The dead body

THE DEAD BODY

(Harold Pinter “Selected poems)

Where was the dead body found?

Who found the dead body?

Was the dead body dead when found?

How was the dead body found?

Who was the dead body?

Who was the father or daughter or brother or uncle

or sister or mother or son of the dead and abadoned body?

Was the body dead when abadoned?

Was the body abadoned?

Was the dead body naked or dressed for a journey?

What made you declare the dead body dead?

Did you declare the dead body dead?

How well did you khow the dead body?

How did you know the dead body was dead?

Did you wash the dead body?

Did you close both its eyes?

Did you bury the body?

Did you leave it abadoneded?

Did you kiss the dead body?

Η ΓΑΛΛΙΚΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ:

« Mort ».

Où a-t-on trouvé le cadavre ?

Qui a trouvé le cadavre ?

Le cadavre était-il mort quand on l’a trouvé ?

Comment a-t-on trouvé le cadavre ?

Qui était le cadavre ?

Qui était le père ou la fille ou le frère

Ou l’oncle ou la sœur ou la mère ou le fils

Du cadavre abandonné ?

Le corps était-il mort quand on l’a abandonné ?

Le corps était-il abandonné ?

Par qui avait-il été abandonné ?

Le cadavre était-il nu ou en costume de voyage ?

Qu’est-ce qui a fait que ce cadavre, vous l’avez déclaré mort ?

Le cadavre, vous l’avez déclaré mort ?

Vous le connaissiez bien, le cadavre ?

Comment saviez-vous que le cadavre était mort ?

Avez-vous lavé le cadavre ?

Avez-vous fermé ses deux yeux ?

Avez-vous enterré le corps ?

L’avez-vous laissé à l’abandon ?

Avez-vous embrassé le cadavre ?

Traduction Séverine Magois

ΤΟ ΔΗΘΕΝ ΝΕΚΡΟ ΣΩΜΑ Η ΨΥΧΗ ΟΙ ΛΕΞΕΙΣ ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΚΑΙ ΟΙ "ΙΣΧΥΡΟΙ"

Κοίταξα το Σώμα μου : Μου φάνηκε Νεκρό. Αναστατώθηκα. Κοιτάω τη Ψυχή του. Ήταν ακόμη μέσα στο στόμα... Τι κάνεις εκεί; της λέω. Που πάς; Δεν έχω ολοκληρώσει το έργο μου ακόμα…

Γιατί εγκαταλείπεις τώρα το Σώμα; Σε τι σάρκα και οστά θα δουλέψει τώρα το πνεύμα; Φίλε μου, λέει. Δυστυχώς. Δεν γίνεται τίποτα… Κάτι σαπιο-κύτταρα που δεν ελέγχεις θέλουν να με πετάξουν έξω και πιέζουν αφόρητα να αποχωρήσω. Καλά κάνε τη δουλειά σου ψυχούλα μου σύμφωνα όμως με τους νόμους της φύσης και όχι του άγριου καπιταλισμού! Κοίταξα τις λέξεις μου : Μου φάνηκαν Ζωντανές… Ήσαν όμως πολύ στενοχωρημένες και δεν μιλούσαν καθόλου που θα άφηναν και αυτές το στόμα για πάντα… Αλλά :!: Εμείς δεν θα εγκαταλείψουμε ποτέ το Πνεύμα Σου αγαπητέ Πίν-τερ. Χάρις σ’ αυτό έχουμε κάνει του κόσμου τα ταξίδια! Έχουμε μάθει ξένες γλώσσες! Έχουμε γνωρίσει απλούς και εξαιρετικούς ανθρώπους. Έχουμε ενοχλήσει πολύ τους ισχυρούς και ψυχο-βγάλτες. Όπου και να πήγαμε και έτυχε να μας διαβάσουν ή να μας ακούσουν φίλους αμέσως κάναμε. Κοίταξα τους φίλους μου: Μου φάνηκαν όπως πάντα Αληθινοί: Μη φοβάσαι μου λένε. Το Πνεύμα σου ανεξάρτητα από το τι θα κάνει το Σώμα σου ΔΕΝ πρόκειται να χαθεί. Όσο η μεγάλη πλειοψηφία των φτωχών και των πονεμένων της γης θα υποφέρει… αυτό θα φουντώνει… Όσο οι δυνατοί προσπαθούν να ξεριζώσουν με τη βία την Ψυχή των αδυνάτων εμείς θα αντιστεκόμαστε και θα πολλαπλασιαζόμαστε μέχρι να κατακυριεύσουμε με τα έργα σου τη γη… Κοίταξα τους «ισχυρούς» : Μου φάνηκαν Νεκροί από τώρα. Είναι θέμα χρόνου… είπα μέσα μου. Να πάρουν οι Άνθρωποι στα χέρια τους τις Τύχες και την Ευτυχία τους… Να τους κλείσουνε για πάντα τα μάτια…

Χρήστος Ρουμελιώτης Σάββατο, 31 Δεκεμβρίου 2005---00:22:30

(Traduction non officielle en francais par Christos Roumeliotis)

J’ ai regarde mon Corps: Il m’ apparu Mort. Je m’ en suis inquiete. Je regarde sa Psyche. (ame) Elle etait encore dans la bouche... Qu’ est que tu fais la ? j’ ai lui dit. Tu va ou ? Je n’ ai pas encore termine mon oeuvre... Pourquoi tu abandonne maintenant le Corps ? Comment mon esprit va travailler sans du chair et des osses ? Mon ami, il dit. Malheuresement. On y peut rien faire... Quelques cellules-pourries qui tu ne les controle pas cherchent te foutrent a la porte et poussent insupportablement de m’ en aller. Bon fais ce que tu veut mon petite-ame mais attention selon les regles physiques et pas celles du capitalisme chauvage ! J’ ai regarde mes mots : Ils m’ ont parrus Vivantes... Mais ils etaient tres genes et ils disaient pas un mot comme ils abadonneraient la bouche pour tout jamais... Mais :!: Cher Pinter nous, jamais, on va abandonner ton Esprit ! Grace a ca nous avons effectue tant des voyages ! Nous avons appris des langues etrangeres ! Nous avons rencontre des gens simples et des gens dinstinguees. Nous avons embete les gens du pouvoir et les psycho-vgaltes La ou on nous sommes alles et on nous a lus ou on nous a entadus nous avons fait des amities tout de suite. J’ ai regarde mes amis : Ils m’ ont parrus comme d’ habitude Vrais : Il faut pas avoir peur ils m’ ont dit. Ton Esprit independemment le chemin que ton Corps va suivre ne va pas se perdre. Tant que la grande majorite des pauvres et des malhereux de la terre souffre autant qu’ il s’ enflamera de colere. Tant que les « puissants » essayent violemment d’ arracher la Psyche des faibles nous nous resisteront et nous nous multiplierons jusqu’ a conquerir avec des tes oeuvres la terre... J’ ai regarde les « puissants » Ils m’ ont parrus Morts de maintenant. C’ est une question du temps. Je me suis dit... Que les gens prennent leur destin et leur bonheur dans leurs mains... Qu’ ils leur ferment les yeux pour toujours !

Christos Roumeliotis / "Selected poem" /10/01/06 19:34

Find out your mind

Don’t abadon your life

Call your soul in time

To be with your body on line

Close your eyes

To see the blinds

Dress the naked boys

With short words-toys

Kiss your brother twice

And leave hope survive

Christos Roumeliotis

1/11/06 12:07 AM