή στη Μέση Ανατολή»

«ΠΑΠΑΡΟΥΝΑΤΟ ΔΥΝΑΤΟ ΑΡΩΜΑ ΘΑ ΣΚΟΡΠΙΣΩ ΓΩ ΝΑ ΔΙΩΞΩ ΤΟ ΚΑΚΟ»

Χορός: Κυράδες καλά και σοφά τα είπατε και μας αρέσανε και μας φιλέψανε.

Αλλά για βιαστείτε!. Ελάτε γρήγορα να ενωθείτε! Ομορφο μπουκέτο να γινείτε!

Γιατί έτσι πολυάρωμα πολυπολυδυνατό θα εκπέμψετε με φούρια στο ουρανό.

Να κάψει τις φωτιές

Να διαλύσει τις σκιές

Να τρελάνει τους τρελούς

Να σαπίσει τους σαθρούς

Να λιώσει τους φανατικούς

Για να χρυσίζουν ΕΛΕΥΘΕΡΑ οι Μαργαριταριές

Ν’ ανθίζουν ΕΛΕΥΘΕΡΑ οι Πασχαλιές

Ν’ στολίζονται ΕΛΕΥΘΕΡΑ οι Τριανταφυλλιές

Και ν’ ομορφαίνουν όλους στη γη

ΕΛΕΥΘΕΡΑ οι Παπαρουνιές

Καλό Πάσχα ΑΘΗΝΩΝ

Καλή Βδομάδα των ΠΑΘΩΝ

Καλή Ανάσταση ΘΝΗΤΏΝ

Ερέτρια, Πέμπτη 2/5/2002 6:50:51 μμ

Φανταστικός διάλογος μαθητού Οδυσσέα και σχολικού δημοσιογράφου στις πρώτες τάξεις του Γυμνασίου.

Οδυσσέα, κατ’ αρχήν θα ήθελα να σε ρωτήσω

Πως άντεξες τόσα χρόνια μακριά από τη γυναίκα σου

και το παλάτι σου;

«Δεν μπορούσα ν’ αρνηθώ να πάω στην Τροία, ήταν αναπόφευκτο.

Εξ άλλου δεν ήξερα τι θα συνέβαινε.

Πέρασα πολλά μέχρι την επιστροφή μου.

Ήταν οδυνηρό να βρίσκομαι μακριά από τη γη μου

όμως με τη δύναμη του νου ξεπέρασα όλα τα εμπόδια

που βρέθηκαν μπροστά μου.»

Όταν έλειπες δεν είχες νέα από την Ιθάκη;

«Όχι, δεν είχα δεν είχαμε τότε κανένα αγγελιοφόρο»

Που ένιωσες τον μεγαλύτερο κίνδυνο;

«Το μεγαλύτερο κίνδυνο τον ένιωσα

από τη μια στο πέρασμα της σκύλας και της Χάρυβδης

και από την άλλη με τον Κύκλωπα Πολύφημο».

Πως ένιωσες όταν έχασες όλους τους συντρόφους σου;

«Ένιωσα μοναξιά, θλίψη, ανικανότητα και απελπισία»

Τι ήλπιζες ότι θα γίνει μόλις έφυγες από την Τροία;

«Ήλπιζα ότι όλα θα εξελίσσονταν ομαλά

και θα γύριζα γρήγορα στην πατρίδα μου»

Πως ένιωσες όταν αντίκρισες το γιο σου μετά από 20 χρόνια?

«Όταν τον αναγνώρισα ένιωσα μεγάλη χαρά και συγκίνηση,

έκλαψα κιόλας πάνω στον ώμο του.»

Θα ήθελες στο υπόλοιπο της ζωής σου να ξαναζήσεις αυτή την περιπέτεια;

«Όχι, δεν θα έλεγα ότι ήταν μια ευχάριστη εμπειρία»

Όταν έλειπες δεν αγωνιούσες για το τι θα γινόταν πίσω στο παλάτι;

«Ναι είχα μεγάλη αγωνία γιατί δεν ήξερα

τι θα μπορούσε να συμβεί στην Πηνελόπη.

Επίσης δεν ήξερα ποια ήταν η θέση του γιου μου,

του Τηλέμαχου μέσ’ στο παλάτι και δεν ήξερα

αν ο Τηλέμαχος ήταν σε θέση να υπερασπίσει την Πηνελόπη

αν χρειαζόταν.»

Τέλος θα ήθελα να σε ρωτήσω ποια ήταν τα συναισθήματά σου

που ήσουν τόσα χρόνια μακριά από την πατρίδα σου και την οικογένειά σου;

«Ένιωθα νοσταλγία, θλίψη

και μέρα με τη μέρα δυνάμωνε η θέλησή μου

να βρεθώ γρηγορότερα στην Ιθάκη

ξεπερνώντας οποιοδήποτε εμπόδιο μου παρουσιαζόταν»

Σ’ ευχαριστώ για την συνεργασία σου

και ελπίζω να ξαναβρεθούμε για περισσότερες ερωτήσεις!!!

Σπύρος (Σπυρίδων) Χρήστου Ρουμελιώτης

Αθήνα, Κυψέλη Μάιος 2002