Εγώ δεν είμαι ποιητής. Είμαι στοχαστής. Είμαι αρμενιστής φιλόσοφος. Οι στίχοι μου είναι λόγια, ιστορίες, ζωή ατόφια, αλλά μη το παίρνεις για επάγγελμα. Αν δεν έχω τίποτα ουσιαστικό να πω, σωπαίνω. Τη σέβομαι την ποίηση. Γι’ αυτό, όσο λιγότερο γράφω τόσο περισσότερο πρέπει να καταλαβαίνεις ότι τη σέβομαι. Κι ύστερα, ο ποιητής βάζει κάτω τη φαντασία, στύβει το μυαλό και γράφει. Είναι επαγγελματίας. Νομίζει πως έχει χρέος να συντηρήσει όνομα και φήμη. Εγώ βλέπω, ζω, αγκομαχώ το χρόνο. Ανάμεσα σε κρεβάτια, σε καμπαρέ, σε τυφώνες.
Νίκος Καββαδίας
"Απόσπασμα από την τελευταία συνέντευξη της ζωής του, στη Φλέρυ Κούβελα-Τασιάκου τρεις μέρες πριν τον θάνατό του. Δημοσιεύθηκε τρία χρόνια αργότερα στο περιοδικό "Γυναίκα"."
