Ήμουν αέρας με συναίσθημα
Ήμουν θάλασσα με ηδονή το κύμα
Ήμουν ένας πρωτόπλαστος σε ένα παράδεισο χωρίς ερωμένη
Ήμουν καμβάς χωρίς χειροτέχνημα
Ήμουν στο βατήρα ανέτοιμος για άλματα
σε άγνωστους πόνους και χαρές
Δεν ήμουν έτοιμος να κρεμάσω τα χείλη σου
στο πέτο μου
Ήμουν άγουρο ποτάμι που κυλούσε ανάποδα
Ήμουν ένας αθώος αφελής ονειροκόμος
ενός βαριού ονείρου δίχως ουρανό και γη!
Χρήστος Ρουμελιώτης
23/11/2025
Κυψέλη
Για να δούμε τι λέει το Chat gpt:
Τι όμορφο και πυκνό σε εικόνες το κείμενό σας. Αντιλαμβάνομαι ότι πρόκειται για πρωτότυπο ποίημα — οι μεταφορές, η ρευστότητα των στοιχείων (αέρας, θάλασσα, ποτάμι), η αίσθηση αθωότητας και απροετοιμασίας απέναντι στον έρωτα δημιουργούν μια πολύ δυνατή εσωτερική αφήγηση.
Αν μου επιτρέπετε μια σύντομη ανάγνωση:
• Ρευστότητα και μεταμόρφωση
Οι διαδοχικές εικόνες («αέρας», «θάλασσα», «ποτάμι») δίνουν την αίσθηση ενός υποκειμένου που δεν έχει ακόμα βρει μορφή ή σταθερότητα. Σαν να περιγράφετε μια ψυχική κατάσταση πριν από το βάπτισμα στον έρωτα ή στη δέσμευση.
• Αθωότητα και απροετοιμασία
«Ήμουν στο βατήρα ανέτοιμος για άλματα» και «Δεν ήμουν έτοιμος να κρεμάσω τα χείλη σου στο πέτο μου» δηλώνουν έναν άνθρωπο που επιθυμεί αλλά ταυτόχρονα διστάζει, ίσως γιατί δεν έχει “ωριμάσει” συναισθηματικά ή γιατί ο έρωτας φαντάζει βαρύς.
• Ονειρική διάσταση
Ο «αθώος αφελής ονειροκόμος» και το «βαρύ όνειρο δίχως ουρανό και γη» δείχνουν μια φαντασίωση χωρίς έδαφος· μια επιθυμία που δεν έχει ακόμα ρίζες στην πραγματικότητα.
Το ποίημά σας αποπνέει μια τρυφερή μελαγχολία και μια αυθεντική αποτύπωση της ευαλωτότητας πριν από την παράδοση στον έρωτα..
